Tarihçi – muharrir Prof. Dr. İlber Ortaylı, “Karadeniz stratejisinde Almanya’nın ABD’yi desteklemesi hatta genişlemeden ötürü birebir tasayı duymasının izahı biraz güç. Ama şurası açık ki Birinci Harb’de tahminen de kaçınılmaz olarak tekrarladığımız Rusya’ya karşı Almanya ile bir arada olma siyasetinden uzak durmamız gerekir. O gün Rusya, Osmanlı İmparatorluğu için sahiden büyük ve önemli bir tehlikeydi. Tahminen tarihi boyutlarda ve stratejik planlarda değerli değişiklik yok lakin Türkiye 1914’ün Türkiyesi değil, çok daha ilerisinde ve çok daha savunma gücü yüksek.” değerlendirmesini yaptı.
Ortaylı yazısında, “NATO’ya mensup milletlerin projelerini desteklemekte tereddütlü olmak lazım. Bu operasyonun Bosna Hersek gibisi de olmadığı da çok açık. Daha doğrusu Karadeniz’in kuzeyinde Türkiye’nin kültürel azınlıkları var lakin bunlar için Ukrayna’ya ne derecede muteber sorusunu tartışmak gerekiyor. 1989’dan beri geçen 25 yıllık Ukrayna hâkimiyeti devranında bu bahislerde istenen ve arzulanan kıymetli bir gelişme olmadı. Provokasyon çok önemli. Yanıt da o derece acımasız. Kuzeyimizde olabilecek facialar bile ürkütücü. Natürel Almanya’nın, Kiev Büyükelçilik binasının bir kısmının uçurulmasıyla açığa çıkan Rusya stratejisi üzerinde daha itidalli düşünmesi beklenir. Yanıt sert olursa ortada Almanya’dan önce Polonya’nın, Orta Avrupa ülkelerinden Çekya’nın büyük ziyan görmesi beklenen.” kanısını lisana getirdi.