Futbola 31 yaşında veda eden A Ulusal Ekip ve Galatasaray’ın başarılı isimlerinden Semih Kaya, yeşil alanlardaki serüvenini NTV’de yayımlanan Kırılma Anı programında anlattı.
Galatasaray’daki yükselişini eski kadro arkadaşı Tomas Ujfalusi’ye borçlu olduğunu söyleyen Semih Kaya, sarı kırmızılıların 2012 yılında Kadıköy’de kazandığı şampiyonluk için “Karanlığı aydınlığa çevirdik” dedi. Ulusal futbolcu, Juventus’u reddedip neden Galatasaray’da kaldığını da anlattı.
İşte Semih Kaya’nın öne çıkan açıklamaları:
Bülent Korkmaz senin için ‘Eksikti’ demiş ve Hamburg maçında bu yüzden oynatmadığını söylemişti?
Semih Kaya: Ben de Bülent Hoca üzere düşünüyorum ve ona katılıyorum. Ben oynasaydım ve o müsabaka birebir halde bitseydi tahminen de bu programı burada çekemiyor olurduk. Bülent Hoca’nın yaklaşımına katılıyorum. O maçtan 1 gün evvel kamptayız. Arda Turan soyunma odasına gelip “Ben de onunla konuştum. Kendisi de stoper olduğu için tıpkı yollardan geçtiği için senin hazır olmadığını ve alınacak makûs sonuç sonrası seni negatif etkileyebileceğini düşündüğü için bu türlü bir karar aldı.” dedi. Bülent Hoca’ya kızmadım. Bizim efsanemiz. Yaptıkları hiçbir Galatasaraylı tarafından unutulmaması gereken şeyler. Onun aldığı karara ömrümün sonuna kadar hürmet duyacağım. Hiçbir halde özgüven sorunu yaşamadım.
Galatasaray A kadrosu ile birinci günler…
Semih Kaya: Ben ‘Baba’ diye sesleniyorum Ujfalusi’ye. Hala çok âlâ bir bağlantımız var. Selçuk ağabey bana ‘Komando’ kaygısı. Selçuk İnan “Siz topu alıp Melo ile bana atıyorsunuz ve biz oynuyoruz” kaygısı. Ujfalusi inanılmaz şeyler kattı bana. Saha içinde konuşmanın ne kadar kıymetli olduğunu gösterdi bana. O denli bir oyuncuydu ki Galatasaray’a gelişinin birinci ayında Fatih Terim kaptanlığı vermişti. Beni inanılmaz bir düzeye ulaştırdı. Tahminen yeniden bu düzeyleri oynayabilirdim lakin bu biçimde bir mesleği Ujfalusi olmasaydı yaşayamayabilirdim. Çok ağır bir sakatlık geçirmişti. Mert ağabeye “Lütfen bir şey çıkmasın” dediğimi hatırlıyorum. Onunla daha da oynamak istiyordum. Saha içinde onu baba olarak görüyordum. Derbi maçına çıkıyoruz Ujfa bir öğretmen üzere beni yönlendiriyordu saha içinde. O MR’dan sonra tesise gittim ağladım sakatlandı diye. Uzun müddet oynayamadık ancak keşke oynasaydık. Güzel ki onun üzere meslekli bir oyuncuyla oynamışım. Bana o birinci dokunuşları yaptığı için binlerce defa şükür olsun. Ujfalusi’ye binlerce sefer teşekkür ediyorum. Onun hakkı hiçbir vakit ödenmez.”
Ujfalusi’den sonra onunla yakaladığınız başarıyı yakaladığınızı düşünüyor musun?
Semih Kaya: Bu öbür grup arkadaşlarımı rencide edecek formda anlaşılmasın fakat ben Ujfalusi ile doğdum. Ujfalusi dışında da muvaffakiyet yakalasak da hiçbiri beni Ujfalusi ile yakaladığımız muvaffakiyetler kadar tatmin etmedi.
Kadıköy’deki şampiyonluk?
Semih Kaya: Uyuyamadık. Bunun bir açıklamasını yapmıştım. Saat 04.00 Muslera koridorda yürüyor. Ben çıktım koridora ikimiziz herhalde dedik. Kapı açıldı Selçuk ağabey çıktı, akabinde Hakan Balta çıktı. Ujfalusi geldi “Artık yatın” dedi. O gün o maça çıktığımızda inanıyorsunuz, kadronun kalitesini biliyorsunuz… Üç saatlik bir uykuyla çıkılmış bir maçtı o. Fenerbahçe ve Galatasaray taraftarları için de böyleydi tıpkı formda. Alnımızın akıyla çıktık o maçtan. Karanlık bir ortam yaratılmıştı. 12 Mayıs 2012 tarihindeki o günü gözümüzü kapattığımızda çok aydınlık bir biçimde görüyoruz. Daha gergin bir maç oynamadım mesleğimde. Ezeli rakibinizin alanına yarım puan önde gitmek çok gergindi.
Semih Kaya, Şampiyonlar Ligi’nde hangi maçta zorlandı?
Semih Kaya: Ronaldo, Van Persie, Samuel Eto’o, Higuain yahut Di Maria’ya karşı oynadık lakin beni en çok zorlayan oyunculardan biri Tevez’di. Hakikaten ne yapacağını anlayamıyorduk. Saha görüşü, oyun bilgisi harikaydı. Bu şekil oyuncularla karşılıklı oynamak beni çok geliştirdi.
En çok hangi stattan etkilendiniz?
Semih Kaya: Santiago Bernabeu stadı. Nitekim inanılmaz.
Kendinizle en çok ne vakit gurur duydunuz?
Semih Kaya: 12 Mayıs 2012’deki şampiyonlukta… Konuta geçtim babam ve annemi alıp tesislere geri döndüm. Tesislerde hoca otomobilden yeni inmişti. Fatih Hoca, annem ve babama bakarak “Helal olsun” dedi. Babamın Fatih Hoca’yı ne gözle gördüğünü bildiğim için o an benim için tanım edemeyeceğim bir şeydi.
Juventus haberleri?
Semih Kaya: Juventus haberleri doğruydu. Masaya da oturmuştuk hatta Nedved’le de görüşülmüştü. Oradaki statü gereği benim öbür bir Serie A grubunda yarım dönem geçirmem söylendi. Akabinde yabancı statüsünden çıkacaktım. Ben bunu kabul etmemiştim. İnsanın içinde her vakit bir ukde kalır. Inter de istemişti.
Beşiktaş maçında ‘Top benden’ çıktı demiştiniz?
Semih Kaya: Aslında çok kolay bir şeydi o. Bu kadar büyütülecek, mükafatların verilmesi gereken bir olay olduğunu düşünmüyorum. O yaklaşımı yaptıktan sonra TFF 1. Lig’de ve Üstün Lig’de bu biçimde fair-play olayları da oldu. Ne kadar tuhaf bir durum olduğunu gösteriyor. Ne olacak gol yesek, yenilsek. Neyi değiştirecek? Futbol ve topluluklardan daha değerli kişilikler var. Siz orada ailenizi temsil ediyorsunuz. Motive olabilirsiniz, hırçın olabilirsiniz lakin günün sonunda futbolu bıraktıktan sonra benim hakkımda neler konuşulacağı daha değerliydi. Şu anda futbolu bıraktıktan sonra bir yere gittiğimde Galatasaray, Fenerbahçe Beşiktaş taraftarları inanılmaz derecede sıcak karşılıyor beni. Benim için değerli olan buydu.
Kadıköy’deki şampiyonluk maçında olsa yapar mıydınız?
Semih Kaya: Evet, yeniden yapardım. Gol olmayacağını bilirdim lakin… Orada mecnun üzere çaba edeceğimizi bilirdim. Nando var kalede. Semih var, Ujfalusi var… Üstesinden gelirdim. Beşiktaş maçının Fenerbahçe maçından bir farkı yok. Yeniden yapardım onu.
Futboldan en çok ne vakit soğudun?
Semih Kaya: İstemiyordum artık o çabayı vermeyi… Hayatımda diğer bir yere yönelme isteği gelmişti. Eşime de bunları anlattığımda “İçten bir formda istiyorum bırakmayı” demiştim. Galatasaray’a son geldiğimde idmana giderken ağlıyordum. Ben orada olduğum sürece alttan gelen bir çocuğun önünü de kestiğim hissiyatına kapıldım. Orada genç bir kardeşimin olması gerekiyordu. Bir kayıp yaşadım. 3 Şubat’ta Galatasaray’a imza attım. 4 Şubat’ta dedemi kaybettim. Ondan sonra da bir soğuma geldi. Hiçbir pişmanlığım yok. Çok keyifliyim.
Sparta Prag’a transferi?