Derleyen: Fazilet Şenol / Milliyet.com.tr – İsveç’in Stockholm kentinde Sater isimli küçük sempatik bir kasaba bölgenin en değerli psikiyatrik tesislerinden birine sahipti. Fakat bu psikiyatri kliniği en enteresan hastasına 1990’larda rastlayacaktı. Noel Baba kılığına girip banka soyduğu tez edilen bir adam tutuklanıp mahpusa atılacakken psikiyatri kliniğine gitmek için yalvarmıştı. Bu türlü olunca psikiyatri hastanesinin kapıları bu farklı adama açıldı. Polise isminin ‘Thomas Quick’ olduğunu söylemesine karşın aslında ismi Sture Bergwall idi ve klinikteki daha birinci ayında tüm hekimleri şoke edecek kadar farklı davranıyordu.
39 CİNAYETİ TEK TEK ANLATTI
Terapi sırasında hekimlere çocukken babası tarafından cinsel tacize uğradığını ve babasının küçük kardeşi Simon’ı öldürdüğünü söylemişti. Ayrıyeten Sture’un söylediklerine nazaran babası kardeşinin cesedini de yok etmişti. Bergwall’un 1993 yılında, hekimlerle yaptığı ve polisin de eşlik ettiği mülakatlar çok farklı ayrıntılar barındırıyordu. Sture Bergwall bu röportajlarda katili bulunmayan cinayetleri kendisinin işlediğini itiraf etmeye başladı. Birinci olarak Johan Asplund’un cinayetini kendisinin işlediğini söyledi. Asplund, 1980 yılında kaybolan 11 yaşında İsveçli bir çocuktu. Birçok kişi bu cinayetin çözülemez olduğuna inanıyordu, ta ki Bergwall çocuğu öldürmekle kalmayıp bedeninin birtakım kısımlarını da yediğini söyleyene kadar.
Ancak söyleyecekleri yalnızca bununla da sonlu kalmadı, teker teker cinayet itiraflarında bulunmaya devam etti. Bunlardan birinde 1988’de Norveç’in Drammen kentinde 9 yaşındaki Therese Johannesen’i öldürdüğünü söyledi. Sözlerine nazaran küçük kızın başını taşla ezmişti. Polis küçük kızın cesedinin yerini tespit etmek için onu olay yerine götürdü lakin kimse cesedin nerede olduğunu bulamadı. Tedavi süreci boyunca Bergwall, 1963 ve 1993 yılları ortasında İsveç, Norveç, Danimarka ve Finlandiya’da işlediği 39 cinayeti itiraf etti.
GERÇEK KÜTÜPHANEDE ORTAYA ÇIKTI
Böylece Sture Bergwall kısa müddette Avrupa’nın en tehlikeli seri katili olarak ilan edildi. 1994 ila 2001 yılları ortasında bu cinayetlerin 8’inden karar giydi. Aslında onu tam olarak hatalı kabul etmek için hiçbir isimli delil da mevcut değildi. Fakat tüm mahkumiyeti itiraflarına dayanıyordu ve bu süreç 2008 yılına kadar sürdü, ta ki Hannes Rastam isimli İsveçli bir gazetecinin hala Sater’de bulunan Bergwall ile konuşmasına müsaade verilinceye kadar. Rastam, Sater’de tutulan bu farklı adamı hayli merak ediyordu. Ve onunla konuşmak için can attı. Bu kuvvettli isteğinde haksız sayılmazdı zira yaptığı röportaj sayesinde Rastam, Bergwall’un bir katil olmadığını yalnızca akli istikrarının yerine olmadığını anlamıştı.
Bu nedenle Bergwall’un tabiplerle yaptığı tüm röportajları, polis sorgulamalarını ve mahkeme davalarını incelemeye başladı. Rastam’ın araştırmaları ışığında berbat ve yanlış yürütülen bir terapi sürecininyanlış itiraflara yol açtığı ve Bergwall’un hiç kimseyi öldürmediği anlaşıldı. Rastam ayrıyeten Sater’de geçirdiği birinci aylarda, Bergwall’un kendisine verilen günlük müsaadelerde faili meçhul cinayetleri araştırmak için Stockholm’deki Kraliyet Kütüphanesi’ne gittiğini de öğrendi. Bu sebeble cinayetlerle ilgili çok kesin sorular sorulduğunda meçhul karşılıklardan fazlasını verememişti.
Sonunda Bergwall tüm itiraflarını geri çekti ve 2008 ila 2013 yılları ortasında hakkındaki tüm suçlamalar düşürüldü. Böylelikle özgür kalan adam artık ise İsveç dışında ismi gizli tutulan bir yerde yaşıyor. Bergwall’un davası ise İsveç tarihindeki ‘en büyük adalet hatası’ olarak kabul edildi.