‘Xwedê neke ez êzidî bim!’

Ez bi xweşî, bi awayekî hür û jidil, dibêjim xwezî ez êzîdî bûma. Ji ber çi? Ji ber ku êzdayetî wekî dîn û kulturekê, mal û milkê bav û kala ye, kevnare, xwedanfelsefe, xwezaparêz û mirovhez e.

Zelzele

Êdî her kes cîh li gundan oburun û hin kes jî xaniyan lê dikin. Lê xwezî ne ji bo tirsa erdhejê bûya. Xwezî me ew bobelat nejiya ba. Bi erdhejê em serûbin bûn. Xwedê carek din nîne serê me.