Türkiye’nin pek çok vilayetinde yaptığı anıt ve heykellerle tanınan heykeltıraş Aslan Başpınar, Yozgat’ın Darıcı köyündeki bahçelerine babasının anısına diktiği heykelin bakımını yaptı. Başpınar, “Aslında bu heykel İç Anadolu Bölgesi’nin çalışkan, vefakar ve üretmek için hiçbir emeğini esirgemeyen Anadolu köylüsünün bir tabir biçimidir” dedi.
Türkiye’nin pek çok vilayetinde yaptığı anıt ve heykellerle tanınan heykeltıraş Aslan Başpınar, Yozgat’ın Darıcı köyündeki bahçelerine babasının anısına diktiği heykelin bakımını yaptı. Başpınar, “Aslında bu heykel İç Anadolu Bölgesi’nin çalışkan, vefakar ve üretmek için hiçbir emeğini esirgemeyen Anadolu köylüsünün bir tabir biçimidir” dedi.
Ankara Büyükşehir Belediyesi tarafından Genelkurmay Kavşağı’na yerleştirilen ‘Kızılca Gün Anıtı’nı yapan, ülke genelinde pek çok yerde anıt ve heykelleriyle tanınan Heykeltraş Aslan Başpınar, fırsat buldukça memleketi Yozgat’ın Darıcı köyünü de ziyaret ediyor. Köydeki bahçelerine 1996 yılında hayatını yitiren babası Veli Başpınar’ın heykelini yapan Başpınar, son ziyaretinde 2003 yılında yaptığı heykelin bakım ve tamirini yaptı.
Başpınar, babasının heykeliyle ilgili şunları söyledi:
“Aslında bu heykel İç Anadolu Bölgesi’nin çalışkan, vefakâr ve üretmek için hiçbir emeğini esirgemeyen Anadolu köylüsünün bir söz biçimidir, temelinde. Babama benziyor olması tek başına kâfi değil. Ben onu tıpkı vakitte bu toprakların İç Anadolu beşerinin çiftçisi, benim rehberimin bir sözü olarak yapmaya çalıştım. Bunu doğal olarak babamın da bundan 50 yıl evvel kurmuş olduğu bir bahçe içerisine, kendi özel bahçesine yapmayı tasarlamıştım. Babam 1996 yılında vefat etmişti, kendisi bu çalışmayı görememiştir. Lakin babam gerçekten çok çalışkan biriydi. Omzunda küreğin eksik olduğunu hiç görmemişizdir. Her vakit kazmayla, hatta kendi çitle çevirdiği tarlasının içine değil, cebinde palamut taşıyarak dağa taşa bu türlü palamut ekerek, onların ileride yeşermesini sağlayan birisiydi, insandı. Ben birçok anıtı yaptım. Bu anıtı hak edenlerden birisi de babamın kendisiydi, temelinde. Bu vesileyle yaptım bu anıtı yaptım.”
“ÖĞRETMENİMİN VERMİŞ OLDUĞU BİR ÖDEV SONUCU HEYKELE BAŞLADIM”
Ankara İvedik Organize Sanayi Bölgesi’nde kendi heykel atölyesinin bulunduğunu anlatan Başpınar, “Bu heykele başlama hikayesi de yeniden bu topraklarda başlamıştır” diyerek, heykele olan merakının ilkokul çağlarında başladığını, sonrasında da devam ettiğini söyledi. Başpınar, konuşmasını şöyle sürdürdü:
.
“Bu bahçenin bulunduğu konutta, çok küçük yaşlarda, ilkokul öğretmenimin keşfi sonucu ortaya çıkmıştır. Öğretmenimin vermiş olduğu bir ödev sonucu heykele başladım. Öğretmenim farklı bir ödev vermişti fakat ben onun çok kolay yapabileceğim kanısıyla bunu biraz da elime almış olduğum o çamuru bir figüre dönüştürerek ödevi tamamlamıştım. O halde öğretmenimizin de ilgisini çekmişti doğal olarak. Ama ondan sonra da daima devam etti, İlkokuldan sonraki bütün hayatın boyunca hiçbir vakit heykelle ilgili çalışmayı, hiç bırakmadım. 1982 yılında Gazi Eğitim Fakültesi’ne gidinceye kadar.
GAZİ ÜNEVİRSETİSE’NİN KONUK ÖĞRENCİSİ
Gazi Eğitim Fakültesi’nin heykel kısmında konuk öğrenci olarak kaldım. Ondan sonra askerlik dönüşünden sonra da çeşitli büyük anıtsal atölyelerde bir fiil çalıştım. 1996 yılında da kendi atölyelerimi oluşturdum Ostim’de. Daha çok anıtsal formlar üzerinde tasarım yapıyorum. En son yaptığım çalışma Ankara’da Kızılca Gün Heykeli’dir. Atatürk’ün Ankara’ya gelişiyle ilgili bir kompozisyondur, büyük bir heykeldir. 10 metre ebadında bir heykeldir, kompozisyonuyla birlikte.”
Memleketi Yozgat’ta da heykel çalışmalarının bulunduğunu hatırlatan Başpınar, bu çalışmaları içerisinde vilayet merkezindeki Atatürk Heykeli ve Nida Tüfekçi anıtının da bulunduğunu belirtti. Başpınar, “Birçok, şu anda sayamıyorum ancak bu süreç içerisinde birçok anıta imza attım hem tasarımı hem de uygulaması açısından” tabirlerini kulandı.
Başpınar, yaklaşık 30 vilayette, heykel, anıt ve dizayna yönelik çeşitli yapıtlarının bulunduğunu kelamlarına ekledi.
ANKA