İstanbul’da oturan Şehmus Ele, Kurban Bayramı’nın son günü olan 12 Temmuz’da, ailesiyle İstanbul’un Çatalca ile Tekirdağ’ın Saray ilçesi sonlarındaki halk ortasında ‘Kastro’ olarak bilinen Çamlıkköy Tabiat Parkı’na pikniğe geldi. Ele’den, piknikte ailesinin yanından ayrıldıktan sonra haber alınamadı. Ailesi, Ele’yi bulamayınca kayıp müracaatında bulundu.
Jandarma gruplarının birinci gün yaptığı aramadan sonuç alınamayınca İstanbul ve Tekirdağ’dan gelen Jandarma Komando Arama-Kurtarma Tabur Komutanlığı (JAK), Polis Arama-Kurtarma (PAK), AFAD, AKUT ile Kıyı Güvenlik Komutanlığı grupları ve gönüllülerden oluşan 400 kişilik arama-kurtarma takımı devreye girdi. Havadan dron, karadan iz takip köpeklerinin kullanıldığı arama çalışmaları başlatıldı.
Şehmus Ele, dün saat 13.00 sırılarında Çamlıköy Tabiat Parkı’na 2 kilometre aradaki ormanlık alanda jandarma grupları tarafından sağ olarak bulundu. Ele’nin birinci sözünde kaybolduğunu ve kendisine ulaşılması için cep telefonu ile başka eşyalarını iz bırakmak için bıraktığını söylediği öğrenildi.
CNN Türk muhabiri Emrah Çakmak, Şehmus Ele ile konuştu. Ele’nin açıklamaları şöyle;
8 GÜNLÜK SÜREÇ NASIL GEÇTİ?
O 8 günlük mühlet geçmedi desem yeridir. Zira sabahı başka, akşamı başka. Sabahı mı düşünsem, akşamı mı düşünsem? Sabah için mi, akşam için mi hazırlık yapsam? Yani o 8 gün boyunca daima bunları düşündüm.
NASIL KAYBOLDUN?
Dağdan çıkıyorum. Zati gittiğim yerleri daima birinci masraf üzere… Birinci sefer gitmişim. Orayı dedim “keşfetmem” lazım. Benim de daima olarak yaptığım bir şey. Bunu daha evvel gittiğim her yerde yaptım. Her yerde yaptığım için de orada da yaptım. Yaptım ve başıma bu türlü bir olay geldi.
İLK 3-4 GÜN NELER HİSSETTİN?
İlk 3 gün daima kendimi rahat hissediyordum. Bulacağım diye… 3. günden sonra işte o vakit bir akıl sıhhatimden şüphelenmeye başladım. Lakin son gün o Çatalca Jandarma Komutanlığı ile karşı karşıya geldiğim anda işte o vakit “Tamam her şey buraya kadar” dedim. Diz çöktüm. Esasen ayaklarım tutmuyor, yere düştüm dizlerimin üstüne. Direkt çabucak kaldırdılar, otomobile götürdüler. Allah onlardan tekrar razı olsun.
NE YİYİP, NE İÇTİN?
5 gün boyunca hiçbir şey yemedim. Son 3 gün yürüdüğüm yolda böğürtlenler görmeye başladım. Onlardan beslenerek. Aslında çok fazla yiyemedim. En fazla yediğim gün 8. gündü. 8. gün beni ambulansa aldıklarında kan bedellerine baktıklarında her şey yani çok olağandışı gözüküyor fakat güzel durumdaydı.
ORMANA BIRAKTIĞIN EŞYALARIN…
İz bırakmak için yaptım. Birinci kaybolduğum yere telefonumu ve çakımı bırakıyorum. Orada aslında telefonumun şarjı bitiyor. Telefonun şarjı bitince ben o sırada aslında biriyle görüşüyordum. Biriyle görüştüğüm sırada telefon kapanıyor, şarjdan da haberim yok. Telefonun şarjı bitince ben atıyorum. Dikenlerin içine giriyor. Oraya girmem biraz mantıksız olurdu. Bende girmeye çalışmadım. Bende iz olarak bırakayım. En düzgünü gittiğim tarafa hakikat. Ben ondan sonra tam karşısına da, dedim “onu bulamayabilirler.” Tam telefonun karşısına ağaç vardı. Sapladım bıçağı telefonu gösteriyordu. Sonradan öğrendim çakı yere düşmüş.
SAĞLIK DURUMUN NASIL?
(Ayaklarındaki yaralar) Yürümekle olmaz. Bu dikenlerle oldu, böceklerle, sineklerle oldu. Gece artık ne ısırdıysa. Gözümü kapattığımda kimse yok o ormanda. Gece dağda, çayırda yattım. Korkmadım. Tek kaygım ailem içindi.
BABA ELE’DEN TEŞEKKÜR
Baba Vahit Ele de, ‘Oğluma sağlıklı olarak kavuştum. Bütün AFAD, Jandarma, AKUT’a, bütün belediye çalışanlarına, emeği geçen tüm dostlara, arkadaşlara tüm devletime çok çok teşekkür ederim. Herkese emeği geçen tüm işçilere çok çok teşekkür ederim. Medyaya da teşekkür ederim. Onların sayesinde yayılmasından toplumsal medyadan emeği geçen herkese teşekkür ederim’ dedi.