Yunanistan’daki Real Gazetesi’nin muharriri Evangelos Areteos Türkiye’den hudut dışı edildi. Areteos “Kararın ne manaya geldiğini hâlâ anlayabilmiş değilim lakin bir yas tutmam gerektiğini biliyorum” dedi.
Yaklaşık 20 yıldır Türkiye haberleri yapan ve bir müddet Türkiye’de yaşayan Yunanistanlı gazeteci Evangelos Areteos, Türkiye’den hudut dışı edildiğini açıkladı. Perşembe günü saat 18:00’de Brüksel’den İstanbul Sabiha Gökçen Havalimanına indiğini belirten Areteos, burada kendisini polislerin karşıladığını söyledi. Yaklaşık 7 saat sorgulandığını belirten Areteos, sorgunun akabinde cuma günü 09:40 uçağıyla geldiği Brüksel’e gönderildiğini açıkladı.
Areteos, hudut dışı edilmesiyle ilgili yaptığı yazılı açıklamada, “Tokalaşmamız şaşırtan derecede sıcak. Şaşırdım ve bir an için içimi bir his dalgasının kapladığını hissettim. Bu benim İstanbul Sabiha Gökçen Havalimanı’nda beni durduran polislerden biriyle, beni hudut dışı edilmek üzere havaalanında tutulanların kaldığı odaya bırakmadan evvel Türkiye’deki son tokalaşmam” dedi.
Sınır Tanımayan Gazeteciler (RSF) tarafından toplumsal medya hesabından yapılan açılamada, “Evangelos Areteos’un uzun yıllardır yaşadığı Türkiye’den hudut dışı edilmesi, acı biçimde, yetkililerin tenkide gösterdikleri toleranssızlığın vardığı eşiğe işaret ediyor. Haksız karar geri alınmalı.” denildi.
Gazete Duvar’da yer alan habere nazaran Areteos, açıklamanın devamında şunları söyledi:
“Nedeni 2015 yılında Suriye’nin kuzeyine ve Türkiye’nin geri kalanına yaptığım yolculuklardı”
“Sekiz yıl boyunca Türkiye’de yaşadığım, seyahat ettiğim ve çalıştığım yirmi üç yılın akabinde, Türk makamları kamu tertibi gerekçesiyle beni hudut dışı etmeye ve geri dönmemi yasaklamaya karar verdi. Beni havaalanında, -şaşkınlığımı da güzel görüp, nazik ve anlayışlı davranarak- tuttukları gece sordukları sorulardan anladığım kadarıyla ana neden, Türkiye’nin güneydoğusuna ve 2015 yılında Suriye’nin kuzeyine yaptığım bir seyahat ile Türkiye’nin geri kalanına yaptığım yolculuklardı. Bunun yanı sıra, Türk devletinin kuşkulu gördüğü şahıslarla olan temaslarım ve bölgedeki gelişmeleri takip eden bir WhatsApp kümesi aracılığıyla edindiğim, Suriye’nin kuzeyindeki Kürt faaliyetleriyle ilgili cep telefonumdaki fotoğraflar. Her haberci ve gazeteci üzere ben de bu tıp haber ve fotoğrafların alıcısı olmuş oldum.
“Türkiye’de resmi olarak akredite edilmiş bir gazeteci olarak iki kitap ve bir dizi tahlil yazdım”
Seyahatlerimi ve toplantılarımı asla saklamadım. Ne de olsa, ilgili Türk ajansından kart almış akredite bir gazeteciydim. Yalnızca Güneydoğu Anadolu’da değil, ülkenin dört bir yanında yaptığım bu seyahatlerde, yıllar boyunca çalıştığım medyada yayınlanan günlük raporlar hazırladım. Bu sayede, Türkiye’de resmi olarak akredite edilmiş bir gazeteci olarak ele aldığım siyasi gelişmeler ve dış siyaset bahislerinin yanı sıra ülkedeki toplum ve toplumsal değişimlere odaklanan iki kitap ve bir dizi tahlil yazdım. Muhafazakâr vatandaşlar ve seçmenlerden Kürtlere, bayan modasından müziğe kadar tüm bu toplumsal değişim yelpazesi, Türkiye’yi daha düzgün anlamak için her vakit anahtar olarak gördüğüm hususlardı.
“Siyasi inançları ve geçmişleri ne olursa olsun, ülkeye ve tüm beşerlerine derin bir hürmet ve sevgiyle”
Mesleki hayatıma taraf vermesi gerektiğini düşündüğüm temel unsur, Yunan ve Kıbrıs medyasında çalışan bir gazeteci olarak Türkiye’nin daha objektif bir fotoğrafını Yunanistan ve Kıbrıs’a elimden geldiğince aktarmaktı. Kötülemeler, kolaylaştırmalar ve önyargılardan uzak. Barışa hizmet ettiğime ve bu ülkelerle Türkiye ortasında âlâ ilgiler geliştirmek için üzerime düşeni yaptığıma dair derin bir inançla. Ve siyasi inançları ve geçmişleri ne olursa olsun, ülkeye ve tüm beşerlerine derin bir hürmet ve sevgiyle.
“Bu kararın benim için ne manaya geldiğini hâlâ anlayabilmiş değilim”
Türkiye ile ayrılmaz bir halde ilişkili olan profesyonel hayatımın yanı sıra, yıllar içinde ülkeyle şahsî ve duygusal bir bağlantı geliştirdim. Çocuklarım orada doğdu, çok düzgün ve gerçek arkadaşlar edindim, pek çok beşerle profesyonel ve ferdî bağlar kurdum. Uzun yıllar boyunca her ay bir defa on ya da on beş günlüğüne Türkiye’deydim. Türkiye kendimi sahiden konutumda hissettiğim bir yer oldu ve hala da o denli.
Bu kararın benim için ne manaya geldiğini hâlâ anlayabilmiş değilim. Fakat bir yas tutmam gerektiğini biliyorum.
“Türkiye’yi takip etmeye ve birebir inançla çalışmaya devam edeceğim”
Türkiye’deki tüm dostlarımı çok özleyeceğim. Bir Türk atasözünün dediği üzere, ‘bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır’. Artık tüm bilgeliğiyle hissediyorum. Türkiye’deki o güç son saatlerimde bana gösterdikleri ilgi ve takviye için tüm dostlarıma ve Yunan makamlarına yürekten teşekkür ederim. Türk makamlarının kararını anlayamıyorum, bu beni derinden üzen ve kendimi sürgün üzere hissetmeme neden olan bir şey. Türk devlet yetkililerinin bir noktada kararlarından dönecekleri umuduyla, uzaktan da olsa Türkiye’yi takip etmeye ve birebir inançla çalışmaya devam edeceğim.”