Alevi Kültür Dernekleri Adıyaman Şubesi tarafından düzenlenen yardım tertibinde yer alan eski HDP milletvekili Sırrı Süreyya Lider, Maraş merkezli zelzelelerin yıktığı vilayetlerden Adıyaman’daki son duruma dair izlenimlerini paylaştı. Bölgede istekli faaliyetlerin dayanışma içerisinde sürdüğünü aktaran Başkan, çadır ve tuvalet düşüncesine dikkat çekti. Devletin koordinasyonsuzluğuna reaksiyon gösteren Başkan, “Belediye yok, onu anladık. Adıyaman’da bir tek şey yapabilirler. Bu memlekette 170 civarında cami var. Yalnızca şu mescitlerin tuvaletlerini düzenleseler, kente karşı işledikleri bütün cürümleri bir nebze hafiflettirecek bir şeydir” dedi.
Halk TV yayınında açıklama yapan Başkan, Alevi Kültür Dernekleri Adıyaman Şubesi’ndeki faaliyetlere dikkat çekerek liderlik temeline nazaran değil grupça birlik içerisinde çalışıldığını söyledi:
“Örnek olması bakımından söylüyorum, burada bir baş yok. Yani herkes, yatkın olduğu şeyin ucundan tutarak, büyük bir imeceyle ve pratik tahlillerle, yakınmak yerine yaratıcı tahliller bularak, el birliğiyle, muazzam bir dayanışma içerisinde burada.”
Önder, kuruma ilişkin alanı Türk Tabipler Birliği’nin muayene ve birinci müdahale yaptığı bir alana da dönüştürdüklerini, gerekli tüm gereçlerin burada mevcut olduğunu aktarırken, kentte devletin dayanağını göremediklerini aktardı.
Önder’in canlı yayındaki açıklamaları söyle:
“Tokat’tan tut Trabzon’a, Rize’den tut Edirne’ye kadar buraya gelmeyen genç, istekli, kurum kalmadı. Hepsine müteşekkiriz, hepsi canla başla çalışıyor. İçinde sofusu da var, davacısı de var, HDP’lisi de var, CHP’lisi de var. Müdahale olmadığı vakit, nasıl bir imece nasıl bir dayanışma ruhunun yükselebileceğine dair umut verecek, insanı kıvandıran en kıymetli his.
Belediye yok, zira belediye yıkıldı. Ama belediyenin çabucak yanında Avrupa Birliği’nin takviyesiyle, onun finansmanıyla ve onun kriterleriyle yapılan cam binanın bir tek camı kırılmadı. Zelzeleden beş dakika sonra jeneratörü devreye girdi. Tertemiz sapasağlam duruyor, buradan herkes gerekli sonucu çıkarabilir. Artık bütün gönüllülere birkaç şey söylemek istiyorum.
Depremden sonra her saatin, her günün muhtaçlık karakteri farklı. Beşerler çırpınıyor, bu çok kutsal çok saygıdeğer. Lakin sarsıntı üzere bunun sonucu yıllara yayılacak bir durum için bunun bir kondisyonunun olması lazım, sürdürülebilir olması çok kıymetli. Birinci günden eline ne geçerse buraya göndermek müşkül bir iş. Birinci gün ekmek yağmuruna tutuldu herkes doğal olarak lakin bugün yer yer ekmek ezası var. Birinci gün ısıtıcı çok acil bir muhtaçlık değildi bugün ısıtıcı çok acil bir muhtaçlık. Bu bahiste, bu gönüllülük potansiyelini verimlilikle birleştirmek çok kıymetli. Uzmanların tekliflerini gözetmek, yapılan yardımların verimli kullanılması manasında çok kıymetli.
‘ÇADIR YOK, BEŞERLER GECEYİ NASIL GEÇİRECEK BİLMİYORUZ’
Çadır konusunda kırıcı bir cümle kullanmadan konuşabilmek çok sıkıntı. Evvelden “çadır devleti” bir aşağılama olarak kullanılırdı bugün bütün Adıyaman’ın ütopyası bir çadır devlet. Yani bu çadır konusundaki devletin, vesvesesi, engelleyici tavrı, düzenleyeyim derken uyguladığı blokaj, akla hayale gelmeyecek ölçülerde bir beceriksizlik, bir koordinasyonsuzluk, şu an insanların geceyi çocuk çocukla bir arada, bilhassa köylerde (daha şimdi birçoğuna hiç kimse gidemedi) ne durumda bilmiyoruz. Bir telefon alıyoruz, beşerler 13 çocukla açıkta, donmadan sabah edebilmenin derdindeler. Çadır konusunda bu düzenleyeceğim derken engellemeyle sonuçlanan pratiğini ivedilikle terk etmesi lazım.
‘HİÇ OLMAZSA CAMİ TUVALETLERİNİ DÜZENLESELER’
Gördük ki halk, şayet başında bu türlü bir düzenleyici kuvvet olmazsa, kendisine daha faydalı ve hızlı pratikler geliştiriyor. Belediye yok, onu anladık. Adıyaman’da bir tek şey yapabilirler. Bu memlekette 170 civarında cami var. Yalnızca şu mescitlerin tuvaletlerini düzenleseler, yalnızca. Kente karşı işledikleri bütün kabahatleri bir nebze hafiflettirecek bir şeydir. Zira salgın hastalık diye kendimizi yiyoruz uzmanlar bilim insanları. Beşerler haya ediyor bunu söyleyemiyor lakin, burada tuvalet muhtaçlığı var ve bunu giderdikten sonra bunun toplum için bir sıhhat tehditi haline gelmemesini sağlamak birincil öncelikleri
‘BU MUCİZE DEĞİL, BU BİZİM AYIBIMIZDIR’
İkincisi lisan sorunu. İnternet sitelerine girebildiğimiz vakit bakıyoruz. “Mucize”den geçilmiyor. Hatta dün baktım, peş peşe mucize. Bir şey peş peşe oluyorsa mucize olmaz, sıradan bir olay lakin peş peşe olur. Kolu kesilen bir çocuğun kolu yine çıkabiliyor mu, mucize budur. Enkazda kendisine bir hayat üçgeni oluşturmuş kişinin kurtarılması mucize değildir, bir ayıbımızın giderilmesidir. Her can çok değerlidir. Onların hayatla buluşma anını izleyen bir kişi bütün dünyasını, bütün kavramlarını sorgular. Ancak bu mucize değildir, bu bizim ayıbımızdır, günahımız ve toplumsal hatamızdır. Onun için bu lisanı çok tehlikeli buluyorum. Mucize bu değildir arkadaşlar. Mucize periyodu bitti. Akılla, deneyimle, tecrübeyle, dayanışmayla tahlil üretme vakti…
‘ÇADIR VE TUVALET İÇİN ACİL İNİSİYATİF ALINMALI’
Tuvaleti söyledik. Tekraren ve ısrarla belirtiyorum. Şu an bir formda sivil toplum ve halkın kendi içinde yarattığı dayanışma pratikleri başka meseleleri çözebiliyor lakin çadır için ve tuvalet için çok acil bir inisiyatif lazım ve bunlar maliyetli şeyler de değil, değerli şeyler de değil artık bunların önünde. Fiziki bir mahzur de yok.
Bundan sonra önümüzdeki bu zelzelenin yarattığı toplumsal tahribatı aşını kaybeden, işini kaybeden, eşini kaybeden tezgahı yıkılan, sokakta kalan ve umudunu yitiren beşerler artık hepimizin sıkıntısıdır. Önümüzdeki 15 20 yılın Türkiyesine ipotek koyan bir toplumsal olguyla ve büyük bir felaketle karşı karşıyayız. Bu hususta bu düzenleyici derken engelleyici olmak yerine toplumun bütününü bu karar süreçlerine katacak tahlil süreçlerine katacak bir pratik lazım. Bir tek bir şey daha. Söylemek zorundayım. Bir konteyner furyası gidiyor. Arkadaşlarım bir konteyner, 2 buçuk ton. Bir kamyon ya da tır çekicisi en fazla 2 tane alabiliyor. Bunu bulunduğu yerden almak için vinç lazım. Götürdüğümüz yere kurmak için vinç lazım bunun altını çizeyim. Bunun yerine paketlenebilecek hafif, zelzelenin birinci 35 gününde bu insanları soğuktan donmaktan yağıştan koruyacak, hafif gereçten barınma şeyleri geliştirmek zorundayız.” (HABER MERKEZİ)