Yargıtay’dan boşanma davalarındaki deliller ile ilgili emsal karar

Uzman tabip olarak çalışan iki çocuk sahibi çift boşanmaya karar verdi. Kocasının kendisi ile ilgili çektiği görüntüleri mahkemeye kanıt olarak sunacağı baskısı üzerine bayan, kocası hakkında özel hayatın kapalılığını ihlal ettiği gerekçesiyle savcılığa hata duyurunda bulunup dava açtı.

Birlikte görülen boşanma ve özel hayatın gizliliğini ihlal davasında davacı bayan G.Ö.M.’nin vekil avukatı, dava dilekçesinde eşler ortasında yıllardır artarak devam eden şiddetli geçimsizlik bulunduğunu, evliliğin bu hale gelmesinde tüm kusurun davalıda olduğunu, tarafların mecburî haller dışında birbirleri ile konuşmadıklarını, konuştuklarında sert ve kırıcı olduklarını, yataklarının dahi başka olduğunu, davalının eşine ağır formda manevi baskı ve şiddet uyguladığını, hakaret ettiğini, toplum içinde küçük düşürdüğünü, davalının tavır ve davranışları nedeniyle evlilik birliğinin çekilmez bir hal aldığını, yaşananlar nedeniyle davacının sıhhatinin bozulduğunu, gerilim kökenli kronik rahatsızlıklar yaşadığını ileri sürerek, tarafların boşanmalarına ve müvekkili faydasına 300 bin lira manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti.

Davalı koca S.M.’nin vekili ise yanıt dilekçesinde tüm argümanları inkar edip, müvekkilinin hiçbir kusurlu davranışının bulunmadığını, bilakis davacının birlik misyonlarını yerine getirmediğini, evlilik sorumluluğunu taşımak istemediğini, özgür olmayı istediğini lisana getirdiğini, eşlerin dava açıldıktan sonra dahi cinsel hayatlarının devam ettiğini, davalının bir baba olarak çocuklarının her şeyi ile ilgilendiğini, çocukların okuldaki ve toplumsal hayattaki muvaffakiyetleri için yapılması gereken her şeyi eksiksiz yaptığını, kahvaltıyı dahi davalının hazırladığını, konut alışverişlerinin müvekkili tarafından yapıldığını, davacının daima yorgun olduğunu söyleyerek uyuduğunu, uyumadığı vakitlerde televizyon izlediğini, tüm bunlara karşın davalının davacıya çok ilgi gösterdiğini, ekonomik manada lüks bir hayat sürmesini sağladığını, eşler ortasında daha önce boşanma davası açıldığını, evrakın takip edilememesi nedeniyle açılmamış sayılmasına karar verildiğini, kararın katılaştığını ileri sürerek davanın reddini savundu.

YEREL MAHKEME BOŞANMA DAVASINI REDDETTİ

Çiftin ikamet ettiği kentteki Aile Mahkemesi, dinlenen davacı şahit anlatımlarının genel ve soyut olduğu, taraflar ortasında daha evvel gerçekleşen uyuşmazlığa ait bulunduğu beyanlarda geçen olaylardan sonra eşlerin tekrar bir ortada yaşamaya devam ettikleri, münasebetiyle davacının yaşanan olayları affettiği, en azından müsamaha ile karşılanmış sayılması gerektiği, münasebetiyle dinlenen şahit beyanlarının eldeki davaya ait geçimsizliği kanıtlayacak nitelikte olmadığı, davalı tarafça ibraz edilerek tahlili yaptırılan DVD içeriğindeki fotoğraf, konuşma ve dökümlerin dava tarihinden sonra olduğu, hal bu türlü olunca tarafların boşanma davası açıldıktan sonra tıpkı konutta karı-koca hayatı yaşamaya devam ettikleri, davaya karşın eşlerin bir müddet birlikte yaşamaları nedeniyle birliğin sarsılmadığı üzere sürdürülebilir olduğunu gösterdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verdi.

Mahkemenin kararına karşı mühleti içinde davacı vekili temyiz isteminde bulundu. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi kararın onanmasına karar verdi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ MAHALLÎ MAHKEMENİN KARARINI BOZDU

Davacı vekilinin karar düzeltme talebi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, “Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan kanıtlardan davalı erkeğin davacı bayana yönelik olarak daima olarak ‘Kızınız mecnun, tımarhaneye yatırın, şişmansın, estetik ameliyat ol, senin hiçbir şeye aklın ermez, sen ne anlarsın, ruh hastasısın, sende ruhsal bozukluk var, git tedavi ol’ diyerek eşini aşağıladığı ve ona hakaret ettiği anlaşılmaktadır.

Davalı erkek tarafından sunulan imaj kayıtlarına ait DVD’nin bayanın isteğine alışılmamış olarak hukuka ters yolla elde edildiği anlaşıldığından, hukuka alışılmamış bu kanıtın af olgusunun ispatında dikkate alınması mümkün olmadığı üzere, davacı bayanın eşinin süreklilik gösteren kusurlu davranışlarını affettiğine dair ayrıca bir kanıt ve olgu da ispatlanamamıştır.

Bu halde davalı erkeğin aşağılama ve hakarete yönelik davranışlarının süreklilik gösterdiği de dikkate alındığında taraflar ortasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir.

Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu kurallar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine nazaran boşanmaya karar verileceği yerde yetersiz münasebet ile davanın reddine karar verilmesi gerçek değildir. Ne var ki bu konu birinci inceleme sırasında gözden kaçırıldığından, kararın onanması yanlışsız olmayıp, davacının karar düzeltme talebinin kabulüne, Dairemizin onama ilamının kaldırılmasına, kararın açıklanan münasebet ile bozulmasına karar vermek gerekmiştir” gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verdi.

YEREL MAHKEME KARARINDA DİRENDİ

Aile Mahkemesi bozma öncesi kararda yer alan münasebetin yanında, “davacı şahit beyanlarının genel, soyut ve davacıdan duyuma dayalı olduğu, olayların gerçekleştiği ana ait yer ve vakit belirtilmediği, beyanların davacının anlatımlarına dayalı olduğu, davalının eşi ve çocuklarıyla çok ilgili olduğu, münasebetiyle davacının savlarını kanıtlayamadığı, davalı erkek hakkında özel hayatın kapalılığını ihlâl etmek cürmü ile ilgili olarak yapılan hata duyurusu sonrası savcılık tarafından verilen kararda ‘şüpheli ile müştekinin şikâyete bahis manzaraların ve seslerin kayıt edildiği tarihte birebir ikamette yaşamaya devam ettikleri ve kanunen hala evli oldukları, bu bakımdan şüphelinin yaşadığı meskendeki öteki şahısların imaj ve seslerini kendisinin bulunmaya hakkı olduğu bir ortamda ve müştekinin de imgelerinin ve seslerinin kayıt edildiğinden haberdar olduğu bir vakitte kaydettiği, şüphelinin bu ses ve imgeleri kanıt olarak müşteki ile kuşkulu ortasında devam eden boşanma dava evrakına sunduğu, üçüncü bireyler ile paylaşmadığı, bu durumun TCK’nın 134/1 ve 2. unsurlarında gösterilen cürmü oluşturmayacağı, özel hayatın kapalılığını ihlâl etmek kabahatinden ötürü öge yokluğu nedeniyle kamu ismine kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair’ verilen münasebet dikkate alındığında karara temel alınan bu kanıt hakkında “rızası alınmaksızın hukuka alışılmamış yolla elde edilen delil” olarak kıymetlendirme yapılamayacağı” gerekçesiyle direnme kararı verdi. Direnme kararı yasal mühleti içinde davacı vekili tarafından temyiz edildi. Böylece evrak Yargıtay Hukuk Genel Şurası gündemine taşındı.

“GİZLİ OLARAK YAPMADIĞI ANLAŞILMAKTADIR”

Gündemine gelen evrak üzerinde görüş bildiren Yargıtay Hukuk Genel Şurası, eldeki davada erkek eş tarafından evraka sunulan altı adet DVD ve içerisindeki görüntüler ile muhakkak aralıklarla alınan ekran imgelerinin dökümüne ait eksper raporunun incelenmesinde “Kadının ‘Ya bak beni çekip durma, beni çekme, sen niçin daima çekiyorsun. Senin emelin ne, neden çekiyorsun anlayamıyorum.

Ne yapacaksın, mahkemede kanıt olarak mı kullanacaksın’ formundaki beyanlarından erkeğin ortak konut içerisinde çekim yaptığının bayan tarafından bilindiği, bir öteki tabir ile erkeğin bu çekimleri kapalı olarak yapmadığı anlaşılmaktadır. O denli ise belge içerisinde var alan DVD’nin bayanın bilgisi dışında hukuka ters yolla elde edildiğinden kelam edilemeyeceği tartışmasızdır.” diyerek boşanma davaları açısından hukuka karşıt kanıtlar kapsamında çok değerli emsal bir karara imza attı.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir