◊ “My Policeman” dünya prömiyerini Toronto Milletlerarası Sinema Festivali’nde yaptı. Neler hissediyorsunuz?
– Michael Grandage: Çalışmanızı dünyaya yaydığınız an her vakit zordur. Fakat daha keyifli ya da daha gururlu olamazdım zira sineması sahiden seven, ciddiye alan bir yerde bulunuyorduk. Toronto Milletlerarası Sinema Şenliği dünyanın en saygın şenliklerinden biriydi ve orada sinemamızın prömiyerini yapmak mutlak bir zevkti. Yanlışsız yerde olduğumuzu hissediyordum.
◊ Üretimci olarak sizi bu kıssaya çeken ne oldu?
– Michael Grandage: Beni öyküye birinci çeken şey sanırım bir tıp şahsî ilişkiydi… Zira bu sinemanın başında temsil edilen İngiltere’de doğdum. Son 60 yılda inanılmaz değişiklikler oldu. “My Policeman”ın şu anda devam eden bir tartışmanın modülü olmasını umuyorum, bu beni şahsî olarak sinemaya çeken şeylerden biri.
TOM’UN MARION’A DA PATRICK’E DE OLAN AŞKI GERÇEK
◊ Birebir soruyu sinemanın başrol oyuncularına da sormak istiyorum… Sizi bu senaryoda çeken şey ne oldu?
– Harry Styles: Bence öykünün farklı noktalarında, farklı karakterlerde kendinizden kesimler görebiliyorsunuz ve bazen de en sevdiğiniz yanlarınızı göremeyebiliyorsunuz. Sanırım bu yüzden bende bu kadar yankı uyandırdı, canlandırdığım Tom’un Marion’u kabulü ya da isteksizce hayatına devam etmesi, bence hepsinin çok insani bir istikameti var.
– Emma Corin: Benzer biçimde düşünüyorum… Tom, Marion ve Patrick’in kendi ortalarında buldukları neşeyi çok seviyorum. Ve ayrıyeten, sondaki trajedi… Sevinç ve trajedinin yan yana olması hoşuma gitti.
– David Dawson: Yıllar boyunca Michael ile birçok kere çalıştım ve bu her vakit mutlak bir keyifti. Bu sinema de tıpkı derecede özeldi. Sanırım Patrick’i oynamak beni büyüledi. Patrick’in hırslarına ulaşabilmek ve bu toplumda hürmet görebilmek için farklı bir kişiliğe bürünmesi, öte yandan savunmasızlığı ve yalnızca aşkı bulmak istemesi, beni heyecanlandırdı.
◊ Bu kadar karmaşık karakterleri oynamaktan ve etrafındaki şartlar münasebetiyle yaşadıkları zorluklardan bahseder misiniz?
– Emma Corin: Sanırım beni Marion’a sahiden çeken şey, bu karmaşıklıktı. Verdiği kararlar beni hakikaten ilgilendirdi zira onu nasıl haklı çıkaracağımı düşündüm. Açıkçası, yaşadığı vaktin ve içinde çalıştığı toplumun bir eseri olduğunu düşünüyorum. Birinci sefer âşık olduğunuzda, çok korkmuş hissedebilirsiniz. Sahiden onun hissine sahiptim. Sonra bu dostluğun büyük sevinci ve hepsinin birbirine olan sevgisi, bence tüm bu noktaların bu kadar eşit bir biçimde birleştirildiği bir aşk üçgenini keşfetmek de enderdir. Bence üçlü içinde hepsinin kendi dinamiği var ve bunun sahiden ender olduğunu düşündüm ve bize birlikte çalışacak çok şey verdi, ki bu mükemmeldi.
– David Dawson: Senaryolar çok heyecan vericidir… İzleyicilerin bu karakterlerin çelişkilerine nasıl reaksiyon vereceğini çok merak ediyorum. Lakin umarım bu üç karakterin kararlarının onların içinde yaşadıkları dünya yüzünden verdiklerini anlarlar.
– Harry Styles: Ben de Tom’un devrinin bir eseri olduğunu düşünüyorum. Üç karakterin ortasındaki münasebet ne kadar karmaşık olsa da ortalarında gerçek bir dostluk var. Tom’un Marion’a olan aşkı çok gerçek, Tom’un Patrick’e olan aşkı da çok gerçek. Bence öykünün bu kadar acı verici olmasının nedeni de bu.
Umarım bu film insanlara cüret verir
◊ İzleyicilerin “My Policeman”e ne reaksiyon vereceğini düşünüyorsunuz?
– Gina McKee: Bir izleyicinin rastgele bir yapıttan neler çıkarabileceğini söylemeyi her vakit çok güç buldum. Yalnızca nitekim umduğumu ya da birinci okuduğumda hissettiklerimi söyleyebilirim. Umarım tartışmalara neden olur. Umarım insanlara cüret verir. Umarım birçok beşere anlayış verir ve sonunda insanlara orada bir kurtuluş olduğunu hissettirir.
– Rupert Everett: Sanal dünya üzerimize çöktüğünden beri insanların tarihi bağlamının epey daraldığını düşünüyorum. “My Policeman” insanlara çok daha büyük bir bakış açısına sahip olma imkânı sunuyor, ilham verici bir sinema.
– Linus Roache: Çekimleri bitirdiğimizden bu yana 1.5 yıldır bu sinema hakkında konuşmadık ve burada oturmayı büyüleyici buldum. Çok şey söylendi ve tabir edildi. Umarım beşerler sinema hakkında çok konuşur, zira çok güçlü, çok karmaşık bir konusu var. Bence insanların sinemadan alacağı, bundan öğreneceği, onun hakkında konuşacağı ve tekrar görmek isteyeceği
çok şey var.
40 yıldır kalp ağrısı yaşayan bir adam
◊ Tom karakterinin olgun halini canlandırıyorsunuz. 1990’lı yıllarda Tom nasıl bir değişim geçiriyor?
– Linus Roache: 40 yıldır kalp ağrısı ve kalp kırıklığı ile yaşayan adamı üstlenme işini aldım. Bunu düşünmek çok hoş bir şey. Orada derin bir ağrı var lakin bir dostluğu var, Marion’u seviyor ve bir hayatı var ve ansızın her şey altüst oluyor. Bu olağanüstü bir öncül. Sinemanın sevdiğim yanı bu…
ZAMAN GERİ ALAMAYACAĞIMIZ TEK ŞEY
◊ 1957’de Tom’la tanıştığımızda, her vakit bildiği dar dünyadan kaçmaya çalışıyor. Tom’un gerçek kimliğini ortaya koymasından alıkoyan o dönemki şartlardan bahseder misiniz?
– Harry Styles: Tom, bence çok meraklı. Lakin o çok küçük bir dünyaya doğmuş biri. O ortamın içine doğduysanız, bunu yapmak güç… Sanırım dünyanın sonunun nerede olduğunu biliyormuş üzere hissediyorsunuz. Yavaş yavaş kıssa boyunca, Brighton’dan biraz daha uzakta olduğunu ya da o çeşit bir kıyı olduğunu fark ettiğini düşünüyorum. Bence beşerler tüm hayatlarını bunun üzere çok küçük baloncuklar içinde yaşıyorlar ve şayet siz bu türlü yetiştirildiyseniz, etrafınızdaki herkes ve sizden evvelki kuşaklar, aileniz üzere hepsi bu küçük balonun içinde yaşadıysa dünyayı hayal etmek bile çok sıkıntı. Sanırım Patrick üzere çok seyahat eden, sanatı seven biriyle tanıştığında bu kıvılcımları çakıyor. En sonunda onu en çok kabul eden Marion üzere bir arkadaş da buluyor. Bence bu yüzden, bağları hakkında ne düşünürseniz düşünün, arkadaşlıklarının inanılmaz derecede gerçek, sevgi dolu ve şefkatli olduğunu düşünüyorum.
◊ Emma ve Harry, karakterleriniz kendilerini kabullenme seyahatlerinden bahseder misiniz?
– Emma Corin: Marion, Tom’a âşık ve onun da kendisi üzere hissettiğine inanıyor. Gerçeği öğrendiğinde, içindeki öfkenin nedeni hayatının kalanında bununla yaşamak zorunda olması. Kendini kabul etmesi, neredeyse kurtuluşu bulmasına ve kendini affetmesine müsaade vermesi sahiden çok uzun sürüyor.
– Harry Styles: Tom’un kabul versiyonu hayli iç karartıcı. Gerçek kimliğini uzun bir müddet inkar ediyor.Bu öykünün bu kadar yıkıcı olmasının nedeni de bence boşa harcanmış vakitler… Vakit, geri alamayacağımız tek şey.