Edirne Cezaevi’nde tutuklu bulunan eski HDP Eş Genel Lideri Selahattin Demirtaş, bugünlerde çokça tartışılan, ‘siyaset esnafı’ olarak da nitelenen ‘Profesyonel siyasetçi’leri yazdı.
+Gerçek için kaleme aldığı ‘Siyaset siyasetçilere teslim edilemez’ başlıklı yazısında Demirtaş, birtakım siyasetçilerin sıkça kullandığı “siyaset üstü yaklaşalım” sözleri üzerinde durdu.
Siyasetçiliği ‘meslek olarak’ görenler için “Bütün siyasi partilerde bu tiplerden az ya da çok vardır” diyen Selahattin Demirtaş’ın yazısı şöyle:
SİYASET SİYASETÇİLERE TESLİM EDİLEMEZ
‘Bu mevzuyu siyaset üstü, siyaset dışı biçimde ele almalıyız.’
Sanırım siz de çokça duymuşsunuzdur bu kelamı. Bugünlerde daha sık kulağıma çalınmaya başlayan bu kelam, bu absürt yaklaşım aslında çok şey anlatıyor. Genel liderlerin, milletvekillerinin bile hoyratça kullandıkları bu kelamla tahminen de “partiler üstü” demeye getiriyorlardır, bilemiyorum. Lakin günümüz toplumlarında rastgele bir olaya ya da olguya siyaset dışı, siyaset üstü demek ya kurnazca bir aldatmacadır ya da siyasetin ne olduğundan habersiz olmaktır.
Bir mevzuya “siyaset üstü yaklaşalım” demekle ne demiş oluyorlar? Yani “birbirimize ayak oyunu yapmayalım, yalnızca partilerimizin çıkarı için gerçekleri çarpıtmayalım, belden aşağı vurmayalım, halkı kandırıp aldatmayalım, en azından bu olayda halkın faydasını temel alalım” mı diyorlar?
Evet, motamot bunu diyorlar aslında. Zira bu siyasetçiler için siyaset tamı tamına budur. Dürüstçe yapılan işe, toplumun problemlerini çözmek için verilen samimi uğraşa siyaset denmiyor bunlara nazaran. Ve tekrar bu profesyonel siyasetçilere nazaran siyaset yalnızca partiler aracılığıyla yürütülen bir uzmanlık faaliyetidir. Toplumsal alanda, ekonomik alanda, sivil toplumda, yargıda, üniversitede, sendikada, tarlada, fabrikada, metrobüste, mescitte, kışlada siyaset yokmuş üzere yanlış bir fikre herkes inansın istiyorlar.
HER ŞEY SİYASETİN KONUSUDUR
Oysa aile bağları de politiktir, bayan ile erkek alakaları de. Patron ile personel alakaları de politiktir, yöneten ile yönetilen, ezen ile ezilen alakaları de. Kasabın, manavın, fırıncının müşterisiyle alışverişi de politiktir, kiracının mesken sahibiyle bağı de.
Orman yangınları da politiktir, bayan cinayetleri de. Tabiatla münasebetlerimiz de politiktir. Savaş da politiktir, barış da. Evlenmek de politiktir, boşanmak da. Tatil yapmak ya da yapmamak bile siyasetle ilgilidir.
Yaşamda, toplumsallığın içinde olup biten her şey siyasetin hususudur. Kalabalık toplumlar halinde yaşayıp da kendi aramızdaki, hükümran ile aramızdaki, öbür toplumlar ile aramızdaki problemlere tahlil bulabilmek için binlerce yılda adım adım geliştirip bugün bir bilim kısmına dönüştürdüğümüz siyaset ne yazık ki en çok kirlenen, yıpranan ve içi boşaltılan kavramlardan birine dönüştü. O denli ki “bana siyaset yapma” halinde bir tabir bile olumsuz mana yüklenerek günlük konuşma lisanına girmiş durumda.
Şimdi ben bu yazıyı yazdım diye tüm siyasi çarpıklıklar bir anda düzelecek değil elbette. Ne böylesi safiyane bir hedefim ne de niyetim var. Zira siyasi partilerde siyaset o kadar profesyonelleşmiş ki, o kadar uzmanlık payesi biçilmiş ki siyasetçilere, bu yazıyı hiçbiri üstlerine alınmazlar. Alınsalar da umurlarında olmaz. Zira bu cins siyasetçiler için siyaset bir iştir, bir meslektir.
Duruşlarına şöyle bir baksanız acayip politiktirler. Siyasetin her türlü kurnazlığını, girdisini çıktısını, getirisini götürüsünü âlâ bilirler; siyasetin kurdudurlar. Maşallah hepsi çok âlâ politikacıdırlar; bilmedikleri, ahkâm kesmedikleri hiçbir bahis yoktur. Her bahsin baş uzmanıdırlar, koltuğa oturdukları gün ansızın bir aydınlanma yaşarlar ki o güne kadar yanlışsız düzgün kitap bile okumamışlardır. Fakat keramet koltuktadır; oturdukları anda iktisattan sıhhate, dış siyasetten tarıma, ulaşımdan hayvancılığa, eğitime yargıya, tarihten antropolojiye, kuantum fiziğinden nükleer tıbba kadar her bilgi bir anda koltuktan bedenlerine zerk edilir.
Kerameti kendinden menkul bu siyasi tipler kendilerini çabucak o anda toplumun üstünde, dev aynasında görmeye başlarlar. Ne hadlerini bilirler ne de kendilerini. Siyasetin öznesinin birey ve toplum olduğunu unutuverirler.
KİMSE ÜSTÜNE ALINMAZ
Neden böyleler, biliyor musunuz? Zira politiktirler ancak ahlaksızdırlar. Faziletten mahrumdurlar. Faziletin ne olduğuna dair en küçük bir niyetleri bile yoktur.
Bütün siyasi partilerde bu tiplerden az ya da çok vardır. Lakin dediğim üzere, kimse kendi üstüne alınmaz, kesin öbür arkadaş için geçerlidir bunlar!
Pek çok şeyi seçerken çok titiz davranıyoruz. Bütün geleceğinizi teslim edeceğimiz şahısları seçerken de birebirini yapalım lütfen. En azından bir bakalım, o koltuğa layık mı değil mi.
Bundan da değerlisi, daha uygununa layık olduğunuza inanıyorsanız kendinizi siyasetin öznesi haline getirin. Her yerde örgütlenin, siyaseti asla siyasetçilere bırakmayın. Seçmeniz gerektiği yerde de çok titiz davranın ve liyakatin yanında kesinlikle ahlakı da arayın.
Sorunları çözebilmenin birinci adımı budur. Yani herkes siyaset yapmalı ve siyasetin öznesi olmalıdır.
(HABER MERKEZİ)