11 ili yıkan, 50 bine yakın insanımızı kaybettiğimiz, 15 milyondan fazla kişiyi etkileyen 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki sarsıntıların üzerinden 2 aydan fazla vakit geçti.
Geçen vakte karşın bilhassa çadırlarda yaşayan depremzedelerin sıkıntı şartlarında değişiklik olmadı. Yakınlarını kaybetmelerinin acısını bir tarafa bırakıp geride kalanlar için ömür uğraşı veren birtakım depremzedeler yaşamak için gerekli temel gereksinimlere ulaşmakta zorluk çekiyor.
Seçime yaklaşan siyasetçilerin gündemi TOGG, soğan fiyatları ile değişirken, zelzele bölgesinde yardım bekleyen ve güç şartlarda kalan depremzedeler unutuldu.
“ABLAM ÖLDÜ ONU DA GÖMDÜK”
Deprem bölgesinde istekli olarak çalışan bir yardımseverin ziyaret ettiği çadırlarda yaşadıkları ise izleyenlerin yüreğini burktu. Çadırın önünde oynayan küçük çocuklara “Kızlar ne yapıyorsunuz? Var mı bir şeye ihtiyacınız” diye soran vatandaş küçük kızda “Ablam öldü fakat onu da gömdük” karşılığını aldı.
Daha sonra çadırdan çıkan bir yetişkin depremzede battaniye ve çocuklara giyecek bir şeyler istedi.