Belmondo, tanınan bir dansçı olan anne ile tekrar çok ünlü bir heykeltıraşın oğlu olarak; 1933 Nisan’ında Paris’in batısında bir banliyö -daha doğrusu bir komün- olan Neuilly-sur-Seine’de dünyaya geldi. Babası tarafından Sicilya kökenli olan aktör, Paris’in ünlü konservatuvarı, Conservatoire National Superieur d’Art Dramatique’te eğitim almış olmasına rağmen, boks ve futbolla da yarı profesyonel olarak ilgilenmişti.
1950’lerden sonra Fransız Yeni Dalgasının içinde yer aldığı için bu akıma dahil bir aktör olarak tanındı.
Belmondo’nun, 1960 yılında Fransız Yeni Dalgası’nın kıymetli sinemaları ortasında sayılan, siyah-beyaz bir sinema ” Serseri Aşıklar” mevt yıldönümü vesilesiyle ” öteki sinema” ismi altında vizyon dışı olarak gösterime girdi.
FRANSIZ YENİ DALGA SİNEMASI VE ”SERSERİ AŞIKLAR”
Jean-Luc Godard imzalı 1960 üretimi sinema, direktörün de birinci uzun metrajlı sinema denemesi sayılıyor. Sorbonne Üniversitesi’nde etnoloji eğitimi aldığı sırada ” Nouvelle Vague”nin yaratıcısı Andre Bazin ile tanışan Godard, sinemada klasik kalıpların dışına çıkma fikri ile de burada tanışır.
Yeni Dalga’nın ihtilal yaratan cazibesi ve varoluşçuluk üzerine inşa edilen o günün beğenilen ideolojisi; François Truffaut, Jacques Rivette, Eric Rohmer ve Claude Chabrol üzere akımın öncülerinin 1959 yılında eş vakitli kamera gerisine geçmesini sağlar. “Herkes sinema direktörü olabilir” iletisini bir kalıbın karşısına ısrarla koyan genç direktörler; Brecht’in sinematik uygulamasını baz alarak gelenekçi senaryo yazımı ve sinema montajını yerle yeksan etmişlerdir. Bilhassa Godard’ın o devrin siyasal akımı olan Maoculuktan etkilenmesi ve bu stil sinemalara de yönelmesini sağlamıştır.
Özetle bakıldığında yeni dalga; sinemada bütçe ve yıldız oyuncu ordusu manasında küçülmeye giden bir yapılanmayı; yüksek sayı ve şatafatın damga vurduğu yer ve kostüm anlayışına aykırı olarak doğallığı tercih etmiştir.
27 YAŞINDAKİ BELMONDO VE SERSERİ AŞIKLAR
Farklı iki sınıftan gelen ve farklı eğitim anlayışının insanı olan Patricia ve Michel’ in her şeye karşın yaşamaya çalıştıkları aşkı anlatan 90 dakikalık bir drama, kronolojik olarak sırasıyla işlemese de bir akıma damgasını vuran sinema olma özelliğini taşıyor.
Filmin kahramanı olan Michel, Marsilya’da bir araba çalar akabinde da bir polisi vurur. Cinayetin ve hırsızlığın sebebini çok anlayamadığımız bu genç adamın saklanmak için bir yere muhtaçlığı vardır. Paris’te Champs Elysées’de New York Herald Tribune gazetesi için stajyerlik yapan ve daha evvel birkaç gece geçirip âşık olduğu Patricia’yı bulur. Ülküleri olan ve kendisinden çok hoşlanmayan Patricia’ da vakit içinden Michel’e âşık olur.
Patricia ve Michel’ in sinema boyunca geriye dönüşlerdeki anlatının içine sıkışan ve seyirciye modül parça sunulan karakterleri, vakit zaman ikisinin his durumunu anlamak konusunda ıstırap yaşatsa da; Patricia’nın mantığının ağır bastığı, Michel’ in meczup divane olduğu bir aşka sürüklendiklerini görüyoruz.
Michel, kendisine para temin edip Roma’ ya kaçmasına yardım edecek olan arkadaşlarını bulmaya çalışırken, Patricia’yı da peşinden sürükler. Bu romantik ve serseri adamın cazibesine karşı koyamayan genç kız onunla birlikte kaçak olur.
Dramatik ve tahminen de olması gereken bir sonu gerçekleştiren sinema, bir sanat şaheseri olarak karşımıza gelmese de ”Yeni Dalga” akımını anlamamıza yardımcı olmasının yanında, 27 yaşındaki Belmondo ile nostaljiye vesile olduğu için iki sefer kıymetli.
Özlem Kalkan