◊ Enola’yı serinin devam sinemasında neler bekliyor?
– Harry Bradbeer: Enola’yı bu defa farklı bir dünyaya götürmek istedim. Birinci sinemada bir aristokratın peşinden koşuyor, ağabeyinin nerede olduğunu arıyordu. Bu sefer onu bu hoş dünyadan alıp karanlığın içine atmak istedim. Ve çok daha karmaşık bir plan yaptık. İzleyiciye ağabeyiyle nasıl bir arada çalıştığını göstermek istedim.
◊ Millie, sinemanın hem başrolünü hem de yapımcılığını üstleniyorsun… İkinci sinemada sizi en çok heyecanlandıran ne oldu?
– Millie Bobby Brown: İlk sinemanın bitişi benim için inanılmaz derecede üzücüydü. Zira insanların Enola hakkında öğrenmesi gereken çok şey olduğunu biliyordum. Anlatacak daha çok kıssa varmış üzere hissediyordum. Bu nedenle ikinci sinemanın çekileceğini öğrenince çok keyifli oldum.
ROLLER BİLAKİS DÖNÜYOR
◊ Henry, yeni sinemada senaristlerin karakteriniz Sherlock Holmes için yazdıkları sizi şaşırtıp heyecanlandırdı mı?
– Henry Cavill: Kesinlikle evet! Sanırım en sevdiğim modülü rolün bilakis çevrilmesiydi. Birinci sinemada Sherlock, Enola’ya karar verme sürecinde dayanak oluyordu. Bu sinemada ise Enola aslında kanatlarını ziyadesiyle açmış durumda ve Sherlock’a yardım ediyor, ona yol gösteriyor. Tüm bunların içinde en sevdiğim kısım da buydu, büyük bir rol değişimi olması…
◊ Birbirinizle rakip olduğunuz sahnelerde mi, yoksa birlikte hareket ettiğiniz sahnelerde mi daha çok keyif aldınız?
– Millie Bobby Brown: Amacımız her vakit birbirimizle uğraş etmekti. Sonra Harry gelip, “Siz birebir kandansınız. Birbirinize karşı uygun olun” dedi. (Gülüyor) Ve sonra aslında iş birliği yapmamız gerektiğini öğrendik zira zihinlerimiz birlikte daha uygun çalışıyor.
KILIK DEĞİŞTİRME USTASI
◊ Sharon, eksiksiz bir performanstı… Neler söylemek istersin?
– Sharon Duncan-Brewster: Çok eğlenceliydi… Zira sinemada daima kılık değiştiren birini oynuyorum. Rol içinde rol… Gelecekte ne olur bilmiyoruz lakin bu rolün devamı gelirse, artık izleyiciler de Mori Arty’nin kim olduğunu bildiğine nazaran, daha çok eğlenebiliriz.
◊ Karakterinizi senaryoda okuduğunuzda ne düşünmüştünüz?
– Sharon Duncan-Brewster: Evde senaryoya baktığımda bu karakterin benim için bir meydan okuma olduğunu düşündüm. Mori Arty, kılık değiştirme ustası. Karakter için elimden gelenin en uygununu yapmaya çalıştım.
Daha fazla macera olacak
◊ Filmde gerçek hayattaki olaylardan da bahsediliyor. 1888 yılında Londra’daki fabrikadaki kibritçi kızların yaptığı grev mesela… Tematik bir fikirle başlayıp sonra tarihe mi bakıyorsunuz yoksa tam aykırısı mi oluyor?
– Harry Bradbeer: Hikâyeyi yaklaşık üç yahut dört ayda geliştirdik. Size onun birinci versiyonunu sunduk. Kibritçi Kız Fabrikası grevi bizim için muhakkak güçlü bir temaydı. Biz de ikinci sinemamızda Enola’nın artık kendi ayakları üzerinde durduğunu göstermek istiyorduk. Bu nedenle greve de yer verdik. Enola da yenilik yapan ve grevi başlatan bir bayan…
◊ Üçüncü sinemada izleyiciyi neler bekliyor?
– Harry Bradbeer: Söylemesi güç. Enola, daha olgun ve daha akıllı olacak… Tahminen de daha karmaşık bir duygusal hayatı olacak… Ve katiyetle daha fazla macera olacak… Daha fazla ayrıntı veremem.
Gerçekten düzgün bir dövüşçüyüm
◊ Sinemadaki aksiyon sahneleri mi yoksa dans sahneleri mi sizi daha çok zorladı?
– Millie Bobby Brown: Dans öğretmenlerimizle pek yakın değildim. Dövüşmeyi seviyorum, kendimi o sahnelerde görmeyi çok sevdim. Susie de dövüşmeyi seviyor. Yani, bütün gün dövüşebilmek sahiden heyecan verici. Ancak dans, hayır. Harry’ye “Lütfen, yeter” dediğimi hatırlıyorum. Zira sahiden zordu hem dans edip hem de karşındakinden bilgi almaya çalışmak. Hepsini tıpkı anda düşünmek çok fazlaydı.
◊ Susie, Millie Bobby Brown üzere siz de aksiyon sahnelerinden hoşlandınız mı?
– Susie Wokoma: Evet, sevdim. Ben hakikaten güzel bir dövüşçüyüm. Bu biraz ukalalık üzere gelebilir lakin düzgün olduğumu düşünüyorum. Yeterliyim, değil mi? (Gülüyor) Tony isminde kocaman bir adamı topuklularla dövdüm. Beyoncé modundaydım, bu yüzden kendime bile inanamıyordum. Sonra herkes durdu ve sonra Tony “İyiyim, düzgünüm, iyiyim” dedi. Beş saniye sonra Tony’den kan geldi. Kendi kendimi sakinleştirmeye çalışırken “O âlâ. O büyük bir delikanlı. Bir şey olmayacak” diye söylenip durdum.