Mora Dergisi/ BURSA İGFA
Otizm spektrum bozukluğu yada kısa ismi ile otizmin, kişinin etraf ile irtibat kurmasını ve toplumsallaşmasını engelleyen bir gelişme bozukluğu olduğunu aktaran Holistik Ömür Koçu, Ruhsal Müşavere ve Ferdî Gelişim Uzmanı Kübra Demirbağ, “Bu bireyler topluma sözel ve davranışsal ahenk sağlayamazlar. Otizm çocukluk devrinde başlar ve ömür uzunluğu sürer. Otizmli bireyde tekrarlayan davranış biçimleri vardır, bu kalıpların dışına çıkamazlar. Bu şahıslar okulda ve çalışma hayatında zorlanırlar. Hastalığın sebebi tam olarak anlaşılamamış olmakla bir arada genetik faktörler suçlanmaktadır. Otizmin, ailelerin sosyoekonomik ve sosyokültürel yapısı ile alakası yoktur. Ailelerin çocuklarına âlâ bakıp bakmaması ile de alakalı değildir” diye konuştu.
HAYAL ALEMLERİ
Otizmli bebeklerdeki bariz özellikleri sıralayan Demirbağ, “Göz teması kurmama, uyaranlara ve isimlerine reaksiyon vermeme, ebeveynlerine yahut bakıcılarına kayıtsız kalmadır. Bunlar otizmin birinci belirtileridir. Otizmli daha büyük çocuklar olağan zekaya sahip olsalar da düşük zeka özellikleri gösterirler. Bildiklerini günlük hayatta uygulayamazlar. İrtibat kuramazlar ve toplumsal hayata ahenk sağlayamazlar. Tekrarlayan konuşmaları, kendi etrafında dönmeyi, yalnız oynamayı severler. Sarılma üzere yakın temaslardan hoşlanmazlar. İsimleri seslendiğinde reaksiyon vermezler. Kendi rutin davranış sitilleri vardır, değişikliklerden hoşlanmazlar. El çırpma, etrafında dönme, sallanma hareketleri yaparlar. Birileri ona konuşurken dinledikleri halde ilgilenmiyor yahut dinlemiyor üzere görünürler. Arkadaş edinemezler, edinseler de arkadaşı bir mühlet sonra ondan uzaklaşır. Gereksinimlerini karşılayan şahıslara gereksinimlerini sözel anlatmak yerine kolunu çekiştirerek anlatmaya çalışırlar. Otizmli çocuklar kendi dünyalarında kendi hayal alemlerinde yaşarlar. Ellerinde nesneleri tutmayı severler. Ses, ışık ve kokudan rahatsız olurlar, reaksiyon verebilirler” dedi.
DUYGUSAL DAVRANIŞ
Holistik Hayat Koçu, Ruhsal İstişare ve Şahsî Gelişim Uzmanı Kübra Demirbağ kelamlarını şöyle tamamladı: “Çocukların konuşması gereken vakitte konuşamaması da otizmin birinci belirtilerinden biri olabilir. Lakin her geç konuşan çocuk otizmli değildir. Ergenlik çağında ise duygusal ve davranışsal sorunlar daha bariz hal alır. Otizm teşhisi koymak için laboratuvar yahut görüntüleme tetkikleri yoktur. Yanlış ve yaygın bir inanış da otizmli çocukların çok zeki oldukları istikametindedir. Bu hakikat değildir, olağan zeka kapasitesine bile sahip olsalar bu zekalarını kullanma kapasiteleri sonludur. İki yaşına kadar olan bebeklerde otizme ilişkin üstte bahsettiğim bulgular varsa tıbbi takviye alınmalıdır. Otizm spektrum bozukluğunu büsbütün yok edecek bir tedavi yoktur. Bu çocuklar özel eğitim programları ile hünerleri artırılır ve topluma kazandırılmaya çalışılır. Otizm belirtileri olan bireylerin tedavi için ömür koçu, şahsî gelişim uzmanı, psikolog yahut psikiyatri uzmanına götürülmeleri gerekir. “