Ankara Dişhekimleri Odası, yoksulluktan kaynaklı sıhhatsiz beslenmenin ağzı ve diş sıhhatini da olumsuz etkilediğine dikkat çekti.
Ankara Dişhekimleri Odası Genel Sekreteri Gamze Burcu Gül tarafından bugün yapılan yazılı açıklamada şunlar tabir edildi:
“Ülkemizde toplumun yüzde 85’inin ağız ve diş sıhhati bozuk. En kıymetli halk sıhhati meseleleri içinde yer alan ağız ve diş hastalıklarının nedeni de büyük oranda yoksulluk. Ulusal Ağız Diş Sıhhati Siyasetimiz olmalı ve bilhassa çocuklara yönelik ağız sıhhatini geliştirme programlarının uygulanmasına öncelik verilmelidir. Sağlıklı, inançlı ve kâfi besine, uygun fiyatlarla, sürdürülebilir biçimde ulaşabilmek bir insan hakkıdır. Bu bahse toplumsal yardım değil, toplumsal hak perspektifinden bakmak problemlerin tahlili yolunda yanlışsız bir adım olacaktır.
Toplum sıhhati önünde çok değerli bir pürüz olan yoksulluk, sağlıklı beslenmeyi de imkânsız hale getiriyor. Zira fakir beşerler tek tip, istikrarsız ve güç yoğunluğu yüksek besinlerle beslenmek durumunda kalıyor. Geçinebilmek için fiyatı düşük, işlenmiş, şeker içeriği yüksek besine yöneliyor ve çok az ölçüde sağlıklı yiyecek tüketebiliyor. Vitamin, mineral, protein, lif istikametinden zayıf bir beslenme sürdürüyor. Özellikle büyüme gelişim periyodunda kâfi protein, zerzevat, meyve ve sağlıklı bitkisel yağları tüketmesi gereken çocuklar karbonhidrat yüklü besleniyor. Kalitesiz karbonhidrat yüklü besinlerle (ekmek, makarna, pilav) beslenen çocuklarda diş çürüğü oluşumu da kaçınılmaz.
“BAZI AİLELER ÇOCUKLARINA DİŞ FIRÇASI VE MACUNU BİLE ALAMIYOR”
Özellikle okul öncesi çocukluk periyodu, sağlıklı beslenme ve diş fırçalama alışkanlığının kazandırılabilmesi açısından en kıymetli devirdir. Yeniden okula giden çocukların beslenme çantasında süt ve süt eserlerinin, zerzevat ve meyvelerin bulunması gerektiğini söylüyoruz, lakin yoksulluk alanında gördüğümüz durum vahim. Şayet bir beslenme çantası varsa, içinde yalnızca ekmek vb. besleyici olmayan besinler mevcut.
Yine içinde bulunduğumuz ekonomik krizin en ağır formda etkilediği fakir ailelerin çocukları ortasında ağız diş sıhhatine bağlı -zaten var olan- eşitsizlikler daha da artıyor. İşsizliğe bağlı maddi zahmetler nedeniyle aileler çocuklarının ağız hijyeni için gerekli olan en kolay materyalleri bile temin edemiyor, diş fırçası, diş macunu bile alamıyor, çocuklarını doktora götüremiyor. Tekrar işsizlik nedeniyle toplumsal garantisi olmayan ailelerin çocukları, kamu ağız diş sıhhati hizmetlerinden de yararlanamıyor. Münasebetiyle tedaviler ve esirgeyici diş hekimliği uygulamaları yapılamıyor, bu da bilhassa diş çürüklerinin ve tedavi ihtiyacının daha da artmasına neden oluyor.
Düzenli diş tabibi denetimine gidemeyen, diş fırçalama ve ağız bakımı yapamayan, bunun için gereken malzemeye erişemeyen, beslenmesinde karbonhidrat ve şekere yük vermek durumunda kalan aileler ve çocuklarının ağız diş sıhhati açısından büyük problemler yaşaması doğaldır. “