Türkiye-Ukrayna ilişkilerinde kökler derinde

Birinci Dünya Savaşı sona ererken Dörtlü İttifak (Almanya, Avusturya-Macaristan, Bulgaristan ve Osmanlı Devleti) ile Rusya ortasında 3 Mart 1918 günü imzalanan Brest-Litovsk Mutabakatı, Ukrayna Halk Cumhuriyeti’nin kurulması sonucunu doğurmuştu. Osmanlı idaresi vakit geçirmeden bu yeni devleti resmen tanıyarak diplomatik münasebetleri tesis etti. Akabinde, devrin yetişmiş hariciyecilerinden Ahmet Muhtar Beyefendi, büyükelçi sıfatıyla Kiev’e gönderildi. Ahmet Muhtar Beyefendi, Avrupa’nın farklı ülkelerinde misyon yapmış deneyimli bir diplomattı.

Hariciye Nezareti’ne gönderdiği birinci raporda Kiev’de fevkalâde hürmet gördüğünü vurgulayan büyükelçimiz, Ukrayna hükümetinin kendisine özel araba tahsis ettiğini ve devlet kapılarının önünde sınırsız biçimde açıldığını kaydediyordu. Büyükelçiliğimiz ise, Taras Şevşenko Bulvarı üzerindeki Premier Palace Otel’di.

Ahmet Muhtar Bey

ÜÇ KONSOLOS

Osmanlı hükümeti Ukrayna ile bağları o kadar önemsiyordu ki, Kiev’deki büyükelçiliğe ilaveten üç de konsolosluk misyonu tesis edildi. Ahmet Ferit (Tek) Beyefendi, büyükelçiye ilaveten Kiev’e başkonsolos olarak atanırken, Odessa’ya Ebul İstek Namık Beyefendi, Harkiv’e de Ruhi Beyefendi konsolos tayin edildi. 1918 yılının sonbaharı itibariyle Ukrayna’da dört başka diplomat Osmanlı devletini temsil ediyordu. Ukrayna hükümeti de evvel Mihail Sukovkin’i, akabinde da ünlü bilim adamı Oleksander Lototski’yi büyükelçi olarak İstanbul’a gönderdi. Bu durum, ikili münasebetlerin Kiev tarafından da çok önemsendiğini gösteriyordu.

SAVAŞTAN SONRA

Birinci Dünya Savaşı’nın bitişiyle birlikte Ukrayna’nın Rusya tarafından işgali halk cumhuriyetinin tarihe karışmasına yol açtı. Lakin Osmanlı hükümetinin ve akabinde Türkiye Cumhuriyeti’nin Rusya ile ilgileri de istikrarlı biçimde sürdü. Dikkat cazibeli bir gelişme olarak, Ahmet Muhtar Beyefendi, Kiev’deki misyonundan Moskova’ya nakledildi, Rusya nezdinde Türkiye’yi temsil etmeye başladı. Deneyimli diplomatın 1934’te vefatından evvelki son yurtdışı görevi Washington Büyükelçiliği’ydi.

Mahzun Kırım’ın yetim hazineleri

Merkezi Bahçesaray kenti olan Kırım Hanlığı, uzun Osmanlı asırları boyunca İstanbul’la yakın temastaydı. Hanların sultanlarla şahsî bağlarının yanında, kültürel benzerlikler de iki coğrafyayı birbirine sıkıca bağlıyordu. Rus Çarlığı ve Sovyetler Birliği devirlerinde Kırım Tatarlarına uygulanan sürgün ve soykırımlar Kırım’ı mahzun bir belde haline getirdi. Çağdaş periyotta Ukrayna sonları içinde yer alan Kırım, 2014’ten bu yana Rusya’nın işgali altında bulunmaktadır. Türkiye, Kırım’ın ilhakını tanımıyor.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir