Türk edebiyatının usta kalemi ve Yeni Şafak müellifi Rasim Özdenören’in cenaze namazı ayrıntıları aşikâr oldu.
RASİM ÖZDENÖREN’İN CENAZE NAMAZI NEREDE KILINACAK?
MÜSLÜMANCA DÜŞÜNDÜ VE YAŞADI
Usta edebiyatçı Özdenören, İstanbullu mühendis Hakkı Özdenören ile Kahramanmaraşlı Ayşe Hanım’ın oğlu olarak 1940’ta Maraş’ta dünyaya geldi.
Şair Alaeddin Özdenören’in ikiz kardeşi olan muharrir, ilkokula Kahramanmaraş’ta başladı, babasının vazife yeri değişikliği nedeniyle Malatya’da devam etti. İlkokulu 1952’de tamamlayan Özdenören, 1955’te Tunceli Ortaokulundan mezun oldu.
Rasim Özdenören, Kahramanmaraş Lisesinde, edebiyatla yakından ilgili Fazilet Bayazıt, Hasan Seyithanoğlu, Sait ve Cahit Zarifoğlu kardeşlerle arkadaş oldu.
Öğrencilik yıllarında arkadaşlarıyla Türkiye’nin önde gelen edebiyat mecmualarını izleyip, lokal gazetelerde sanat sayfaları düzenlemeye başlarken, birlikte, o devir yayınına orta verilen Maraş Lisesinin Atılım mecmuasını tekrar çıkardılar.
İlk öyküsü Varlık’ta 1957’de yayınlandı
Usta muharririn birinci öyküsü, “Akarsu”, Varlık mecmuasında 1 Ocak 1957’de çıktı. Birebir mecmuada, “Kasap” ve “Bayır Dereden Öyküler” isimli yapıtları de yayınlandı. Özdenören’in birinci kıssaları 1957-1958 ortasında Türk Sanatı ve Arayış mecmualarında okuyucuyla buluştu.
Usta kalem, edebi hayatı için bir dönüm noktası olan lise tahsilini 1958’de tamamladı.
Üniversite tahsili hasebiyle ailesiyle İstanbul’a taşınan Özdenören, İstanbul Üniversitesinde, İktisat Fakültesi Gazetecilik Enstitüsünü 1964’te, Hukuk Fakültesini ise 1967’de bitirdi.
Sezai Karakoç ile 1962’de tanışan müellif, 1964-1965’te Yeni İstiklal gazetesinin sanat sayfasını yönetti, 1950’li yıllarda yazdığı, “Eskiyen”, “Oda”, “Yolda”, “Kan Otları”, “Mani Olunmuş Adam”, “Ricat”, “Çark”, “Sabah”, “Koridor” ve “Düğüm” isimli öykülerini birebir sayfada yayımladı.
Türk öyküsünde yerlilik ögesini benimseyen Özdenören, 1969’da Nuri Pakdil, Mehmet Akif İnan, Fazilet Bayazıt ve Alaeddin Özdenören ile “Edebiyat” mecmuasının kurucuları ortasında yer aldı.
7 Hoş Adam’dan biriydi
Rasim Özdenören, 1975’te Kültür Bakanlığına bakanlık müşaviri olarak atandı, 1977-1978’de müfettiş olarak çalıştı.
Kültür Bakanlığındaki misyonundan 1978’de ayrılan müellif, 1980’de DPT’de yine çalışmaya başladı. Burada uzman, yayın ve temsil dairesi başkanlığı, genel sekreter yardımcılığı ve müşavirlik üzere çeşitli misyonlarda bulunduktan sonra genel sekreter iken 2005 yılında bu kurumdan emekli oldu.
Cahit Zarifoğlu, Mehmet Akif İnan, Fazilet Bayazıt ve Alaeddin Özdenören ile 1976’nın sonunda “Mavera” mecmuasını kuran müellifin, öykü ve yazıları Varlık, Türk Sanatı, Arayış, Atak, Dost, Soyut, Yeni İstiklal, Diriliş, Edebiyat, Mavera, Yeni Bölüm, Yeni Yer, Yedi İklim, Kaşgar, Hece, Vakit, Yeni Şafak, Yeni Devir’de yayımlandı.
Özdenören, 1967’de birinci kitabı “Hastalar ve Işıklar”ın akabinde 1973’te “Çözülme”, 1974’te “Çok Sesli Bir Ölüm” isimli kitaplarını okuyucuyla buluşturdu. Prag’da yapılan Milletlerarası TV Sinemaları Yarışması’nda Heyet Özel Ödülü’nü kazanan Çok Sesli Bir Vefat 1984’te, Çözülme ise 1973’te, televizyona sinema olarak uyarlandı.