Tiyatro bölümü mezunu Olcay Zuhal Gören, ikinci tek kişilik oyunu “Bir Sıfırdan İyidir”le günümüz insanının yaşadığı yalnızlık, fark edilmeme, sevilmeme gibi duygularına büyüteç tutuyor. Bir insanın bir insanı görmesi ve onun dünyasında oluşturacağı değişikliği anlatan oyun, bir veli-öğretmen ilişkisiyle ortaya çıkmış. Deniz ve Songül Topsakal çiftinin 2,5 yaşındaki oğlunun Gören’den aldığı eğitim iki tarafı yakınlaştırmış. Aile dostluğuna dönüşen ilişki, Gören’in işini desteklemelerine sebep olmuş. Bu 70 dakikalık oyun, izleyiciye günlük yaşamdaki gelgitleri, üzerinde çok da durmadığımız sorunları düşündürüyor.
Kafe tiyatrosuyla başladı
Dostluk sonucu ortaya çıkan oyunun, sahnelenmesi ve duyurulması sürecinde oyuncunun ailesinin de büyük katkısı var. Seste, afişte, ışıkta, fotoğrafta, izleyici koltuğunda bulunanlar Gören’in annesi, kardeşi, babası ve arkadaşları. Olcay Zuhal, “Çevremdeki insanların profesyonel yaşamlarındaki becerilerinden destek aldım. Afişleri kardeşim yaptı, fotoğrafları babam çekti, gişede ve ışık konusunda arkadaşlarım destek verdi” diyor.
Bu kadar yalnız olmak zorunda mıyız
Pandemide yaşadıklarımızın oyun olacak kadar derin ne hissettirdiği sorusuna ‘kalabalıklar içindeki yalnızlığımız’ cevabını verse de sormak istediği sorular olduğunu söylüyor Olcay Zuhal. Tek kişilik oyunlarda en büyük zorluğun motivasyon olduğunu belirterek, ekliyor: “Zaman zaman düşecek olsanız da devam etmeniz gerekiyor. 80 dakika durmadan bir şeyler anlatıyorsunuz. Kalabalık olsanız, ufak bir düşüşte sizi yükseltebilecek birileri var karşınızda. Ama bir yalnızlık hikâyesinin de yalnız başına anlatılması gerekiyordu. Yalnız geldik yalnız gideceğiz ama hayatı yaşarken de bu kadar yalnız olmak zorunda mıyız? Veya birbirimizi bu kadar yalnız bırakmalı mıyız? Bu doğru bir şey mi?”
Bakmadığını göremezsin