1973’te muharrir Aziz Nesin tarafından kurulan ve 40 dolayında çocuğun beslenme, eğitim ve bakımını üstlenen Nesin Vakfı, mayıs ayında İstanbul Valiliği tarafından bloke edilen banka hesaplarının şimdi açılmadığını açıkladı. Nesin Vakfı, açıklamada bağış için açılan yeni banka hesaplarını da paylaştı.
TIKLAYIN – Nesin Vakfı’nın banka hesapları bloke edildi
TIKLAYIN- Nesin Vakfı yöneticisi Cihangiroğlu: Her şey Rabıta Vakfı ile yaşanan tartışmalarla başladı
Nesin Vakfı’na ilişkin banka hesapları mayıs ayında bloke edilmişti. Nesin Vakfı tarafından yapılan açıklamada banka hesaplarındaki blokenin hala devam ettiği belirtildi. Hesapların bloke edilmesinin akabinde güç vakitler geçirildiği belirtilen açıklamada yazar Aziz Nesin’in oğlu ve Matematik Köyü’nün kurucusu ve yürütücüsü, Nesin Vakfı’nın da bağışçılarından Prof. Dr. Hüseyin Ali Nesin’nin banka hesaplarının bloke edilmesinin akabinde İstanbul 3. Yönetim Mahkemesi’ne verilen dilekçe de paylaşıldı:
“İstanbul Valiliğinin Vilayet Sivil Toplumla Alakalar Müdürlüğünün E-87385697-489-205718 K ve O’nun görevlendirmesiyle Çatalca Kaymakamlığı’nın K No: 222/01, 12.04.2022 tarihli Sayılı İdari kararı doğrultusunda Vakfın bankalardaki banka hesaplarına yeniden Vakfa ilişkin bir yere önlem konduğunu; bu idari karara karşı Nesin Vakfı’nın iptal davası açtığını öğrenmiş bulunmaktayım.
1995’te, babam Aziz Nesin’in vefatından sonra, babama da kelam verdiğim üzere, ABD’deki akademik mesleğimi terk edip Nesin Vakfı’yla ilgilenmek üzere yurda döndüm. 27 yıl boyunca Nesin Vakfı yöneticiliği yaptım; kendimi Nesin Vakfı’na, Aziz Nesin’in anısına ve matematik eğitimine adadım. Vakfı birçok tehlikenin eşiğinden döndürdüğümü ancak bu süreçte çok yıprandığımı, hatta kimi vakit hayatımın karardığını söyleyebilirim. Ya bahtımız yaver gitti ya da aldığımız gerçek kararlar sonucu, tahminen de her ikisi birden, Nesin Vakfı tüm zorlukları aşıp bugünkü epey güçlü pozisyonuna geldi. İşbu davanın konusu olan bitişikteki araziyi satın alarak Vakf’a karşı son misyonunu yerine getirdiğime kanaat getirip yöneticilikten istifa etmek istedimse de bu isteğim Vakıf idaresi ve yakınları tarafından kabul görmedi. Nihayet, bundan yaklaşık bir ay evvel istifa edebildim ve Vakıf idaresini (Vakıf’tan yetişmiş) gençlere teslim ettim, yani yapılması gerekeni yaptım. Gereksinim halinde ve gerek görülürse doğal ki tekrar bu yorucu vazifeye geri gelebilirim, lakin buna gerek olacağını sanmıyorum ve ummuyorum. Hayatını Nesin Vakfı’na adamış biri olarak bu davaya müdahil olma hakkını kazandığımı sanıyorum ve bu istikamette karar alacağınıza inanıyorum. Üstelik bitişikteki araziyi satın alma süreci büsbütün benim inisiyatifimle ve bilgim dahilinde geçmiştir.
İstanbul Valiliği’nin el koymak istediği arazi konusuna babam Aziz Nesin’in (Nisan ya da Mayıs 1982’de yazdığını sandığım) tarihsiz bir mektubundan bir alıntıyla başlamak istiyorum (iki sayfalık mektubun aslı Nesin Vakfı arşivlerindedir ve fotokopisi ekte sunulmuştur):
“Yazmış mıydım sana, bitişikteki tarla satılıyor. Orasını almam çok gerekli. Öteki birisi alırsa biz artık hiç alamayız. Bizim arazi de bize küçük geliyor. Sahibi geldi, dokuz milyon lira istedi. Ne demek yahu dokuz milyon? Ben de 4,5 milyon lira verdim ve 5 Mayısa dek de mühlet verdim. ‘5 Mayıstan sonra gelirsen bu parayı vermem,’ dedim. Bakalım, bekliyorum. Sanırım, benden fazla para vereni bulamayacak ve bana satacak. Uygun lakin, ben nerden bulacağım 4,5 milyon lirayı? Bende 1 Mayıs günü, sattığım kitaplardan 1 milyon lira olacak. Benim Delilerim’i de 500 bin liraya sattım, demek 5 Mayısta 1,5 milyonum olacak. Adama üstünü de aydan aya 500 bin lira ödemek üzere senet yapmayı önereceğim. Kabul ederse satın alırım, etmezse vakfa otomobil alacağım.”
Mektuplaşmalarımızı yayımlamaya karar vermesinden sonra babamın kitaba eklediği dipnot: “Bu komşu tarlanın satışının farklı bir hikayesi var. Mal sahibi tarlasını satmak için benden 9 milyon lira istedi. Etrafta soruşturdum, bu tarlanın doğal fiyatının benim önerdiğim 4,5 milyon lira olduğunu öğrendim. En çok 5 milyon lira ediyordu. Satıcı bana ‘Ama 10 milyon lira veriyorlar,’ dedi. ‘Ben bu parayı veremem. Lakin şunu bilmenizi isterim sizin tarlanızı almayı çok istiyorum. Zira kurduğum vakıf için çok gerekli. Vakıf çocuklarının spor yapacakları alan yok. Sizin tarlanızı alabilirsek bir spor alanına sahip olacağız,’ dedim. Sahiden de bu türlü bir gereksinmemiz vardı. Ve aptal bir alıcı olarak bu tarlaya ne derece gereksinmem olduğunu satıcıya açıklamıştım. Tarlasına 10 milyon lira veren olduğunu söyleyince ‘Öyleyse çabucak satınız. Ben bu parayı veremem,’ dedim. Tarlanın sahibi ‘Ama, peşin değil taksitle veriyorlar,’ dedi. ‘Taksitle de olsa çok uygun para, çabucak satın,’ dedim. Uzun vakit kendisini görmedim. Sonradan öğrendiğime nazaran benim önerdiğim paraya tarlasını birisine satmış. Etrafta ben çok varlıklı olarak biliniyordum; hâlâ da o denli onlara nazaran, bana rubleler Sovyetler Birliği’nden yağıyordu. Domuzdan kıl koparır üzere, ne koparsalar kârdı.”
Yukarıdaki mektuptan anlaşılacağı üzere bu arazinin alınması Aziz Nesin’in vasiyeti niteliğinde ve ayrıyeten elzem de. Kırk yıl öncesinde elzemse takdir edersiniz ki bugün daha da elzemdir. Kelamlı ya da yazılı, resmî ya da gayriresmî, Aziz Nesin’in her vasiyetini, her dileğini yerine getirmeye çalışıyoruz.
Dolayısıyla arazinin satılacağını duyduğumuzda heyecanlandık. Bu türlü bir talih bir daha kolay kolay elimize geçmezdi. Satıcıyla aramız düzgündü. Ne de olsa çocuklarımız birlikte büyümüşlerdi. 3 milyon TL bedelindeki araziyi (villasıyla birlikte) bize 2 milyon liraya satmaya razıydı ancak çok acil paraya muhtaçlığı vardı, yaklaşık iki haftada o parayı ödemeliydik, aksi hâlde araziyi bir diğerine satacaktı. Bu kadar para bugün için bile yüksek bir meblağ, hele o gün için çok daha yüksekti. O kadar paramız yoktu natürel ki. Ne bağış kampanyası yapmaya ne de bağış kampanyası için müsaade istemeye vaktimiz vardı. Yalnızca kendi Facebook sayfamızdan bu araziyi almaya talip olduğumuza dair bir duyuru yaptık. Paylaşımımız her türlü varsayımımızın üstünde bir ilgi gördü. Bir iki haftada gereğince katkı sağlandı ve bunu anında Facebook dostlarımıza bildirdik.
Facebook, yapısı gereği, hesap sahibinin diğerlerine ulaştığı değil, tam bilakis eşin dostun hesap sahibine ulaştığı bir toplumsal medya mecrasıdır. Biz kimseye bildiri yollamadık. Yalnızca bir duyuru yaptık. Bizi sevenler kendi iradeleriyle sayfamıza girip duyuruyu gördüler.
Kapı kapı dolaşıp bağış istemedik. Bizim için çok kolay olan, gazete, televizyon ve radyo üzere bağlantı araçlarına çıkmadık. Billboard’larda yer almadık. Tek yaptığımız bir Facebook duyurusu. Yani biz diğerlerine ulaşmadık, diğerleri bize ulaştı. Bu türlü pasif bir duyuruyu “bağış kampanyası” olarak addetmek “bağış kampanyası” kavramını abartılı ve hatta absürt düzeyde yorumlamak olduğunu düşünüyorum.
Arazinin alındığı 2017 yılından bugüne, Nesin Vakfı tekraren Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından teftiş edilmiştir. Müfettişlerin de belirttiği üzere, bağışlar yalnızca ve yalnızca Vakıf lehine ve çocukların eğitimi için kullanılmış ve hiçbir usulsüzlüğe rastlanmamıştır.
Bir an için teknik bir yanılgı, bürokratik bir kusur, gözden kaçırdığımız bir kabahatimizin olduğunu düşünelim. Bu türlü bir kusurun cezası ne kadar olabilir ki? Kusurla ceza ortasında vicdanın kabul etmeyeceği bir dengesizlik olduğu çok bariz değil mi?
Nitekim Nesin Vakfı’nın bünyesinde 40 dolayında çocuk beslenmekte, okumakta ve eğitilmektedir. Bir o kadar da çalışanı vardır. Bir o kadar çocuğun ve gencin ailesine de uzaktan maddi ve manevi dayanak verilmektedir. Ayrıyeten çocuklarımızın etinden, sütünden, yumurtasından yararlandığı hayvanlarımız vardır. Tarlalarımız, meyve bahçelerimiz vardır. Bu türlü bir Vakf’ın banka hesaplarına el koymak, izansızlık olduğu kadar, “önce çocuğun çıkarları” prensibine de aykırıdır.
Valiliğin ilgili ünitesinin bu kararı pek derinlemesine düşünmeden aldığını fakat Mahkemenizin yapılan bu haksızlığa son vereceğine inanıyorum.
Sonuç ve İstem: Üstte açıklanan nedenler ve Anayasanın 2. Unsurunda yer alan Hukuk Devleti unsuruyla, Cumhuriyetin temel ögelerinden olan “İnsan Haklarına Saygılı Devlet Olma” prensibine; ayrıyeten bağışçılar tarafından Nesin Vakfı’nın faaliyetlerine özgülemiş bulunan bağışlara el konmasının Anayasanın 36. Hususunda yer alan Mülkiyet hakkına da ters olduğunu niyetindeyim.
Ayrıca HMK 66/1. Hususu yeterince davanın Nesin Vakfı tarafından kazanıldığında sonuç olarak yapılmış bağışlar da özgülendiği faaliyete katkıda bulunacaktır.
Temeli üstte açıklanan Anayasa unsurları çerçevesinde; İYUK 31. husus yollamasıyla HMK 66 v.d hususları mucibince; Nesin Vakfı yanında Fer’i Müdahale talebimin kabulüne ; Hasebiyle ve öncelikle İstanbul Valiliğinin Vilayet Sivil Toplum Bağlantılar Müdürlüğünün E-87385697-489-205718 K ve O’nun görevlendirmesiyle Çatalca Kaymakamlığı K No: 222/01, 12.04.2022 tarih ve Sayılı İdari kararın Yürütmesinin Durdurulması talebiyle birlikte Nesin Vakfı’nın açmış olduğu İptal Davasının da kabulüne karar verilmesini dilerim. (20.05.2022)”
Nesin Vakfı tarafından açılan yeni banka hesapları için