Tenis maçlarını oldum mümkün tangoya benzetirim. Tutkulu, hırslı ve aşkla yapılan bir dans üzere iki kişinin ortasındaki çekişmeyi izler seyirci keyifle. Hele bu şahıslar dünyanın en iyileriyse, kimi tuttuğunuzun bile bir kıymeti kalmıyor birden fazla vakit. Damakta lezzetli bir tat bırakıyor izlediğiniz maç.
İsviçreli tenisçi Roger Federer, emekli ve faal tenis oyuncuları ve değerli tenis etrafları tarafından gelmiş geçmiş en güzel tenisçi olarak görülmekte.
Tenise 6 yaşında başlar, 9 yaşında birinci küme derslerini alıp bir yıl sonra özel koç eşliğinde tenise devam eder, ayrıyeten 12 yaşına kadar hem tenis hem de futbol oynar. 12 yaşından sonra yalnızca tenis oynamakta karar kılıp 14 yaşında ulusal şampiyon olur ve İsviçre Ulusal Tenis Merkezi’nde eğitim görmeye hak kazanır. 1998’deyse Wimledon Juniors ve dönem sonu Orange Bowl turnuvasını şampiyon olarak kapatır, böylelikle profesyonel tenis hayatı başlamış olur.
24 yıllık tenis mesleğine sayısız şampiyonluk ve övgü sığdıran Federer, geçtiğimiz günlerde jübilesini yapacağını duyurduğundaysa tenis severleri derin bir hüzün aldı. Federer’in oynadığı maçları izlemek tenis severler için büyük bir haz kaynağı oldu bu denli yıl. Onu artık turnuvalarda göremeyecek olmaksa oldukça üzücü.
Birlikte oynadıklarında çok keyif aldığımız tenisçiler vardır, mesela Steffi Graf – Monica Seles ya da Mariya Sharapova – Serena Williams üzere, hatta Serena – Venus Williams kardeşler yahut Andre Agassi – Boris Becker benim birinci aklıma gelenlerden. Roger Federer ve Rafael Nadal maçları da daima birebir yüksek zevkte seyreder.
Roger Federer, 24 yıllık tenis mesleğindeki jübilesini de bu ikili dansa en ok yakışan rakibi Rafael Nadal’la yaptı. Maç sonu, rakibi Rafael Nadal’la birlikte el ele tutuştukları ağlayan görüntüleriyse hafızalardan kolay kolay silinmeyecek.