Pandemiden çabucak önceydi. Cüneyt Arkın ile sohbet için meskeninde buluştuk. Mavi, hoş, gülen gözleriyle karşıladı bizi. Bugünden, eskilerden, yani Yeşilçam’dan, kaygılarından konuştuk. Cüneyt Arkın’ın kaygısı ülkesiydi. Unutulmuş, zorda olan insanlardı kaygıları. Gazilerden bahsederken gözleri doluyor, organ nakli bekleyen çocukları anlatırken sesi titriyordu. Ülkesinin sıkıntılarına hassas, lafını esirgemeyen, cesaretli bir sanatçıydı Cüneyt Arkın. Ülke sıkıntılarıyla ezelden beri dertleniyordu ünlü oyuncu. “Laiklik olmazsa sanat olmaz” cümlesini her fırsatta lisana getiriyordu.
Pandemi öncesinde Cüneyt Arkın, Müjdat Gezen’in müzikalinde sahneye çıkmıştı. Sahnede hangi rolü oynayacaksınız diye sorduğumda: “Ben ne oynarım? Ya Malkoçoğlu oynarım ya da Kara Murat…” diye karşılık vermişti.
‘İNSAN KOKARDI…’
Filmlerde ve hayatta ise eskiyle yeniyi şöyle değerlendirmişti o gün: “Bizim eski Türk sinemalarında buram buram insan kokardı, buram buram aşk kokardı… Artık yeryüzünde aşk yok galiba, ayaküstü sevişmek, ayaküstü karın doyurmak var. Her şey ayaküstü: dayanılmaz bir sürat.”
Sanatçı, teknolojinin giderek beşerden aldığının altını çizmiş ve şunları söylemişti: “Teknoloji insanı yenerse ne olur? Üstelik teknolojimiz yok bizim, dışarıdan alıyoruz teknolojimizi. Bilim yok, bir yerde bilim yoksa orada sanat olmaz. Laiklik olmazsa bilim de olmaz, sanat da olmaz. Özgür niyet olmadan sanat da olmaz, bilim de olmaz. Bizde yok bunlar, önüne gelen laikliğe vuruyor.”
Ülkenin problemlerini konuşalım dediğimde ise şöyle karşılık vermişti: “Bana Türkiye’nin sorunu olmayan ne var diye sor. Meseleden öteki bir şey yok bu ülkede. Her şey sorun, iktisat altüst olmuş, mülteciler… Sorun olmayan ne var dersen bulmak güç.”
SANATÇI OLMAK ZOR
Usta oyuncu nasıl sanatçı olunur sorusunu şöyle yanıtlamıştı: “Sanatçıların Türkiye’de, hele de şu vakitte yapacak o kadar çok işleri var ki, yapmıyorlar lakin… Büyük büyük konuşuyorlar. Büyük konuşmak hoş de hayatta ne yapıyorsun hayatta? Ne kadar çok sıkıntı gördüm o ‘Babacan’ programını yaparken… Bir de Türk beşerinin kendisine düzgünlük yapana karşı, o minnet duygusu var ya… Yüreğinden geliyor, kaynak, akarsu, akıyor bu türlü. Git köylere, konuş bak, neleri, ne zorlukları yenerek yaşıyorlar. Babam mesela, sabah çok erken uyandırırdı beni. ‘Bak oğlum’ sıkıntısı, ‘Çimler büyüyor, sesini duyuyor musun?’ Adam çimlerin büyüme sesini duyuyor, köylümüz bu türlü. Kemal Tahir de der, ‘Bir gün gelecek Anadolu’dan bir insan çeşidi çıkacak’ diye, dört gözle bekliyorum. Umudunu kesmeyeceksin, ben köylülerden onu öğrendim, gayret… Kafanı daima dik tutacaksın, yenilmeyeceksin, her an bir umudu, ümidi taşıyacaksın, yoksa bu dünyada yaşanmaz.”
‘YEŞİLÇAM YALNIZCA CENAZELERDE BİR ORTAYA GELİR’
- Şimdi size desem ki Yeşilçam’ın tüm ustalarını bir ortaya getiriyoruz. Selda Alkor, Türkan Şoray, Filiz Akın, Ediz Hun, Kadir İnanır üzere, gelir misiniz?
Olmayacak bir şey bu. Ben gelmem demem fakat mümkün değil. Ben bunu bir orta düşündüm, senaryosunu da müellif üzere oldum, başladım ancak sonra bıraktım. Bütün o sanatkarlar bir gece geçirirler beraberce, eğlenirler, sabaha karşı da günah çıkarma başlar. Bu ütopya. Biz hiçbir vakit bir ortaya gelemedik, gelemiyoruz. Bir cenazelerde bir ortaya geliyoruz. Fikret Hakan’ı öz abim üzere severim. O, kendisine “Ben arttan vurulan kovboyum” sıkıntısı. Durum bu…
ŞORAY: BİR ARADA BÜYÜDÜK
- TÜRKAN ŞORAY: Canım Cüneyt, bundan sonra yokluğunu bilmek, düşünmek, o denli acı ki. Seni sonsuza kadar kalbimde yaşatacağım. Sinema ve tüm sinemaseverlerde yerin dolmayacak. O kadar üzgün ve şaşkınım ki sözlerle ifade etmem mümkün değil. Geriye dönüp baktığımda bir arada büyüdük aslında, birlikte büyüttük birbirimizi. Sinemaya olan aşkını, sinemanın senin için ne kadar vazgeçilmez olduğunu, seni seven bütün Türk halkını ne kadar sevdiğini çok uygun biliyorum. Türk halkı seni çok sevdi, hepimiz seni çok sevdik. Asla ölmeyeceksin, asla unutulmayacaksın. Yaptığın sinemalar ve sen asla unutulmayacaksın. Acımız çok büyük. Huzur içinde uyu arkadaşım.
- FİLİZ AKIN: Güya içime doğmuş da acı haberi duymak, istemiyormuşum üzere televizyonu açmamıştım bu sabah (dün). Hâlâ haberin yarattığı şok tesiriyle konuşamıyorum. Telefonlarım çalıyor durmadan… O denli üzgünüm ki… Hani klasik bir tanımlama vardır: O bizim Malkoçoğlumuz, Kara Muratımız, Battal Gazimiz, dünyayı kurtaran cengâverimizdi falan filan… En kısa haliyle o bizim Cüneyt Arkınımızdı… Biraz kendime gelince devam ederim…”
- GÜLŞEN BUBİKOĞLU: Bu sabah (dün) aldığım acı haberle göğsüme bir yumruk oturdu. Cüneyt Arkın’ı kaybetmişiz! Sinemanın en güçlü aktörü, sıhhatini bedel olarak ödediği, benim en güzel partnerim. Hiçbir şeye odaklanamadan oturduğum yerde kalakaldım. Ne kadar üzgünüm, anlatamam. Canım Betül ve hoş aileye başsağlığı ve sabır diliyorum. Sıkıntı kabullenilecek bir kayıp. Huzur içinde uyusun canım dostum.
- FAZIL SAY: Kederim büyük. Işıklar içinde uyusun Cüneyt Arkın. Sevgiyle, hürmetle teşekkür ediyorum bu halka verdiği her şey için.
SALMAN: MUHALİF BİR SANATÇIYDI
- İlyas Salman, cumhuriyet.com.tr’ye verdiği demeçte Cüneyt Arkın’la birlikte rol aldığı “Baskın” sinemasındaki günlerinden kelam ederek “O günlerimiz daima politik konuşmalarla geçiyordu. Cüneyt dünya görüşü olarak bana çok uzak değildi. Sol tandanslı bir insandı. Sanatçılıkta sağ tandanslı olmak aslında biraz hayatın akışına karşıt. Muhalif bir sanatçıydı. Her gün Türkiye’yi kurtarırdık sette. Efendiyle efendi, köleyle köle olmadı. Şah damarını kessek Mustafa Kemal akardı” dedi.
SİYASİLERDEN BAŞSAĞLIĞI MESAJLARI
- KEMAL KILIÇDAROĞLU: Türk sinemasının usta sanatkarı Cüneyt Arkın’ın vefatından ötürü büyük ıstırap duydum. Cüneyt Arkın’a Allah’tan rahmet, ailesine, yakınlarına ve sanat topluluğuna başsağlığı diliyorum.
- EKREM İMAMOĞLU: Sinemamızın pahalı oyuncusu Cüneyt Arkın’ı kaybetmenin derin ıstırabını yaşıyoruz. Hepimizin zihninde yer eden rolleri, sanatçı kişiliği, ülkesine olan sevgisiyle onu asla unutmayacağız. Allah rahmet eylesin; tüm sevenlerinin, sinema topluluğunun ve ailesinin başı sağolsun.
- MANSUR YAVAŞ: Türk sinemasının en bedelli isimlerinden, Cüneyt Arkın’ı kaybetmenin derin kederini yaşıyoruz. Huzur içinde uyu, yerin cennet olsun Kara Murat. Sinemaların kuşaklar boyunca izlenmeye devam edecek.
- TUNÇ SOYER: Türk sinemasının güzel jönü, usta oyuncu Cüneyt Arkın’ı sonsuzluğa uğurluyoruz. Huzur içinde uyu, yerin cennet olsun Kara Murat.
- MEHMET NURİ ERSOY (Kültür ve Turizm Bakanı): Unutulmaz rolleriyle hafızalarımıza kazınan, Türk sinemasının çok kıymetli ismi Cüneyt Arkın’ın vefat ettiğini derin bir hüzünle öğrendim…
GEZEN: BİR KESİMİM DAHA GİTTİ
- MÜJDAT GEZEN: 1960’lı yılların başlarıydı. O da, ben de Yeşilçam’a yeni girmiştik. Siyah beyaz bir sinema çekiyorduk. O sinemanın jönü, ben de makus adamı oynuyorum. Atın üstündeyim. O bana ateş ediyor. Ben de vurulup öleceğim. Bir türlü atın üstünden düşemiyorum. Bir, iki, üç, dört, beş tekrar… Bir türlü ölemiyorum. Direktör Süreyya Duru en sonda bana dedi ki:
– Yahu Müjdatçığım, hayatında hiç mi ölmedin?
– Hayatımda hiç ölmedim abi, dedim.
Gülüştük. Cüneyt Abi bana, nasıl vurulacağımı ve attan nasıl düşeceğimi öğretti. Son yazdığım üç farklı oyunda rol aldı. İnanılmaz alkış alıyordu. Alkış durmak bilmiyordu. İki perde ortasında odasına girdim.
– Abi, dedim. Bundan sonraki oyunda sen mahrum.
– Neden? diye sordu.
– Zira benden daha çok alkış alıyorsun.
?Sonra iki öteki oyunda birlikte oynadık. Çok kıymetliydi. Demokrattı. Cumhuriyetçiydi. Ve sağlam Atatürkçüydü. Bir kesimim daha gitti.
KİMDİR?
Gerçek ismi Fahrettin Cüreklibatır olan Cüneyt Arkın, 8 Eylül 1937 tarihinde Eskişehir’in merkezine bağlı Karaçay Köyü’nde doğdu. Babası Kurtuluş Savaşı’na katılmış Hacı Yakup Cüreklibatır’dır. Aslen Nogay Türklerindendir. Eskişehir Atatürk Lisesi’nde tahsil gören Arkın, 1961 yılında İstanbul Tıp Fakültesi’nden mezun oldu.
Memleketi Eskişehir’de, yedek subay olarak askerliğini yaparken, Göksel Arsoy’un başrol oynadığı Şafak Bekçileri (1963) sinemasının çekimleri sırasında direktör Halit Refiğ’in dikkatini çekti. Askerliğini bitirdikten sonra Adana ve civarında doktorluk yaptı. 1963 yılında Artist mecmuasının müsabakasında birinci oldu. Bir mühlet iş arayan Arkın, 1963’te Halit Refiğ’in teklifiyle sinema oyunculuğuna başladı ve iki yıl içinde 30 kadar sinema çevirdi.
Cüneyt Arkın sinemasına farklı bir renk getiren, direktörlüğünü Çetin İnanç’ın yaptığı 1982 tarihli Dünyayı Kurtaran Adam vakitle bir kült sinema haline geldi. 1980’li yıllarda Vefat Savaşçısı, Arbede, Sürgündeki Adam ve İki Başlı Dev üzere aksiyon sinemalarından sonra, 1990’lı yıllarda polisiye dizilere yöneldi.