Wimbledon finaline bu sene sürpriz bir isim kaldı. Sydneyli Nick Kyrgios. Ekseriyetle tenisle ilgili herkesi çok kızdıran olağandışı bir Avustralya fenomeni. Maçlarda devamlı yalnız rakiple, hakemle, seyirciyle değil, kendi kendisiyle de daima uğraşan bir kişilik. Bizim üzere eski toprakların gözünde kıyaslanabileceği yalnız iki isim var: Romen İlie Nastase ve Amerikalı John McEnroe. Onlar da “antika” kategorisine giriyorlar, zira 1970’lerden ve 80’lerden bahsediyorum size. Fakat yazgının cilvesine bakın ki ünlü şovmen hırçın McEnroe bile, Kyrgios’undavranışlarını kabul edilemez olarak görüyor! Güler misiniz ağlar mısınız?
BASKETBOLU TENİSTEN ÇOK SEVİYOR
Kyrgios, röportajlarında daima olarak basketbolu tenisten daha çok sevdiğini, dünya klasmanında yükselmek için yılda dokuz ay turnua oynamak istemediğini, ailesiyle ve arkadaşlarıyla sakin vakit geçirmeyi sevdiğini, aslında bu işi para kazanmak için bir meslek olarak görüp yaptığını anlatıyor. Hâlbuki 27 yaşındaki tenisçi birinci ortaya çıktığı andan itibaren büyük bir kabiliyet, tenis dehası ve dünya bir numaraya namzet isim olarak görülmüştü. Tarihe damga vuran, bilhassa 1950’ler ve 60’ların Rod Laver, John Newcombe, KenRosewall, LewHoad, Neal Fraser üzere Avustralyalı üstün şampiyon ekolünden sonra, 2000’lerin başının yıldızıLleytonHewitt’in akabinde, onların meşalesini devralabilecek tek önemli isim olarak görülüyordu. Lakin söze aldanmayın, zira Kyrgios, katiyen “ciddi” olamıyordu! Oluşturduğu karakterde, biraz Sülün Osman, biraz Don Kişot, biraz Arsen Lüpen, biraz Charlie Chaplin var güya. Lakin sonuç motamot Nastase üzere, bir devir dünyanın tüm izleyicilerinin nefret etmeye yahut en azından kızmaya bayıldıkları bir kimlik! O da bence buna pek üzülmüyor aslında, hatta bu durumdan keyif alıyor.
Karşısında ise, büyük üçlünün dev ismi Novak Djokovic! Büyük bir açlıkla 21. slam zaferine ulaşmak için çıkıyor alana. Bizim Nick ise Nadal’ın sakatlanmasıyla birden kendini bulduğu bu en büyük turnuvanın finalinden kupayı sarıp sarmalayıp kaçırmaya çalışacak. Ancak hakkını yemeyelim hükmen kazandığı o maç dışında altı galibiyeti var ve bunlardan bir tanesi dünya dört numarası Yunan Tsitsipas’a karşı üçüncü tıpta 4 sette kazanıldı. Hâlbuki büyük sürprizle finale kadar gelen Avustralyalı atlet daha birinci çeşitte Wimbledon’un armağan ettiği Wild Card’la alana çıkan genç İngiliz Paul Jubb’a karşı birinci tıpta 5 sette zar güç kazandığı maçta Londra’ya veda edebilirdi. Ya da 4. çeşitte oynadığı Japon asıllı Amerikalı Nakashima’yı 5 sette saf dışı bıraktığı maçta postu deldirebilirdi. Djokovic ise çeyrek finale gelene kadar, birinci ve 4. çeşitlerde set kaybetmesine karşın temel çeyrek finalde, o kendine has mucizeyi tekrar yaratıp İtalya’nın parlayan genç yıldızı Sinner’e karşı birinci iki seti kaybettikten sonra 5 sette kazanmayı başardı.
Ben mi? Ben natürel ki “underdog” denilen, yani favori olmayan haşarı Kyrgios’u destekleyecektim. Aslında hayatımızın özeti değil miydi bu çaba tarzı? Hem sanatta, hem siyasette, hem teniste…
İlk dört oyun 2-2 beraberlik getirdi. Kyrgios, bu iki oyunda motamot kendisinden beklendiği üzere mükemmel sert servisler döşendi. Beşinci oyunda Djoko, Kyrgios‘un hoş bir kısa topu ve kendi çift yanlışı ile servisini kaybetti. Çabucak akabinde Avustralyalı dev adam tekrar mükemmel servisler ve birkaç vole ile skoru 4-2’ye getirdi ve tıpkı halde karşılıklı servisler kazanılarak 5-4’e kadar gelindi. O noktada birkaç puanı servisinde birinci sefer kaybetmesine rağmen Kyrgios 3 ace daha atarak birinci seti lehine kapamayı bildi.
Setin genel akışına baktığımızda onun mükemmel servisleri ile oyuna hakim olduğunu, Djokovic’in ise o ünlü servis karşılamalarını devreye sokamadığını görüyorduk. Ayrıyeten Nick, kendisine kızan seyircilerin bile beklediği üzere alttan servis de attı, loplara yetişip bacak ortası mükemmel vuruşlarda yaptı, kendisinden emin bir imaj çizmeye çalıştı. Yoksa büyük sürpriz hakikaten yaşama geçebilecek miydi?
MAÇIN KIRILMA NOKTASI
İkinci sette Djokovic 2-1 ileride iken Kyrgios o süper servisini birinci kez kırdırdı. Gerisinden biraz zorlanmasına karşın Sırp tenisçi servisini korudu ve 4-1 öne geçti; derken, 5-3 ilerideyken, birden maç Avustralyalı sürpriz finaliste göz kırptı. Djoko kendi servisinde 0-40 geriye düştü fakat sonuçta 4 servis kırılma topunu kurtardıktan sonra çok hoş bir servisle ikinci seti kapayarak maça dengeyi getirmeyi başardı. Maçtan sonra Nick’in gece kâbuslar görmesine neden olacak puanlardı bu son oyunda yaşananlar. Bu sete baktığımızda gördüğümüz ana bilgi, Kyrgios’un servisinin muvaffakiyet yüzdesinin düştüğü ve aksine Djoko’nun birebir vuruş için muvaffakiyet yüzdesinin çok arttığıydı…
Sırp şampiyon yalnız skora değil oyunun akışına ziyadesiyle istikrar getirmişti, şöyle ki mesela 3. setin akışında herkes servisini kazanarak skor 4-4’e taşınsa bile, güya artık maçın denetimi büsbütün Novak’a geçmişti. Artık Kyrgios kendi oyununda, sıfıra karşı 3-4 büyük servisle bitiremiyordu ve şampiyonun o çok uygun bildiğimiz returları oyuna giderek daha yeterli giriyordu. Ve top oyunda kaldıkça puanlar kendisine gitmeye başladı. Bilhassa sert forehandlerle Djokovic rakibini gelgitler üstünden hoş açıları üst üste elde ederek sarsmaya başladı. Sonra Nick’in geceleyin kabusuna dönüşecek o başka oyuna geldi sıra. 4-4 beraberlikte Kyrgios servisinde 40-0 ilerideyken, 3. sete hükmetme talihini canlı tuttuğuna inanıyordu. Fakat Djoko kalitesi o kritik anda tekrar birdenbire devreye girdi. Evvel şık bir forehand, akabinde fileye gelen rakibinin ayağının tabanına düşen bir ince top ve yeniden nefis bir öbür forehand ile o büyük avantaj, Nick’in avuçlarından kaydı gitti. Bunu bir de çift kusur takip edince Kyrgios servisini kaybetti. Üstelik bu oyunda ve sonrasında kelamda molaya giderken, Avustralyalı çılgın adam hem kendisiyle hem hakemle hem de kendi locasıyla adeta savaş haline geçmişti! Bir sonraki oyunda servisini kazanıp, bu seti de cebine atan Novak bundan daha yeterli ne dileyebilirdi ki?
Bir noktayı itiraf etmem lazım 4. set başladığında Kyrgios’un kendini sakinleştirip bu kadar direnmeye devam etmesini beklemiyordum. Halbuki Avustralyalı farklı kişilik hem hudutlarını biraz denetim altına almayı başardı hem de tekrar maçın başındaki makine intizamındaki servis bombalarını sepetinden çıkarıp karşı tarafa zalimce yollamaya başladı. Ortada Djoko onun servislerinde beraberliğe ulaşsa bile, üst üste iki aceo oyunun fişini çekiyordu. Tahminen toplar biraz daha az gidip gelmeye başladı. 6-5 Kyrgios ilerideyken Novak’ın servisinde skor 30-30’a kadar geldi. Fakat bir defa olsun set topuna ulaşamadı Kyrgios. Böylelikle sıra Rus ruletinden ibaret bir manzara çizen Tie-break oyununa geldi, motamot futbolun beşer penaltısına misal formda. Kyrgios kendi ayağına sıkarak ikili yanılgı ile başladıktan sonra, bunun devamını üst üste yaptığı kolay yanlışlarla getirdi ve skor birden 6-1’e taşındı. Hoş bir forehand ve ace ile Nick iki maç topu çevirse de, beklenen biçimde Djoko maçı bitirmeyi başardı. Sırp şampiyon böylelikle üst üste dört tanesi üst üste olmak üzere 7. Wimbledon Kupası’na ve 21. Slam şampiyonluğuna ulaşıverdi…
Kupa merasiminde, Kyrgios eline verilen ve tepsiye benzeyen ikincilik şiltini, Amerikalı birer genin frisbee’yi kavradığı üzere tutuyordu. Lakin maç esnasında yaşanan tüm gerginlikler bir anda yok olmuştu ve herkesin gıcık olduğu Djokovic, her zamanki üzere bu merasimde de dünyanın en centilmen en sempatik en dostça insanına dönüşüvermişti. Daha evvel ortalarında önemli sürtüşmeler yaşanmış olan iki tenisçi bu yıl Avustralya’da Djokovic’e oynama hakkı vermeyen Avustralya Tenis Federasyonu’nu eleştiren Kyrgios‘un hali sayesinde düzelme yoluna zati girmişti. Dün ise kahkahalar ortasında bir arada yemeğe çıkma kararlarını dosta düşmana açıkladılar! Kyrgiosher vakit olduğu üzere yeniden dinlenme gereksiniminden dem vurup, tenisçilerden duymaya alışık olduğumuz hırslı maksatlar sendromuna olan uzaklığını ortaya koyuyordu. Halbuki Novak aşikâr etmese de, onun başından da mesleğini noktaladığında 25 Slam şampiyonluğuna ulaşıp ulaşamayacağının geçtiğine bahse girebilirim!
Bedri Baykam