Memurlar, maaşlarına yapılan yüzde 30 artırımın, enflasyon karşısında yetersiz olduğunu söyledi.
En düşük emekli maaşına yapılan artırım ise 3 bin TL ile sonlu kaldı. En düşük emekli maaşı, 5 bin 500 lira. En düşük memur aylığı ise 7 bin 581 TL.
Emekli milletvekillerine yapılan artırım oranı, vatandaşa yapılanın tam 11 katına ulaştı. Memur ve emeklilere yapılan yüzde 30’luk artırım milletvekilleriyle emekli Meclis liderleri, cumhurbaşkanı yardımcıları, başbakanlar, bakanlar ve milletvekili aylıklarına da tıpkı oranda yansıdı. Yeni artırımla, milletvekillerinin maaşı 56 bin 445 liradan 73 bin 379 liraya yükseldi.
Sözcü Gazetesi’nin hazırladığı tablo
SONER YALÇIN YAZDI
Gazeteci – muharrir Soner Yalçın, “Söz meclisten içeri” başlıklı köşe yazısında, milletvekili emeklilerine yapılan maaş artırımlarına dikkat çekti, vatandaşın şikayetini lisana getirdi:
Maaş artış tablosuna bakarsanız neoliberalizme geçişle milletvekilleri maaşının tavan yaptığını görürsünüz. Örneğin:
“Bir cente muhtaçlık duyulan” devirde milletvekili maaşları yani 1979 yılında 41 bin 409 lira iken, 1980 yılında 61 bin 607 liraya yükseldi.
Askeri darbe sonrası ise artırımlar uçuşa geçti: 117 bin 667 (1983), 180 bin 820 (1984), 359 bin 870 (1985), 515 bin 422 (1986), 769 bin 252 (1987), 1 milyon 331 bin 556 lira (1988)… Keza:
1992 yılında 25 milyon 867 bin, 2001 yılında 3 milyar 301 milyon 240 bine, 2006 yılında 7 milyar 808 milyon 400 bine yükseldi.
Halkın maaşı-ücreti bu derece artmadı…
Meclisin prestiji azaldıkça milletvekilinin cebine giren para arttı.
Gelelim bugüne:
YENİ “SINIF”
Son yıllarda…
Halk, milletvekillerinin maaşından rahatsız.
Halk, milletvekillerinin iki yıllık çalışma sonrası emekliliğe hak kazanmalarından rahatsız.
Halk, milletvekillerinin hem emekli aylığı, hem maaş almalarından rahatsız.
Halk, milletvekillerinin makam tazminatı, özel hizmet tazminatı, yılda altı aylık ikramiye, fazla çalışma fiyatı, aile yardımı vs. almasından rahatsız.
Halk, milletvekillerinin ödeneklerinden–yolluklarından rahatsız.
Halk, milletvekillerinin ucuz yemek yemesi üzere abartılı toplumsal imkanlardan rahatsız.
Halk, milletvekillerinin ve ailelerinin sınırsız parasız sıhhat hizmeti almalarından rahatsız.
Halk, milletvekillerine üç danışman vd. verilmesinden rahatsız.
Sonuçta halk:
Yasama organı üyesi milletvekillerinin, şahsî çıkarları konusunda haksız yasa çıkardığını düşünmektedir!
Halkın düşüncesi-duygusu yanlışsız yahut yanlış olabilir lakin mevcut duygusal durum bu. Nasıl olmasın? Türk Parlamenterler Birliği, mecliste partileri dolaşarak emekli milletvekillerinin maaşları konusunda kulis yapıp “Memur maaş artışıyla değil, Cumhurbaşkanı maaş artışıyla artırım istiyoruz” talebinde bulundu. Ve çabucak yerine getirildi. Halka/çalışanlara niçin bu türlü artış yapılmıyor? Ki aslında milletvekillerinin emekli maaşı tartışma konusu değil mi?
Unutmayınız ki:
Sovyetler Birliği’ni yıkan nedenlerden biri, yasama organını oluşturanların maaşlarıyla/yaşam üsluplarıyla başka “sınıf” haline gelmeleri değil mi?
Halkın meclisi, halktan kopmamalıdır.