Sinemanın klişeleri belgesel oldu

“Yönetmen olmak istiyorum”, “Sinema benim hayatım”, “Benim senaryom iki dakikada anlatılabilecek bir şey değil”, “Klişeye düşmemeye çalıştım, düzgün bir iş yaptım” üzere sinema klişelerini ya kullanmış ya da etrafımızda sinemayla ilgilenen bireylerden duymuşuzdur. “Neden Sinema” isimli uydurma belgesel (mockumentary) tipindeki üretim, bir sinema eğitimine katılan şahısların atölye mühletince başından geçenleri, o vakit zarfında kullanılan basmakalıp tabirleri komik bir lisanla anlattı. Yönetmeliğini Koray Sevindi’nin, senaryosunu ise Seyit Mehmet Yıldız, Hasan Aktaş ve Sevindi’nin yaptığı belgesel sinema, cumartesi günü BİSAV’da galasını gerçekleştirdi.

BİLDİKLERİNİZİ BİR DE BU TÜRLÜ İZLEYİN

Filmde; atölyede tanışarak arkadaş olan Kerim, Berkay, Sertaç ve Ahmet’in sinema seyahati, mülakat sürecinden sertifika merasimine kadar karakterlerin görüşleri ve flashback sahnelerle izleyiciye aktarılıyor. Eğitim ilerledikçe iştirakçiler sinema çekiyor, çektikleri işler öbür iştirakçiler tarafından yorumlanıyor. “Çocuk oyuncuyu nereden buldun”, “Burada vermek istediğin ileti ne”, “Filmi anlamadım yapmak istediğini açar mısın” üzere her sinema söyleşisinde sorulan sorular direktörlere yöneltiliyor.

Klişenin kolaycılık olduğu kadar garanticilik de olduğunu söyleyen direktör Koray Sevindi, güzel bir çıkış noktası olarak gördüğünü söyleyerek şu değerlendirmede bulundu: “Klişe; işe yaramış ve çok fazla uygulanmış olduğu için, öğrencilere kıymetli bir referans. Kendi dünyası ve kanısına nazaran revize etmesi değerli. Yeşilçam’da da olan bir şey klişe. Birbirini tekrar eden şeylerin kullanılması, risk almamak demek. Ortalama izleyiciyi hedefliyorsak, klişelerden beslenmek, onların kendi dünyasında olan, karşılaştıkları, bildikleri şeyleri anlatmak aslında kolaycılık. Lakin bilhassa televizyon dizileri için mantıklı ve daha garanti bir şey.”

Koray Sevindi

ONU YALNIZCA SEN DÜŞÜNMEDİN

Sevindi, yapıtını geçersiz belgesel çeşidinde yapmasının nedenini ise yaşadıkları süreçlerin teğe bir uyarlamasını gerçekçi bir yerde sunmanın en âlâ yolu olduğunu lisana getirdi. Yaklaşık 10 yıldır sinema eğitimlerinin mülakatlarına giren Sevindi ve arkadaşları, yıllar içerisinde karşılaştıkları durumları not alarak sinemaya aktarmak istemiş. Yazarken ve çekerken çok güldükleri bir iş olduğunu belirten Sevindi, senaristlerden birisinin, kendi mülakatını sinemaya eklediğini kelamlarına ekledi.

Sinema okullarında işinin izlenmesini isteyen direktör, tüm bu gerçekliği tiye alma nedenlerini ise “Sinema atölyelerinde çok mülakat yaptık. Onlarda gördüğümüz; genelde birçok kişi birtakım şeyleri kendisinin düşündüğünü, kimi farkındalıkların yalnızca kendisinde olduğunu düşünüyor. Sinema yapmaya çalışan, sinemayla ilgilenen öğrencilerde gördüğümüz bu şekil olayları göstermek, ‘Siz tek değilsiniz, herkesin bu türlü bir seyahati var’ demek, biraz da farkındalıklarını artırmak istedik” diye açıkladı.

BELGESEL DE GERÇEK DEĞİL

Yapımdaki dört ana karakteri dört arketip üzerinden oluşturduklarını tabir eden direktör, “Carl Gustav Jung’un art tiplerinden hareket ettik. Kral, savaşçı, büyücü ve aşık diye. Karakterlerin özelliklerini bunun üzerinden çizdim. Arketiplerin baş harflerini karakter isimleri yaptık; kral Kerim, büyücü Berkay, savaşçı Sertaç, aşık Ahmet diye. Yani bu türlü de bir tarafı var, ona da bir gönderme yapmış olduk. Ayrıyeten bu üretimle, belgeselin de bir direktör işi olduğunu bilmelerini, farkında olmalarını ve ‘acaba mı’ sorusunu sormalarını istedim. Zira genelde beşerler belgesele yüzde yüz gerçekmiş üzere yaklaşıyor” dedi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir