Kanal7 Ankara Temsilcisi Mehmet Acet’in bugünkü, “İbrahim Kalın’ın açıklamaları, birinci tahıl sevkiyatı ve Türk diplomasisinin zaferi” başlıklı yazında son devirdeki Türk dış siyasetinin geldiği noktayı kıymetlendirdi.
Mehmet Acet’in bugünkü köşe yazısı şu halde:
“Pazar sabahı Cumhurbaşkanlığı Sözcüsü İbrahim Kalın’la Kanal 7’de yaptığımız Başşehir Kulisi yayınından çıkar çıkmaz, Kalın’ın tahıl sevkiyatıyla ilgili bizim yayında söylediklerinin milletlerarası medyada süratlice deverana girdiği haberini aldık.
Kalın, yayına gelmeden evvel Ukraynalı yetkililerle konuşup onlardan aldığı bilgiyi bizim üzerimizden izleyicilerimizle paylaşmış, tam olarak şunları söylemişti:
“Ufak tefek 1-2 pürüz var. Ruslarla yürütülen hala 1-2 bahis var. Şayet her şey yarına kadar toparlanırsa bu geceye kadar toparlarsa birinci geminin yarın sabah çıkma ihtimali yüksek görünüyor. Şimdi yola çıkmış değil. Eli kulağında. Bugün, yarın, yarın değil öbür gün en geç bu gemilerin artık çıkmaya başladığını göreceğiz.”
Yayın bittikten sonra, Genel Yayın Direktörümüz Zahit Akman’ın odasına kahve içmeye çıktığımızda, ‘ilk tahıl sevkiyatıyla’ ilgili bu sözlerin, memleketler arası basında, ‘kesin geliyor’ havasında haber yapıldığı bilgisi geldi.
Ancak, üstte aktardığımız sözlerin, kesin geliyor biçiminde değil de, lafzına uygun biçimde, yani gelmesi bekleniyor biçiminde anlaşılması değer taşıyordu.
Niçin?
Kalın’ın bizim yayında ihtiyat hissesi bırakarak hatırlattığı üzere, Rusya ve Ukrayna ortasındaki savaş, bütün acımasızlığıyla devam ediyor.
İstanbul’da yapılan mutabakatın daha mürekkebi kurumadan Odessa’daki tahıl ambarının bombalandığını biliyoruz.
Yine Kalın’ın bu cins süreçleri sabote etme tehlikesi barındırdığına işaret ettiği bir öteki yeni haber:
Rusların 50 kadar Ukraynalı esiri öldürmesi.
Böyle bir ortamda tahıl sevkiyatı üzere ‘insancıl’ gelişmelerin bir tehlike arz etmeden pürüzsüz halde ilerlemesinin bir garantisi bulunmuyor.
Neyse ki, bu sefer, süreci yakından izleyenlerin nefeslerini tutarak beklediği haber, tam da Kalın’ın işaret ettiği vakit dilimi içinde duyuruldu.
Ve herkes derin bir nefes aldı.
Dün sabahın erken saatlerinde, Ulusal Savunma Bakanlığı, tahıl sevkiyatı muahedesi kapsamında birinci geminin 08.30’da Odessa Limanı’ndan hareket edeceğini bildirdi.
Öğleden sonra ise, Kalın toplumsal medya hesabından daha kesin tabirler kullanarak, “Türk diplomasisinin çok kıymetli bir başarısı olan tahıl sevkiyatı başladı” duyurusunda bulundu.
KALIN’IN ANLATIMIYLA ‘PUTİN’DEN ERDOĞAN’A SİHA TEKLİFİ’ HABERLERİNİN MAHİYETİ ANLAŞILMIŞ OLDU
Pazar günkü yayınımızda ‘manşet konusu’ olabilecek ikinci bir başlık daha çıktı.
Cumhurbaşkanlığı Sözcüsü Kalın’la Erdoğan’ın Putin’le 5 Ağustos’ta Soçi’de yapacağı görüşme üzerinde konuşurken, kelamın bir yerinde basında çıkan SİHA haberlerini sordum.
Çıkan haberler Putin’in, Erdoğan’a birlikte SİHA üretelim teklifinde bulunduğu tarafındaydı.
Kalın’a “Bu haberler gerçek mu” diye sorunca, basında çıkan haberlerle, gerçek haber ortasında dağlar kadar fark olduğu gerçeği karşımıza çıktı:
“Yarı latife yarı önemli Sayın Putin, “Ukrayna’ya SİHA veriyorsunuz, bize de versenize, biz de almak isteriz” dedi. Cumhurbaşkanımız da tebessüm etti. Konuşabiliriz gibisinden. Taahhüt kelam konusu değil. Sayın Putin de halimizin farkında. Ukrayna’nın nefsi müdafaa hakkını tanıyoruz. Fakat bunu biz savaşı tahrik etmek için değil, bir an evvel sonlandırmak için yapıyoruz.”
TÜRK/RUS İLGİLERİNİN DERİNLİĞİNİ VE HUDUTLARINI GÖSTEREN BİR ÖRNEK
Türkiye/Rusya ilgilerini yakından izleyenler açısından bu kelamların çözümlemesi, değer arz ediyor.
İkili bağlantıların hem ‘derinliğini’ hem de ‘sınırlarını’ göstermesi bakımından.
En azından şunu net bir halde anlayabiliyoruz:
NATO üyesi bir Türkiye ile Rusya ortasındaki bağlantıların tabiatı, ortak bir SİHA üretimi yapacak kadar derinleşmeye müsait değil.
Rusya Dışişleri Bakanı Lavrov, bir orta ülkesinin Türkiye ile münasebetlerinin karakterine dair açıklamalar yaparken kullandığı, “Türkiye stratejik ortağımız değil, partnerimiz” biçimindeki kelamları, ikili bağlantıların derinliğini ve sonlarını göstermesi bakımından değerli bir referans olarak görülebilir.
Bütün dünyanın yakından izlediği bu kıymetli gelişme, Türkiye’nin Rusya ile Ukrayna ortasındaki bu savaşta izlediği istikrar siyasetinin ne kadar pahalı olduğunu göstermesi bakımından büyük kıymet arz ediyor.”