Sözcü yazarı Serpil Yılmaz, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı’nın 30 Aralık 2021 tarihinde İTÜ Arı Teknokent Proje Geliştirme Planlama A.Ş. aleyhine açtığı “şirketin tasfiyesi” davasını değerlendirdiği bugünkü yazısında, “Mustafa Varank, Türkiye’nin bir numaralı “teknokentini” kapattıran bakan olarak tarihe geçmeye gönüllü” eleştirisi yaptı.
“225 ileri teknoloji ve 80 akademik firmaya, 800’den fazla start-up’a konut sahipliği yapan İstanbul’un birinci Teknoloji Geliştirme Bölgesi (TGB) olarak 2002 yılında kurulan Arı Teknokent firmalarından bugüne kadar 866 milyon dolarlık ihracat gerçekleşti. Birebir periyotta 29 milyar TL de ciro elde edildi” bilgisini paylaşan Yılmaz, yazısında İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi Lideri Nevzat Boztaş‘ın Arı 2 binası yatırımına dayanan karara itiraz münasebetlerine yer verdi:
■ Feshe destek yapılan bu süreç, 2004 yılında, yani dava tarihinden 17 yıl evvel yapılmış. Şirket, kuruluşundan buyana davacı Bakanlığın nezaret ve kontrolü altındadır.
■ Sürecin, Bakanlığın bilgisi dahilinde olduğunun kabulü gerekir. Sürecin üzerinden 17 yıl geçtikten sonra bu sürecin fesih sebebi olarak kabulü mümkün değildir.
Kaldı ki 4691 sayılı Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanunu’nun 5. hususunun 6. fıkrası uyarınca yönetici şirket (davalı şirket), Teknoloji Geliştirme Bölgesi (TGB) içinde planlama ve projeleri yapmak, gerekli altyapı ve üstyapı faaliyetlerini yerine getirmekle yükümlüdür.
■ Bu yasal düzenlemeye nazaran, davalı şirketin yerine getirmekle yükümlü olduğu inşaat işi için finansman sağlamak zorundadır. Uzman raporundaki tespitlere nazaran davalı şirket, 2004 yılındaki mali durumu prestijiyle bankalardan yüksek ölçüde kredi temin edebilecek mali bünyeye sahip değildir. Bu durumda, maksatlarını yerine getirmek üzere TTGV’den finansman temin etmek zorunda olduğunun kabulü gerekir.
■ Teftiş raporunda ve eksper raporunda yapılan hesaplamalar, bu kredinin banka yahut öteki finans kuruluşlarından sağlanmış olması ihtimaline dayanmaktadır.
■ Halbuki, teknik olarak tespit edildiği üzere, davalı şirketin bu finansmanı banka yahut başka finans kuruluşlarından sağlama imkânı aslında yoktur. Bu durumda, uzman raporundaki hesaplamaların gerçekleşmesi mümkün olmayan bir ihtimal üzerinden yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu husustaki uzman tespitlerine bu nedenle prestij edilmesi mümkün olmamalıdır.
■ Davalı şirketin salt değerli bir finansman kullanmış olması da TGB’lerin kuruluş emeline ters faaliyet olarak bedellendirilemez.
■ 4691 sayılı Kanun’un 1. unsurundaki tanıma nazaran, TGB’lerin kurulmasının gayesi; üniversiteler, araştırma kurum ve kuruluşları ile üretim sektörünün işbirliğini bağlamak, ülke sanayiinin memleketler arası rekabet edebilir ve ihracata yönelik bir yapıya kavuşturulması amacıyla teknolojik bilgi üretmek, teknoloji ağır üretim ve girişimciliği desteklemek ve yüksek ileri teknoloji sağlayacak yabancı sermayenin ülkeye girişini hızlandıracak teknolojik altyapıyı sağlamaktır.
Yazının tamamını okumak için .