Sirûdên welatan
Rengên kurdan do jî kesk û sor û zer bûn û îro jî kesk û sor û zer in, lê zimanê kurdan ê do û îro ne wekhev e; zimanê medan (an jî ê gûtiyan) û kurmanciya îro pir ji hev cuda ye.
Etiket: Xwe
di çîrokên lokman ayebe de formên vegotinê
hevokên wî gava dest pê dikin meriv dizane li pey pêderxistinekê ye. bi hevokên destpêkê xwe li çîrokê dişidîne û bi dîtina min bala wî ne li xwendekarê wî ye: sıkıntıya wî avakirina zimanê wê ye.
Nefreta helbestê û kamyonvanî
Wêjeya me ya nivîskî di bin baskên helbestê da heta roja me xwe gîhiştand, parast. Stran û kilamên me bo hebûn û hişyarkirina gel bêşik rolek girîng leyst û hê jî konut rola xwe didomîne.
Av û hewa
Wî wextî gel derdiket duayên baranê. Rîtuelên me jî hebû û me weke strana digo; baranê bibar bibar, çivîka genimê te xwar… Lê niha hema bê her sal wiha hişkayî ye û êdî gel hew derdikeve duayan jî.
Çavkaniya bindestiya kurdan
Serdestî encam e, ne sedem e. Serdestî bindestiyê çênake, dijberî wê, bindestî serdestiyê çêdike. Ango bi zimanekî zelal: Tirk kurdan nakin bindest, kurd tirkan dikin serdest.
Nelazimiya çanda erkdar
Dê û bav ew in ku mafê şîrê ku dane zarokên xwe ji kesên xerîb nastînin, dê û bav ew in ku ewladê xwe bi sê bazinên zêr diyariyê xelkê nakin û ewladê xwe heta ebedê naxine xulamê xelkê.