YouTube seyahat kanallarını seyretmeyi çok seviyorum. Pandemideki seyahat kısıtlamaları sırasında bu türlü bir alışkanlık edindim. ‘Atik Ailesi’ kanalına babamın tavsiyesi üzerine abone oldum. Kamp kurmak bana daima çok sıkıntı gelir ancak onları izleyince fikrim değişti; hayat kurtaran birçok alet edevatı nasıl kullanacağımızı o kadar pratik ve çarçabuk anlatıyorlar ki… Ben de yapabilir miyim sanki diye düşünmeden edemiyorsunuz. İzlerken kolay üzere görünse de yaşadıkları zorlukları, işin inceliklerini onlara sormak gerekiyor… Çabucak toplumsal medya hesapları üzerinden irtibata geçiyorum. Baba Özgür Atik inşaat kesiminde çalışıyorken işi bırakıp tam vakitli kampçılığa başlıyor, anne Burcu Atik 6 ay öncesine kadar kurumsal bir şirkette kredi finans yöneticisiyken istifa edip “Artık tam vakitli kampçıyım” diyor. Kızları Irmak Atik lise öğrencisi, okulundan fırsat buldukça ailesiyle birlikte kamplara gidiyor. “Liseyi anneannemlerde, İzmir’de okuduğum için eskisi kadar ailemle kamplara katılamıyorum. Ancak tatillerimde birinci fırsatta annem ve babamla kampa gidip bu hasretimi gideriyorum” diyor.
Piknikte Özgür Atik’in yaktığı birinci ateşle başlamış Atik ailesinin kampçılık macerası. Sonra yurtiçinde bilindik noktalarda ve parasız kamp alanlarında kurmuşlar çadırlarını. Tecrübe kazandıkça göl yüzeyinden kar üstüne birçok noktaya atmışlar kamplarını…
Kamp hayatınız nasıl başladı?
Özgür A.: Kent geriliminden uzaklaşmak için hafta sonu ailece yaptığımız pikniklerle başladık diyebiliriz.
Burcu A.: Gittiğimiz pikniklerden birinde Özgür ateş yaktı ve hiç unutmuyorum o ateşin etrafında vakit geçirmek çok güzelimize gitmişti, işte o pikniğin sonunda hafta içi birinci iş olarak tabiatta konaklamak için kendimize çadır bakmaya başlamıştım.
Nehir A.: Annem çadır aldığını söylediğinde çok keyifli olmuştum.
Gideceğiniz yeri nasıl belirliyorsunuz?
Özgür A.: Kamp kuracağımız alanları ekseriyetle Burcu belirliyor, konuttan çıkmadan evvel nereye gideceğimiz çoğunlukla belirlidir.
Burcu A.: Kamp hayatımıza birinci başladığımızda internet yahut toplumsal medya üzerinden araştırıp çok bilinen ve paralı olmayan alanları tercih ederdik. Daha sonraları eşin dostun tavsiye ettiği pek bilinmeyen yerlerde kamp yapmaya başladık, alışılmış onların bizden bir isteği oldu. Bölgeyi korumak için pozisyon bilgisi paylaşmamamızı rica ettiler.
‘Nisanda kara battık’
Aranızda vazife dağılımı var mı? Kim nelerden sorumlu?
Burcu A.: Yola birinci çıktığımızda hiç düşünmedik lakin bir müddet sonra bakıyorsunuz ki herkesin bir vazifesi olmuş. Mesela benim çekim ve edit yapmak, kamp gereçleri araştırmak ve temin etmek, kampta çadır içi yerleşim, bazen de yemekler (gülüyor)…
Özgür A.: Burcu’nun yanıtından da anlaşıldığı üzere geri kalan her iş bende (gülüyor)… Eşyaların otomobile yerleştirilmesi, çadır konseyimi, odun toplamak, ateş yakmak, bazen yemek yapmak.
Nehir A.: Anneme ve babama yardım ediyorum. Bilhassa kamp eşyalarının kurulumunda yetenekliyim.
Yolculuklarınız esnasında unutamadığınız, başınıza gelen en değişik olay neydi?
Özgür A.: Kamp yaptığımız birinci yıllarda nisan ayında kara saplanmıştık, yaylalarda kar geç eriyormuş meğerse. Tüm gün küçücük kürekle aracın etrafını kazmaya çalıştım. Telefon çekmiyordu, en sonunda jandarmaya ulaştık ve bölgeden traktör göndermişlerdi, meskene döndüğümüzde gece 1.00’di.
Yaz kampı mı, yoksa kış mı?
Burcu A.: Sanırım bu soruya üçümüzün yanıtı ortak olacaktır. Ne kadar zahmetli olursa olsun açık orta farkla kış…
Nehir A.: Ben karı çok seviyorum, o yüzden alışılmış ki kış kampı…
Özgür A.: Ben sıcak çok sevmiyorum, katiyen kış kampı…
Kamplarınız ortasında konakladığınız, en etkilendiğiniz yer neresiydi?
Burcu A.: Aslında kendi ortamızda da bu mevzuyu çok konuşuruz, ülkemiz cennet üzere, bütün gittiğimiz yerler birbirinden hoş.
Kamp yapmak için hayalini kurduğunuz bir ülke, bölge var mı?
Özgür A.: Ülkemiz bittikten sonra kış ve kar kamplarını sevdiğimiz için Kuzey ülkelerine gitmeyi istiyoruz.
Nehir A.: Ben Disneyland’e gitmek istiyorum (gülüyor).
Kamp kurmak isteyenlere tavsiyeleriniz var mı?
Özgür A.: Belgesellerde izlediğimiz harika görüntüleri çıplak gözle görmek, yabanda ömür sürmek, gece kendi imkânlarımızla konaklamak bizim vazgeçemeyeceğimiz bir his oldu artık, herkesin bu duyguyu bir sefer olsun tatmasını isteriz.
Nehir A.: Evcilik oynamak üzere, çadırda kalmak çok keyifli.
Şimdi karavan projeniz var sanırım…
Burcu A.: Tabiatta daha uzun soluklu kalma isteğimiz sonucu gelişti. Gittiğimiz yerler biraz şiddetli olduğu için büyük araç tercih ettik. Dışarıdan sert görünen bir stil seçtik. Aracın içinde de tabiatta hissetmek için balkon var.
Irmak, ailenle çıktığın bu maceralı seyahatlere arkadaşların neler söylüyor?
Irmak A.: Ekseriyetle okulda arkadaşlarım ve öğretmenlerim ‘Atik Ailesi’ni biliyor. Çok şanslı olduğumu söylüyorlar (gülüyor)… Bazen derslerde öğretmenlerimiz bizim kanalı açıyorlar ve bizim görüntüleri izliyoruz daima birlikte, bu benim çok hoşuma gidiyor, memnun oluyorum.
YouTube kanalı fikri nasıl çıktı?
Burcu A.: Aslında biz bir çadır alalım da YouTube’a görüntü çekelim diye başlamadık. Kamplarımızı yaparken 200-300 kişilik Instagram hesabımızda kendi halimizde paylaşım yaparken ufak bir kitle edindik, yani bizimle bu yolda başından beri birlikte yürüdüğümüz birçok arkadaşımız var. Onların talebiyle ‘acaba mı’ dedik ve bir-iki görüntü denememiz oldu lakin başta sevemedik YouTube’u, zira edit-çekim derken biraz uğraştırıyordu bizi… Instagram kolaydı, çabucak çek-paylaş, süratli tepki al, YouTube’a alışmamız 1 yılımızı aldı. Şimdiyse “Keşke daha evvel YouTube’a başlasaydık” diyoruz. Zira ne maceralar ne fırtınalar yaşadık ve bunları kayıt altına almadık.
Kamp ateşiyle yananlara…
Özgür A.: Etraf kirliliğinden çok rahatsızız ve bakir bölgelerin bakir kalmasına kıymet veriyoruz. Gittiğimiz yerlerin bölge halkının da ricası bu tarafta. Bu nedenle de biz pek fazla lokasyon önerisi paylaşmıyoruz. Yabana gittiğimiz için paylaştığımız pozisyonlar kamp deneyimi olmayan arkadaşlar için birçok açıdan tehlikeli olabilir. Yeni başlayanlara üç yer önerebilirim: Elmalıdere Kamp Alanı, Yalova; Mürefte Kamping, Tekirdağ; Göksu Tabiat Parkı, Bolu. Buralar nispeten bizim kamp yaptığımız bölgelere nazaran daha rahat ve muteberdir…