Türk Devletleri Teşkilatı (eski ismiyle Türk Lisanı Konuşan Ülkeler İşbirliği Kurulu – Türk Konseyi), Türk Devletleri ortasında kapsamlı işbirliğini teşvik etmek maksadı ile milletlerarası bir örgüt olarak 2009 yılında kurulmuştur. Teşkilatın kurucu üyeleri Azerbaycan, Kazakistan, Kırgızistan ve Türkiye`dir.
Ekim 2019’da Bakü’de gerçekleştirilen 7. Tepe sırasında Özbekistan Teşkilata tam üye olarak katılmıştır. Macaristan ise Eylül 2018’de Kırgızistan’ın Cholpon-Ata kentinde düzenlenen 6. Tepe sırasında ve Türkmenistan Kasım 2021’de İstanbul’da düzenlenen 8. Tepe sırasında gözlemci statüsü kazanmıştır.
3 Eylül 2018 tarihinde Çolpon-Ata’da düzenlenen Türk Kurulu (yeni ismiyle Türk Devletleri Teşkilatı) 6. Doruğu sırasında Devlet Liderleri Kurulu tarafından önümüzdeki 3 yıllık devir için Türk Devletleri Teşkilatı Sekretaryasının Genel Sekreteri olarak Baghdad Amreyev atanmıştır. Misyon mühleti Kasım 2021’de Devlet Liderleri Kurulu tarafından 1 yıl müddetle uzatılmıştır.
Türk Kurulunun Devir Başkanlığı bir takvim yılı boyunca (İngilizce alfabetik sıraya nazaran belirlenmiş olan) üye ülke tarafından üstlenilmektedir. Devir Başkanlığını üstelenen ülkenin Devlet Lideri, Türk Kurulu Devir Başkanlığını üstelenmektedir.
Örgütün Hedefleri:
Türk Kurulunun gayeleri Nahcivan Anlaşması’nın 2. Unsurunda belirtilmiştir.
Söz konusu gayeler;
Taraflar ortasında karşılıklı itimadın güçlendirilmesi,
Bölge ve bölge dışında barışın korunması,
Dış siyaset mevzularında ortak tavırlar benimsenmesi,
Uluslararası terörizm, ayrılıkçılık, aşırılık ve hudut ötesi hatalarla gayret için hareketlerin koordine edilmesi,
Ortak maksatlarla ilgili her alanda tesirli bölgesel ve ikili işbirliğinin geliştirilmesi,
Ticaret ve yatırım için uygun şartların yaratılması,
Kapsamlı ve istikrarlı bir ekonomik büyüme, toplumsal ve kültürel gelişimin amaçlanması,
Hukukun üstünlüğünün sağlanması, âlâ idare ve insan haklarının korunması mevzularının tartışılması,
Bilim, teknoloji, eğitim ve kültür alanlarında etkileşimin genişletilmesi,
Kitle irtibat araçlarıyla etkileşimin ve daha ağır bir irtibatın teşvik edilmesi,
Hukuki hususlarda bilgi değişimi ve isimli işbirliğinin teşvik edilmesi
şeklinde sıralanmıştır.