Metin Yazır’ı birinci arayıp randevu istediğimde değil bir kere, ikinci buluşmamızın olabileceğine ihtimal dahi vermiyordum. Meğer kelam verdiği üzere tekrar Ankara’da ve elinde bana Finlandiya’dan getirdiği şeker ve çikolatalar… Üstüne bir de kahve ısmarlıyor.
Konum attığım pastaneye elinde valizi ve havasıyla o denli bir girdi ki ve o denli sıcak bir sarılma ki… Bu adam her dakika beni mahcup ediyor.
”Geç kaldım, kusura bakma, uçak rötar yaptı” üstüne de “Şu köşede mantıcı gördüm ve çabukla yedim.” Anladım ki memleket hasreti çekiyor. Bu kadar çok gezince yemeklere de hasret kalması olağan.
Nerde kalmıştık?
ALMANYA’DAN ÇIKIŞ VE ARJANTİN TANGOYU YAYMA OPERAYONU
“Zaten bir yetenek kendine hapsedilecek ise ne manası var bir şey becermenin?” diye düşünüyorum içimden; fakat o ben ne düşünsem ve söylesem, güya beni okuyor ve hissediyormuş üzere tamamlamaya başlıyor.
”Almanya’ da sonlu kalamazdım” diyor. Almanya’da büyük bir firmanın CEO’su olan Martin; o da tangoya gelenlerden ve arkadaş olmuş Metin Yazır’la. Birinci dersi ondan alıyor. Franchise ve pazarlama konusunda hem aydınlatmış hem de cüret ve ders vermiş ona. ”Ama o vakitler gerçek Arjantin Tangoya ulaşıp öğrenebilmek kadar, müzik ve görsel bulmak da çok zordu. ‘Bu koşullarda nasıl yayacağız’ diye çok düşündüm.” Her negatifi müspete çevirebilme yeteneği ve sabrı sayesinde bunları da aşabileceği konusunda her zamanki üzere çok eminmiş kendisinden. O sırada İtalya Bologna’ dan atölye daveti almış; ancak başında Türkiye var! Oradayken Almanya’ ya geri dönüp çalışma hayalleri kuran çocuktan, Türkiye’ ye tango götürmek için yanıp tutuşan bir adama evrilmesi değişik. Bir misyon yükleneceğini ve öngörülerinin çocukken oluştuğunu görüyorum. 7*24 tango ile yatıp kalkarken, çok esmer ciltli olmasından kaynaklı olarak da daima Arjantinlilere benzediğini; bunun da kendisi için avantaj olduğunu söyleyenler oluyormuş. Tutturmuşlar ”Mutlaka İspanyolca öğren!” diye; ancak o inatla ve ısrarla yapmamış bunu.
”Peki, Türkiye’ ye giriş?” diye sorunca çok keyifli anlara geldiğimi anlıyorum. ”1996 Ağustos” diye yapıştırdı. Muhakkak ki milat! Almanya’ya ikinci çıkarmayı yaptıktan tam 4 yıl sonra!
Almanya’da Giziela isminde bir öğrencisi var. Onun uçak biletini alıyor ve İstanbul’ a yolluyor, peygamberin havarisi misali. ”Git saha araştırması yap yeterlice ve nerede ne var öğren” diyor.
15 gün sonra Giziela ”İstanbul’da Arjantin Tango yok!” raporu ile geliyor. Yalnızca Armada Otel’ de pazar günleri Tango ve rumba gecesi varmış; biraz da salsa ve çaça!
HOCALARIN HOCASI OLMAYA BİRİNCİ ADIM
Buenos Aires’ deki birinci hocası ve ustası Gustavo ”Arjantin’e gel” demiş. Bütün etrafındaki dostları Arjantin bileti alarak yolcu etmişler onu. Unutamıyor o günü; zira tarih 1 Kasım ve Metin Yazır’ın 28. yaş günü.
Arjantin’deki milonga gecesinde takdim edildiğinde bir partner seçip dans etmesini rica etmişler. ”Hepsi genç hoş, ince ve şık; lakin ben 110 kilo civarında 60 yaşlarında bir bayanı seçip kaldırdım dansa” diyor.
Kadının ismi Nancy. Ve bir gelenek olduğu üzere Arjantin’de bayanlar erkekleri dansa kaldırmazmış. Tercih edilmediği için kenarda kıyıda kalan bir bayan haliyle Nancy. Onunla uzunca bir dans sonrası ortalık gösterinin ateşinden ve heyecanından yıkılıyor salon; alkış kıyamet. Dans bitince Nancy hüngür hüngür ağlamış; almış eline mikrofonu Metin Yazır’ı göstererek ”İşte gerçek bir hoca ve beyefendi! Tango yalnızca genç ve hoş olanla yapılır imajı yıkıldı bugün” demiş.
3 aylık Arjantin macerası sonrası tekrar Almanya’ya dönünce Dieter Otto isminde bir Alman organizatör çalıyor kapısını; ”Cemal Reşit Rey Konferans Salonu’nda bir tango gecesinde dans etmeni istiyorum” diye bir teklifle üstelik. Başında zati Türkiye ve İstanbul var, atlıyor çabucak; lakin koşulu var: Oraya dans partneri olarak bir ”Türk Kızı” ile gitmek..! Öğrencisi Hülya Bilaloğlu ile hazırlanıyorlar. Tarih 14 Mayıs 1997
İşin garip tarafı, o güne dek memlekette bıraktığı anne ve babası Metin Bey’in ne iş yaptığını ve nasıl para kazanıp onlara yolladığını bilmiyorlarmış. ”Ne düşünüyorlarmış peki’ dedim” İnan ki benim hırsızlık ve serserilik yaptığımı sanıyorlarmış” deyince kendi de gülüyor.
Cemal Reşit Rey salonundaki şova annesini de davet ediyor. Bu ortada derisi esmer olduğu ve Türkçe de konuşmadığı için daima Arjantinli sanılıyor ya; orada da danstan sonra herkes yanına gelip İngilizce falan konuşmaya çalışıyor; lakin o seyircilerin ortasında bulunan başörtülü bayanın eline sarılıp öpünce herkes de bir şaşkınlık. Annem bağırmaya başladı ”O benim oğlum; sapına kadar da Türk” diye..
O ARTIK BİR MİSYONER VE BEYAZ SARAY’DA AĞIRLANAN BİR USTA
”Tango benim için toplumsal bir olgu idi artık. Ben bir misyonum olmaya başladığını hissettim. İstedim ki Almanya’da cemaatlerin eliyle namaza ve tarikata giden gençleri tango ile buluşturup Atatürkçü, laik ve uygar Türk Gençliğini ayağa kaldırayım. Büyük ölçüde yaptım bunu. Maksadım tango sayesinde hayatımı idame ettirecek kadar kazanmaktı. Asla büyük paralar kazanma hırsı içinde, haris ve kompleksli bir adam olmadım. Her tırmanma kademesinde kendime ” aman ha, bulunduğun yeri hazmet; başın da dönmesin, kendini de kaybetme” diye telkinde bulundum. İstanbul Cemal Reşit Rey Salonundan sonra bu iş için hırslı istekli insanların listesini tuttu Giziela. Ben de teknik öğretip, yer bulmalarını sağladım ve bu işi sürükleyebilecek takımları oluşturup zincirin kurulması için adım attım. Almanya’ya dans eden 10 çift ve bir salon bulma işini halledip döndüm. Ortada da İstanbul’ a 10 çift Alman götürüp kent çeşidi ve Milonga geceleri yaptık.”
Daha sonra ikinci ayak olarak Eskişehir Üniversitesi’nin içinde, Bursa’da, Ankara ve İzmir’de zincir oluşturmuş. Marmara Yelken Kulübü’nde de Cuma günleri Milonga Gecesi yapmaya başlamışlar. Bunlar hakikaten ihtilal niteliğinde işler. İngiltere’ den de bir atölye teklifi gelmiş çabucak akabinde.
Son Almanya’ya dönüşünde Victoria’ ya sormuş ” bundan sonraki maksadımız ne?” diye. Victoria da hiç düşünmeden ” Broadway, artık orada olmalısın!” demiş.. Almanya’ da da takımı oluşturup herkesi yerli yerine oturtup 1997′ de veda etmiş oraya..
Newyork Ithaca Cornell Üniversitesi’ne giderken tarihler 3 Ocak 1998’i iklim de insan uzunluğu karı kışı gösteriyormuş. Yıkıcı bir kış ve konuta kapanmış. E doğal o hareketli ve dansla örülmüş bir ömür içinde birinci defa bu kadar boş ve fonksiyonsuz kaldığını fark edip inanılmaz sıkılmış. ABD’de öğrencileri Metin Yazır’ın Newyork’ta olduğunu haber alınca çabucak Washington’a çağırmışlar onu. Akabinde Town Hall Broadway’a show için çağırılınca bir heyecan bir şok! Öğrencisi Melinda’ya bir gün Beyaz Saray’da dans edebilsek deyince ”Sen salonu seç sadece” deyip Beyaz Saray’a götürmüş onu.
”Peki Melinda?” diyorum. Gülüyor ve ”Beyaz Saray’ın Halkla Alakalar Müdürü ve Clinton’un da sınıf arkadaşı” diyor. O da bilmiyormuş! Bu ortada Jak isminde bir Yahudi arkadaşı menajerliğini üstlenmiş Metin Yazır’ın. Dünya çeşidine başlamış. Çok geçmeden Arjantin Devlet Lideri Beyaz Saray’a gelecek haberi duyulunca Metin Yazır için davet de gecikmemiş; lakin ABD vatandaşı olmadığı için şov maksatlı bir yabancının saraya giremeyeceği açıklanmış daha sonra. ”İnanılmaz bir hayal kırıklığı önce” diyor. Show kısmı iptal edilip konuk olarak Bill ve Hillary Clinton’ un önünde dans edip tanışmış onlarla.
Sonra Jak dönüp ona artık yerleşik hayata geçmesi gerektiğini; lakin Arjantin Tango’nun da ABD’ den yayılması gerektiğini anlatmış. 2010′ dan beri orada ve cinslere oradan devam ediyor.
“Unutamadığın bir anın var mı?” dedim birden. Bu işe daha yeni başladığım günlerde Münih’ten ”Gel atölye yap” diye bir teklif. Bara girdim; bir sürü bayan ve erkek heyecan içinde bekliyorlar bir şeyler öğrenmek için. Bayanları ve erkekleri eşleştirdim. Kimi hareketleri gösterdim; lakin müzik bitip gerimi döndüğüm vakit bayanların bayanlarla, erkeklerin de erkeklerle eşleştiğini gördüm. Ne kadar düzeltsem de yeniden değiştiriyorlar nizamı. Tangonun bayan ve erkekle yapıldığını anlattım, tekrar de yarar etmedi. Türk olduğum için ciddiye alınmadığımı düşünüp sinirlendim. Sonra birisi geldi ve ”Burası lezbiyenlerin barı” dedi. Eşcinseller de o gün orada toplanmışlar. Eşleşme nedenleri buymuş. “Çok güldüm” diyor. Ben de kopuyorum doğal o anda. ”Ama o gün insanların tercihlerine hürmet duymam gerektiğini öğrendiğim, ders aldığım gündü ve ben hiç unutamadım.”
HAYATA KÖYDE GÖZLERİNİ AÇAN ADAM
”Söylemek istediğin bir şey var mı?” Yani bu anlattıkların inanılmaz büyülü. Balkabağından altın kaplamalı bir otomobil yapan masal perisi bile hafif kalıyor seninkinin yanında. Bu gücü bulmak ve bu işleri yapmak; üstelik hayata bir köyde gözünü açan ve hademelik yapan biri için inanılmaz” diyorum. Ben onu dinlerken Stefano De Anna’ nın ”Tanrılar Okulu” romanından aktım çıktım güya. Kitap bitti. ”Yaşamda istediğin, hedeflediğin ve nefes aldığın oranda varsın; sen kâfi ki iste. Sen değişirsen her şey değişir” diyordu kitap ve ben canlı kanlı bir örneğini görüyorum karşımda. (Az sonra da kendisi ile dans etme erdemine erişeceğim; kimsenin haberi yok)
”Bir gün annemin elini tutmuş yürüyorduk; çok küçüktüm. Babamla sıkıntılar yaşıyorduk; o denli aile içi şeyler falan ve ben mutsuzdum. Anneme dönüp ”Neden bu türlü bir meskende ve bu türlü bir babayla doğduğumu” sordum. Annem de ”Ben seni yalnızca doğurdum oğlum. Artık de sen neyi nasıl istiyorsan o denli yap” dedi. Bunun üzerinde çok düşündüm. Ömrüme istikamet verecek olan bendim. Ailemi seçme bahtım yoktu; lakin yapacaklarımı ben seçebilirdim. Hayatıma taraf veren ömür mottom oldu annemin bu sözleri” diyor.
Peki, artık saatler 20.30 ve Tunus Caddesi’nde Milonga gecesine bekleniyoruz. Metin Yazır erdem konuğu; ben de onun erdem konuğuyum lakin. Hiç bilmediğim bir dansı, bir ustayla ve bu kadar özel bir adamla yapmanın huzuru ile pistteyim.
Harika bir gece. Otomobil balkabağına, ben külkedisine dönmeden ve ayakkabımı kaybetmeden ayrılıyoruz geceden. Ve Metin Yazır yeniden elinde valizi ile sabah yurtdışına yolcu… Çok teşekkür ediyorum ona; ellbet bir gün tekrar karşılaşacağız vaadi ve umuduyla… Dünya dursa o tango ile döndürecek dünyayı ..
Özlem Kalkan