Adana’da Neolitik Çağ’dan Erken Roma Devri’ne kadar kesintisiz yerleşim yeri olan Tatarlı Höyük’te yürütülen hafriyatlarda, Helenistik Devir’de kullanılan kumaş dokuma tezgahlarına ilişkin buluntular gün yüzüne çıkarıldı.
Adana Ceyhan ilçesindeki Tatarlı Mahallesi’nde yer alan höyükte, 16. dönem kazılarına devam ediliyor. Bu yıl höyüğün batısında birinci kere yapılan hafriyatta, bölgenin üzüm ve bağcılığın yanı sıra dokumacılıkta de kıymetli bir yere sahip olduğunu kanıtlayan bulgulara ulaşıldı.
Alandaki hafriyatlarda, Helenistik Dönem’de kumaş dokuma tezgahlarında kullanılan yük ve iplik eğirmede kullanılan çok sayıda ağırşak bulundu.
Çukurova Üniversitesi (ÇÜ) Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Kısmı Öğretim Üyesi ve Hafriyat Heyeti Lideri Doç. Dr. Kazım Serdar Girginer, bu yıl ağustosta başladıkları hafriyat çalışmalarının yıl sonuna kadar devam edeceğini anlattı.
Girginer, bu dönem hafriyatlarda birinci kere höyüğün batısında çalışma gerçekleştirdiklerine değinerek, günümüzden 2 bin 500 yıl evvel höyüğün bulunduğu alanın varlıklı bir kasaba olduğunu anlattı.
BAĞCILIK VE TEKSTİL
Girginer, “Tatarlı Höyük bölgede çok özel bir pozisyonda yer alıyor. Amanos Dağları, günümüzde Işık Dağları olarak bilinen dağlardaki doğal geçitlere çok yakın. Hasebiyle İslahiye’ye, Kuzey Suriye’ye, Orta Anadolu’ya çok rahat geçilen yolları üzerinde. Bunun dışında iki tane yanardağ konisinin ortasında yer alıyor. Bölgenin en büyük su havzası da burada bulunuyor. O bakımdan Tatarlı yerleşiminin bu kadar büyük olması bizi şaşırtmıyor.”
Girginer, milattan evvel 330-30 tarihlerini kapsayan Helenistik Periyot katmanlarında bu yıl çalışma yaptıklarını aktararak, hafriyatlarda üzüm ve bağcılığın yanı sıra dokuma ve dokumayla ilgili de buluntulara ulaştıklarını söyledi.
Türkiye’de pamuk üretimi ve dokumacılıkta ön plana çıkan Çukurova bölgesindeki dokumacılığın izlerine Helenistik devirde de rastlanıldığına dikkati çeken Girginer, şöyle devam etti:
“Höyükte, üzümcülük ve bağcılığın yanı sıra dokuma ve dokumayla ilgili arkeolojik datalar var. Kumaşlar günümüze kadar korunmuyor ancak bunun dışında arkeozoologlarımız keçi, koyun üzere hayvanlarla ilgili bize bilgiler veriyorlar. Arkeobotanik grubumuz de birebir biçimde o devir florası hakkında yeni bilgilere ulaşıyorlar. Hafriyatlarda arkeolojik olarak epeyce fazla tezgah yükü ele geçiriyoruz. Bunların dışında ipi eğirmek için kullanılan ağırşaklar buluyoruz.” diye konuştu.
KIRSAL YERLEŞİM
Girginer, mimari olarak bakıldığında Helenistik Dönem’de höyükteki konutların iki katlı olarak tasarlandığını değerlendirdiklerini belirterek, şunları kaydetti:
“Alt katların üretim üniteleri, üst katların da ikametgah olarak kullanıldığını söyleyebiliriz. Bu haliyle Tatarlı Höyük, Helenistik yerleşimi hafriyatları yapılmış olanlar içinde Kilikya bölgesinin en değişik yerleşim yerlerinden bir tanesi. Burası antik kent değil, bir höyük üzerinde kırsal yerleşimi. Genel bir tabakalanmaya bakarsak, Neolitik Çağ’dan Erken Roma Dönemi’ne kadar kesintisiz iskanın olduğunu, bunun da bölge ve etrafımızdaki kültür bölgeleri için anahtar rol oynayacağını ve en azından önemli bir referans noktası olacağını söyleyebiliriz.”
DHA