İş Mahkemesi’nin kapısını çalan emekli emekçi, çalıştığı işyerinden kıdem tazminatı, yıllık müsaade fiyatı ile ulusal bayram ve genel tatil fiyatı alacaklarının tahsilini istedi. Davalı şirket, savları reddetti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetti. Kararı davalı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikte bir karara imza atan Daire, emekli olmasına karşın çalışan emeklilerin kıdem tazminatı hesaplanma yöntemine ait tartışmalara son noktayı koydu.
Kararda; “Somut olayda, davacının Toplumsal Güvenlik Kurumu’ndan yaşlılık aylığı almaya başlamasına karşın asıl patrona ilişkin işyerindeki çalışmasına kesintisiz çalıştığı ortadadır. Bu çalışmasının istifa ile sonuçlanması sebebiyle kıdem tazminatına hak kazanamaz ise de emeklilik tarihine kadar geçen mühlet için kıdem tazminatı alacağına hak kazandığı sonucuna varılmıştır. Mahkemece davacının emeklilik tarihine kadar olan çalışma mühleti istikametinden kıdem tazminatı alacağına hükmedilmesi yerinde ise de tazminata temel fiyatın belirlenmesinde kusur yapıldığı anlaşılmaktadır. Davacının emeklilik tarihinden sonraki çalışması istifa ile sona erdiğinden bu periyoda ait çalışma müddeti ile bu periyot sonundaki fiyata nazaran kıdem tazminatı hesaplanması yerinde değildir. Kıdem tazminatının hesaplanmasında temel alınması gereken (son) fiyat, davacının emeklilik tarihindeki fiyattır. Gerek fiyatın, gerekse fiyata ek edilecek yardımların nakdî bedeli belirlenirken davacının emeklilik tarihi temel alınmalı, bu tarihteki tazminata temel fiyat ölçüsü üzerinden hesaplama yapılmalıdır. Kıdem tazminatına temel fiyatın belirlenmesinde kusur yapılarak karar kurulması bozmayı gerektirmiştir” denildi.