Türk sinemasının Perihan Savaş, Yeşilçam’ın unutulmaz isimlerinden Eşref Kolçak anısına evvelki hafta düzenlenen Gemlik Sinema Festivali’nde açıklamalarda bulundu.
Röportaj veren Perihan Savaş, Türkiye’de üniversiteyi bitiren gençlerin iş bulma konusunda zorluk yaşadığını belirterek, ülkede çok fazla mültecinin olduğunu vurguladı.
Üniversiteyi bitiren gençler iş bulamıyorlar
Türkiye bu ortalar hoşuma gitmiyor. Çok, çok rahatsız. Bir kez ekonomik zorluklar, pahalılık, insanların geçinememesi, insanların çok sıkıntı kaideler altında birkaç işte birden çalışmaya çalışması… O da mümkün olmuyor. Gençlerin durumları, üniversiteyi bitiren gençler iş bulamıyorlar. Hepsi sokaktalar, hepsi bir iş arıyor.
Çok yabancı var. bu Arapça yazılar hiç hoşuma gitmiyor
Yani bunlar natürel ki hiç hoşuma gitmiyor. Çok yabancılaşmaya başladık artık. İçimizde çok yabancılar olmaya başladı. Bu Arapça yazılar hiç hoşuma gitmiyor. Burası Türkiye biz Türk’üz. Bunlar hoşuma gitmiyor yani gitmeyen bir sürü şey var.
Dünyanın hiçbir yerinde 120 dakika bir dizi yok
Bir tek seyirci sahip çıkıyor. Bu kadar yıldır de daima seyirci sahip çıktı ve biz onlar için buradayız, onlar da bizim için buradalar. Onlar sayesinde biz varız. Nitekim çok seviyorlar, çok izliyorlar, mümkün olduğu kadar sahip çıkıyorlar fakat başka türlü baktığınız vakit hala mesela telif haklarımız yok, sinema kanunu yok. Televizyon dizilerindeki müddetler çok uzun, çalışma kuralları çok ağır. Dünyanın hiçbir yerinde 120 dakika bir dizi yok. Lakin sinema var, sinema sineması var. Biz 5 günde bir sinema sineması çekiyoruz. Düşünün artık o kaideleri. 40-45 dakika olması gereken diziler maalesef ki çok uzun oluyorlar yani bu türlü.
Karavanlarımız yoktu
Geçmişte yaptığımız işler için yokluk içinde var etmek diyelim. Sevgiyle, özveriyle, hürmetle yapılan işlerdi onlar. Biz şimdiki üzere imkanlara sahip değildik. Şimdiki gençler çok şanslı. İşte karavanları var, kuaförleri var, makyözleri var, kıyafetler özel olarak geliyor. Biz kendi kıyafetlerimizi kendimiz götürürdük, saçımızı, makyajımızı kendimiz yapardık. Vakit zaman birisinden rica edip onun konutunda üstümüzü değiştirirdik, vakit zaman da sokakta ya da minibüsün içerisinde üstümüzü değiştirirdik. Karavanlarımız yoktu. Ancak bütün bunlara karşın biz işimizi çok seviyorduk, çok hürmet duyuyorduk. O manada bence o sevgi, o özveri o sinemalara yansıdığı için çok seviliyor.
Güzel fakat çalışan için hoş bence
Olsun alışılmış hoş. Hoş fakat çalışan için hoş bence. Evet, hoş kız, hoş erkek, kaslılar, çok hoş kızlar da var mesela ancak işte şayet çalışıyorlarsa emek veriyorlarsa araştırıyorlarsa rollerini yapıyorlarsa ki birden fazla bunu yapıyor aslında o manada çok hoş bence niçin olmasın.”