Emin Çölaşan’la uzun yıllar Hürriyet’te birlikte çalıştık.
Özellikle Ankara ofisindeki arkadaşları bilirler.
Gün boyunca birden fazla vakit üzerinde yelekle dolaşır.
Uğur Mumcu ve Doğu Perinçek de yelek giymeyi severmiş.
Bunu da Kasım ayında çıkan “Adım Doğu” isimli ırmak söyleşide öğrendik.
İTTİHATÇI OLDUĞUMUZ İÇİN YELEK GİYİYORUZ
Söyleşiyi yapan Aslıhan Türel soruyor:
“Uğur Mumcu da siz de yelek giymeyi çok seviyordunuz, hatta birlikte yelekle fotoğraflarınız da var. Bunu bir ittihatçı geleneği olarak mı sevmiştiniz?”
Bazı sorular vardır ki, çabucak anlarsınız.
Konuştuğunuz kişi sorulmasını bilhassa ister.
Belli ki Perinçek de bu sorunun sorulmasını bilhassa istemiş.
Cevabı da şu:
“Evet, ikimiz de devrimciyiz, o yelek bize güya tarih çağrıştırıyor. Namık Kemallerden başlayan süreçler. O vaktin devrimcileriydiler.”
“DOĞU SOKALIM ELLERİMİZİ YELEĞİN CEBİNE POZ VERELİM”
Biraz altında da şu detayları veriyor:
“İkimiz de Ankara Deneme Lisesi’ndeniz. Cumhuriyet Gazetesinde yazarken beni davet ederdi ve meskeninde buluşurduk. ‘Doğu’ sıkıntısı, ‘Hadi gel şöyle bir fotoğraf çektirelim.’ Yeleklerin ceplerine bu türlü parmaklarımızı sokarız, o denli poz veririz.’ O denli hoş fotoğraflarımız var. Uğur Can çocuktu.”
İTTİHATÇI YELEĞİ Mİ YOKSA REDİNGOT ALTI YELEK Mİ
İkisinin parmaklar yelek cebinde fotoğrafını aradım ancak Google’da bulamadım.
Ceketlerinin altında yelekli bir fotoğrafları vardı.
Enver Paşa ve öteki İttihatçıların fotoğraflarına da baktım.
Ya üniformalılar, ya da üzerlerinde “Redingot” denilen, basbaya Batılı kadro elbise ve altında yelekler.
Yani bu elbise için “Devrimci” denilebilir mi bilmiyorum.
EMİNİNKİ TAM PERSONEL KÖYLÜ PARTİSİNE UYGUN YELEKTİ
Buna karşılık Emin Çölaşan daha çok, anne stili el örmesi denilebilecek yün yelek giyerdi.
Bence o daha köylü ve “İşçi Köylü Partisine” daha uygun üzereydi.
Biz 47 doğumlular için “Devrimci kostüm” yeşil parkaydı.
Onun kaynağını da Doğu Perinçek şöyle anlatıyor:
“Denizler (Gezmiş) ayaklarında botlarla geliyorlar, üstlerinde Filistin’den getirdikleri parkalar ve kelamım ona komando giysileri, ODTÜ’de dolaşıyorlar…”
MİHRİ BELİRLİ, DENİZ GEZMİŞ’İN PARKASI İLE DALGA GEÇERDİ
Mihri Belirli, Denizlerin parkaları ile dalga geçermiş.
Anlıyoruz ki, o yılların “Devrimci hareketinde” iki kıyafet var:
“İttihatçı üslubu redingot altı yelek…”
Ve Filistin’den gelmiş “Deniz Gezmiş parkası…”
İLK BLUCİNLİ DEVRİMCİNİN KOKUSUNU DUYAMAZDINIZ
Kitapta üçüncü tip olarak bir de “Blucin ceket giyen” birinci devrimci profili var…
O Cemal Süreya’mış…
Evet “Daha nen olayım isterdin, onursuzunum senin” dizelerinin büyük şairi…
Doğu Perinçek onu Çağaloğlu’daki ‘Aydınlık’ mecmuası ofisinde birinci kez gördüğünde üzerinde ‘blucin renkli’ bir ceket varmış.
Ceket blucin mi değil mi muhakkak değil, ancak Doğu Perinçek tanımı blucin üzerinden yapıyor.
Cemal Süreya’yı şöyle anlatıyor:
“Görünmeden yürür, süzülerek sarfiyat, hiç ayak sesini duymazsınız, kendisini hissetmez, kokusunu duyamazsınız, bu türlü hayal üzere sarfiyat..”
BANA NAZARAN BİRİNCİ BLUCİNLİ DEVRİMCİ ERTUĞRUL KÜRKÇÜ
Bense “Türk İhtilal hareketinin blucin tarihinin” daha eskilere gittiğini düşünüyorum.
Hafızam beni yanıltmıyorsa, mesela Ertuğrul Kürkçü’yü yanında merhum Teoman Ermete ile birlikte, kolunun altında Jimi Hendrix plakları hatırlar üzereyim.
İkisinin de saçları uzundu ikisinin de üzerinde blucin vardı diye hatırlıyorum.
O “SAMANLIK KAHRAMANI” BENİ HİPPİ YAPMAK İSTEDİ FAKAT BEN MEHTERCİ OLDUM
Doğu Perinçek’in gözünde Ertuğrul Kürkçü bir “Dönek…”
Onun Kızıldere’de samanlığa sığınarak kurtulmasını anlatıyor.. Ona “Samanlık Kahramanı” ismini takmış.
Kitabın eğlenceli bir kısmı de “Hippilik” tartışması.
Ertuğrul Kürkçü ve Bülent Uluer bir programda Doğu için, “Hippi bile olamadı” demiş.
Perinçek’in karşılığı şöyle:
“Kovboyculuk oyunlarına tepkiliyim. Ben Türkçülük oynuyorum. O vakit dayanılmaz bir moda var. Amerikan özentisi. İşte hippilik o kültürün devamı. Lisede de öyleyim, hatta o reaksiyon yüzünden okula mehter ekibi gelmişti, o mehter grubunu seviyordum. Mehter ekibi hiç olmazsa bizdendi. Ertuğrul Kürkçü hippiydi.”
DOĞU PERİNÇEK BİR TEK NERESİNDEN VURULABİLİR
Cemal Süreya, 2000 mecmuasındaki “99 Yüz” isimli portreler yazdığı köşesinde son olarak Doğu Perinçek’i yazmış.
Doğu’yu şöyle tanım etmiş:
“Lacivert bir at var, atın üstünde ben geliyorum. ‘Doğu’ diyor, ‘Seni bir tek topuğundan vurabilirler, sen Aşil’sin…Aşil bir efsane ya, bir tek topuğundan vurabiliyorlar…”
28 ŞUBAT ERBAKAN’A DEĞİL FETÖ’YE KARŞIYDI
Kitabın bence en çarpıcı kısımlarından biri Doğu Perinçek’in 28 Şubat’la ilgili kelamları.
‘28 Şubat MGK bildirisinin, aslında Personel Partisi’nin “Cumhuriyet Kanunları uygulansın” kampanyası için hazırladığı 12 unsurluk bir bildirinin genişletilmiş haliydi’ diyor.
Aslıhan Türel soruyor:
“Bu bir nevi Post çağdaş darbe olarak nitelendi. Siz bunu kestirim ediyor muydunuz?“
Perinçek diyor ki;
“Altında Erbakan’ın imzası var. Madem post çağdaş darbeydi neden altına imza atıyorsunuz? O son derece hoş, hakikat ve Türkiye’nin daha sonra yaşadıklarından sonra daha da değer kazanan bir belge…”
İKTİDARIN ÜÇÜNCÜ AYAĞI BUNLARI SÖYLÜYORSA
Biraz daha altta ise şunu söylüyor:
“28 Şubat’ın amacı FETÖ’ydü. 28 Şubat’a temel olan Sönmez Köksal’ın istihbarat raporu Fethullah Gülen Cemaatını maksada alıyor…”
Bu kelamları söyleyen insan rastgele biri değil.
Bugün iktidar koalisyonun fiilen üçüncü ayağı sayılan biri söylüyor.
İktidarın öteki ortağa Devlet Bahçeli de 28 Şubat’tan sonra kurulan hükümetlerde başbakan yardımcısı olarak misyon almıştı.
O vakit şu soru sizin de aklınıza gelmiyor mu?
28 Şubat davasında FETÖ periyodundan kalma savlarla yargılanıp, müebbet mahpusa mahkum olan bu beşerler hasta halleriyle hala niçin hapisteler, orada ölmelerini bekliyorlar…
Doğu Perinçek’in ırmak söyleşisinden çıkardığım en büyük sonuç bu oldu.
(*) Aslıhan Türel: “Adım Doğu”, Doğu Perinçek’le ırmak söyleşi, Kaynak Yayınları, Kasım 2022
Ertuğrul Özkök
Odatv.com