Türkiye medyası ve sinemasının en kıdemli yazarlarından Atilla Dorsay‘ın son kitabı “Tartışmalar, Polemikler, Kavgalar” Remzi Kitabevi tarafından yayımlanarak okurla buluştu.
Atilla Dorsay, müelliflik ömrü boyunca yaşadığı, bazıları neredeyse arbedeye dönüşen esas tartışmaları anlatıyor bu kitapta. Kitapta, epey saygın, hatta efsane isimlerle olan tartışmalarına yer veren Dorsay, şaşırtan bir kendine inançla, çabucak hepsinde kendi haklılığına inanıyor, o denli değilse sonunda bunu açık yüreklilikle itiraf etmekte duraksamıyor.
Kitapta kimler var?
Aziz Nesin, Attilâ İlhan, Ertem Eğilmez, Vedat Türkali… Metin Erksan, Halit Refiğ üzere Ulusal Sinema ustaları… Ya da Yavuz Özkan, Yavuzer Çetinkaya üzere devrin gençleri… Ankaralı sinemacılar, Yeşilçam’ın tüm kurumları, hatta Onat Kutlar bile var… Ya da Atıf Yılmaz‘ı bir bayan muharrire karşı kahramanca savunmak!… Ayrıyeten Serdar Turgut‘tan Savaş Ay‘a, Emre Aköz‘den Murat Birsel‘e, hatta Ayşe Arman‘a kadar bir dizi ünlü…
Renkli, esprili ve 1960’lı 70’li yıllara ışık tutan tartışmalar…
|
Atilla Dorsay kimdir? Atilla Dorsay 1939 İzmir, Karşıyaka’da doğdu. Çocukluğu güç savaş yıllarında geçti. O yıllardan her şeyin karneyle alındığını, radyolardan yayılan savaş haberlerini ve birinci sinema tecrübelerini oluşturan savaş üzerine sinemaları hatırlıyor. On yaşındayken ailesi yalnızca onu Galatasaray Lisesinde okutabilmek için İstanbul’la göç etti. Böylelikle Fransız kültürüyle yetişti. Güzel Sanatlar Akademisi’nde (şimdiki Mimar Sinan Üniversitesi) mimarlık okudu. Hayatta her şartta koruduğu estetik bakışını bu temele borçlu olduğunu söyler. Rehberlik, gazetecilik ve eleştirmenlik yaptı. 1966 yılında başladığı Cumhuriyet gazetesindeki yazılarını 27 yıl boyunca sürdürdü. Bu aralıkta Leman Dorsay’la evlendi. İki çocuk ve üç torunu oldu. Sonraki yıllarda Cumhuriyet’ten kendi isteğiyle ayrıldı. Kısa bir mühlet için Milliyet’te devam eden ve hâlâ süren mecmua müellifliği yaptı. Yeni Yüzyıl’da orijinal bir gazeteyi yaratmanın keyfini yaşadı. Daha sonra Sabah gazetesinde devam etti. Buradan kendi tabiriyle “ilkesel bir tavırla” ayrıldı: Bir yazısında (Emek Yoksa Ben De Yokum) okuruna Emek sineması üzerine verdiği bir kelamı tutmak için. Atilla Dorsay, 2013 yılından beri “Özgür, özgür, hiçbir bahis, yer ve vakit kısıtlamasına tabi olmadan… Ancak artık maaşsız!.. Ve çok yakında tam on yılını dolduracak olan…” kelamlarıyla işaret ettiği T24’te yazıyor. Atilla Dorsay’ın kültür-sanata dair birçok alanda eforları oldu. İKSV’de çalışıp yıllar uzunluğu İstanbul Sinema Şenliği’nin takımında yer aldı. Dünya çapında sayısız ünlüyü basın toplantılarında sundu, söyleşiler yaptı, fotoğraflarını çekti. TRT’de hem haftalık müzik programları yaptı, hem de sinemalar sundu. Bilhassa sinemanın 100. yılının kutlandığı 1995 yılı ve sonrasında sayısız klasiği Murat Özer, Alin Taşçıyan, Müjde Işıl üzere genç meslektaşlarıyla birlikte tanıttı. Sinema Muharrirleri Derneği’ni (SİYAD) kurdu ve uzun yıllar başkanlığını yürüttü. Ödül gecelerini itinayla seçilmiş sunucular ve müzisyenlerle sundu. Yeniden kendi kelamlarıyla; “zamanı geldiğinde tüm bu vazifeleri genç arkadaşlarına bırakmayı da ihmal etmedi”. Dorsay’ın en büyük üretimleri kitapları. 1970’lerden itibaren eleştirisini yazdığı tüm sinemaları Türk ve yabancı sinema olarak tasnif ederek pek çok kitapta topladı. Bu kitaplar son 50 yılın bir dökümü niteliği taşıyor. Aynı vakitte İstanbul, Beyoğlu, şehircilik; biyografiler (özellikle Türkan Şoray ve Yılmaz Güney), söyleşiler, seyahat notları, kıssa, hatta şiirler de yazdı. Müzik merakını görkemli bir arşivle birlikte sunduğu bir eser yayımladı. Ne Şurup Şeker Müziklerdi Onlar adıyla yayımlanan bu kitap, 20. yüzyıl pop-müzik tarihini anlattıyor. Kitaplarının sayısı şimdilerde 60’ı aştı, fakat daha sayısız projesi var. Sonbaharda Tartışmalar, Polemikler, Hengameler ismiyle yeni kitabı okurla buluşacak. Akabinde daha birçoğu da gelecek. Kendisinin dediği üzere “Allah kısmet ederse!”… |