Yeni Şafak muharriri İsmail Kılıçarslan, bugünkü yazısında, birinci olarak Uygun Parti Genel Yönetim Şurası Üyesi Aslıhan Elibol tarafından paylaşılan İTÜ’deki konuk öğretim üyesi Pakistanlı Aamir Hamid ve Farrukh Mazhar ile İranlı Peyman Roodgarsaffari’nin toplumsal medyada gündem olmasını kıymetlendirdi.
Kılıçarslan yazısına şöyle devam etti:
“Asıl sorunun ne olduğunu söyleyeyim mi size? Asıl problem, 250 yıldır perişan edilen imge dünyamız aslında. Osmanlı’nın gerileyiş periyodundan bu yana “bilim dediğini, ilim dediğini yalnızca ve yalnızca sarışın ve
Batı kisvesi giyenler üretebilir” fikri beynimize o denli bir kazınmış ki. Latifeli, takkesi, cübbesi olan hiç kimse bilim üretemez sanıyor herkes. Düpedüz aptallık bu lakin bu düpedüz aptallığın alıcısı o denli çok ki…
Hep yazdım yeniden yazacağım. Bizimki üzere ülkelerde çağdaşlık “naylon çorap modernliği”, dindarlık da “cübbe-şalvar dindarlığı”dır. Halbuki çağdaşlığın kılıkla kıyafetle, formla şemaille ilgisi olmadığı üzere dindarlığın da cübbe ve şalvarla direkt bir ilgisi yoktur. Bunlar gündelik tercihlerdir ve cübbesiz biri çok âlâ dindar olabileceği üzere, şalvarlı bir âdem de üçkâğıtçının teki olabilir.
Fakat bizimki üzere ülkelerde ‘kristalizasyon’ o kadar fazladır ki günün sonunda yaşadığımız coğrafyadan, sahip olduğumuz ülkeden, doğduğumuz yerden ve finalde de kendimizden nefret etmeden “modern” olunamazmış üzere gelir naylon çorap modernlerine.”
Yazının tamamını okumak için