2009 yılıydı. Doğan Grubu 50’inci yılını kutluyordu. Hürriyet müellifleri olarak oradaydık…
Değerli Özdemir İnce ile K. Marks’ın “Fransa’da Sınıf Mücadeleleri” kitabı üzerine konuşuyorduk. Sanıyorum eşi Ülker İnce kitabın çevirisini yaptı.
Sohbetimiz Fransız üçlemesine gelmişti ki, sevgili Kanat Atkaya böldü, “hâlâ bunları mı konuşuyorsunuz” dedi!
Konuşmayı bugün de sürdüreceğiz…
Özdemir Ağabey, Cumhuriyet’te dün “Solun Önündeki Fırsat” yazısında şöyle dedi:
-“14 Mayıs 2023 seçimi Türkiye solu için büyük fırsattır. TBMM’de yapılan sol muhalefeti küçümseyen klan ve klikleri çok âlâ anımsıyorum. Sol, psikiyatri kliniği değildir. Ortalarında birçok Lenin, Stalin, Troçki, Mao, Enver Hoca, Clara Zetkin, Aleksandra Kollantay, Nadejda Krupskaya vardı. Aşağısı yönetim etmiyordu. George Politzer’in İdeolojinin Temel (Başlangıç) prensiplerini okuduktan sonra Marksizme katkıda bulunuyorlardı. Türk solu, Kılıçdaroğlu’nu destekleyerek romantizmden uzak ve gerçekçi olduğunu kanıtladı…”
Özdemir Ağabey görüşüne takviyesi hocamız Prof. Korkut Boratav’ın röportajından aldı:
-“Türkiye’nin yakın siyasi geleceğinde Türkiye’yi İslamcı faşizm yahut merkez sağ partiler yönetecektir. Bu saflaşmada CHP, bir ‘merkez parti’ pozisyonundadır. Bu seçenek, Türkiye sermaye blokunun kısmen farklı kanatlarının ittifakı manasına gelir. Bu benzerliğe karşın, bu iki seçeneğe karşı tarihî solun ‘fark etmez’ yaklaşımının yanlış olduğunu düşünüyorum. Çünkü, bunlar Türkiye için fiilen iki farklı siyasal rejim önermektedir: İslamcı faşizm yahut altılı masanın Türkiye’ye sunduğu gelecek tasarımı olan, bir manada 2015’e dönüşü gayeyle tutucu bir onarım… Altılı masanın temsil edeceği bir iktidar seçeneği, tutucu niteliğine karşın İslamcı faşizme nazaran ‘ehven’dir…”
***
Özdemir İnce ve Korkut Boratav, faşizme karşı ehven-i şer ittifakını desteklemek gerektiğini söylüyor…
Dedim ki içimden; K. Marks, 14 Mayıs’ta kimi desteklerdi?
Kuşkusuz, “kapitalist toplumda icra-i misyondaki kısmın, bir kişinin idaresinde olması ve devletin öbür tüm kısımlarına ve topluma diktatörce kuvvet uygulaması” olarak tanımladıkları otoriter Bonapartizme/ Cumhurbaşkanı Üçüncü Napolyon’a/ Erdoğan’a oy vermezdi! Ki bunun ardında, kamu hazinesinden zenginleşen monarşi ile 1830 ve 1848 ihtilallerini satan burjuvalar olduğunu biliyordu. Aslında bu takviyeyle Üçüncü Napolyon Cumhuriyeti yıkmadı mı?
Peki:
Marks, finans ve sanayi burjuvazinin hizbi-ABD hayranı (Liberal-Muhafazakâr-Cumhuriyetçi ittifak) “Düzen Partisi” ve bunun önderi merkez solcu A. Tocqueville’ye takviye verdi mi? Yoksa, bu süreçteki beceriksizliğine mi dikkat çekti?
Büyük mali yük altındaki işçi ve köylü eylemlerini “kinci” bulan Tocqueville ne diyordu; “hele bir demokrasi gelsin her sorun çözülür!”
Zıplama yapıp daha yakın tarihe geleyim:
***
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’u bilirsiniz: Neoliberalizmi savunan kelamda sosyalist başkan. Cumhuriyet Yürüyüşü (LREM) hareketi akabinde 2016 yılında “Rönesans” ismiyle parti kurup seçimlere girdi…
Gerek, 14 Mayıs 2017… (Yüzde 66,1)
Gerek, 25 Nisan 2022… Yüzde 58,5)
Seçimlerini Macron, halkı korkutan tek propagandayla kazandı:
Faşist Marine Le Pen iktidar olmasın! (28 Nisan 2022 tarihli “Kim Faşist” yazımı okumanızı rica edeceğim.)
Şunu sormama müsaade veriniz:
“Le Pen”e karşı “Macron”a takviye veren İnce ve Boratav hocalarım, bugün Fransa’daki işçi eylemlerini nasıl kıymetlendiriyor? “1848 ruhu” diriliyor mu? Keza Almanya’da “sol iktidara” karşı personel hareketleri başladı…
Toparlarsam:
Engels dedi ki; “başkalarının tahlil gördüğü yerde Marks sorun gördü.”
Soner Yalçın