Zeki Sarıhan, eşi CHP Ankara eski milletvekili ve 29 Ekim Bayanları Derneği Lideri Şenal Sarıhan’ın rahatsızlığı nedeniyle, 10 gün fizik ve kaplıca tedavisi alması için gittikleri Kızılcahamam’daki Patalya Otel’deki müşahedelerini kaleme aldı.
Sarıhan, kaldıkları 5 yıldızlı otelin, Meclis’le yaptığı mutabakata nazaran eski ve yeni Meclis üyelerinin sıhhat konaklamaları için fiyatsız olduğunu aktardığı yazısında, otelin tek gecelik, hafta içi ve hafa sonu fiyatlarını da yazdı. “En son Belediye’nin konuğu olarak Denizli’de kaldığım otelin gecelik fiyatının 400 lira olduğunu öğrenmiştim de bu tip otellere verilen paralara bir kere daha acımıştım” diyen Sarıhan, kendisini telefonda arayan oğlunun, ‘Oh oh! Devlet parasıyla yiyip içip’ dediğini, kendisinin ise, ‘Ne devlet parası oğlum, millet parası, millet parası!’ diye itiraz ettiğini yazdı.
Zeki Sarıhan’ın yazısının tamamı şöyle:
“Şenal, uzunca bir müddettir ağrılarından mustaripti. Fizik tedavi, ilaçlar yarar etmedi. Ameliyatı da riskli gördüğünden bu defa son başvurduğu Tabip, Kızılcahamam’da Başşehir Üniversitesine bağlı Patalya Otel’de 10 gün fizik ve kaplıca tedavisi almasını önerdi. Birkaç yıldır şehirlerarası yolda otomobil kullanmadığım halde “Şunun şurası Kızılcahamam, Ankara’dan bir saat” deyip onu götürdüm ve ben de bu vesile ile 4 gün refakatçı sıfatıyla Patalya’da kaldım. Nöbeti büyük oğlum Emre’ye devrederek Ankara’ya döndüm.
Kızılcahamam’ın içinden geçip Soğuksu Ulusal Parkı’na gerçek yükseldiğinizde son derece engebeli, sık ve iri çam ağaçlarının göklere yükseldiği bir yerde 1997’de kurulmuş bu beş yıldızlı otelde, siyasi partilerin kamp yaptıklarını duyardık. ‘Patalya’ bir çeşit kayık demekmiş, bu isim ne münasebetle bir otele verilmiş bilmiyorum ancak yabancı isimlerin çağrıştırdığı bir lüks ve ihtişam da inkâr edilemez.
150 odada 300 yatak varmış. İki kişilik oda, hafta içi 2500, hafta sonu ise 3000 lira imiş. Kişi başı hafta içi 1750, hafta sonu 2000 lira imiş. Alışılmış, kümelere indirim yapılıyormuş. Kümelerin da biri gidiyor, biri geliyor. En son Belediye’nin konuğu, olarak Denizli’de kaldığım otelin gecelik fiyatının 400 lira olduğunu öğrenmiştim de bu tip otellere verilen paralara bir kere daha acımıştım. Depremzedeler üzere otomobil içinde gecelerim de bu parayı otele vermem.
Patalya, otelin Meclis’le yaptığı mutabakata nazaran eski ve yeni Meclis üyelerinin sıhhat konaklamaları için parasız. Bu ‘fiyat’a üç öğün yemek, sınırsız, çay, kahve, havuz her şey dâhil. Yemek deyince, kuşsütünün eksik olduğunu söylemeliyim. Milletvekili seçimleri yaklaşıyor. Burjuva partilerinden bu kadar çok adayın sıraya girmesinde bu üzere imkânların cazipliğini de inkâr etmemek gerekir.
Bazı siyasi karşıtlarımın orta sıra laf sokuşturmalarını bilakis benim üzere mısır ekmeği ve karalahana ile büyümüş olanların içlerine sindiremeyecekleri bir ayrıcalık… Macaristan’dan telefon eden küçük oğlum, hislerimi bildiği için ‘Oh oh! Devlet parasıyla yiyip içip’ deyince ‘Ne devlet parası oğlum, millet parası, millet parası!’ diye itiraz ettim.
Patalya da başka oteller üzere yataklarının üçte birini depremzedelere ayırmış. 40 kişi gelmiş, sayıları 20’ye inmiş. Giriş kapısının dışında sigara saran bir bayanı görünce ‘Güneydoğu’dan mı geldiniz?’ diye sordum. Adıyaman’dan geldiğini söyledi. Zelzeleye nasıl yakalandıklarını anlattı. Ağabeyinin ailesiyle buraya getirilmiş. Aileler, iki kişilik odaları fazladan yataklar koydurarak dört, beş yataklı odaya dönüştürmüşler.
‘Menzil, depremzede çocukları kapmış!’ dedim. ‘Benim iki oğlum var, hiçbirini Menzil’e kaptırmadım’ dedi.
CHP İLÇE ÖRGÜTÜNDE
1965’te Sivas Temeltepe ve Kabakyazı’da askerlik eğitimini birlikte aldığımız bir arkadaşın Kızılcahamam’a yerleşmiş olduğunu biliyordum. Onu bulmak âlâ olurdu. CHP’lilerden tanıyan vardır diyerek İlçe örgütüne indik. Kızılcahamam hakkında birtakım bilgileri aldıktan sonra Ömer’i tanıyanların olup olmadığını sordum. Partideki yöneticilerden biri Ömer’in kaldığı site yöneticisinden onun telefonunu öğrendi. Ömer’e bulunduğum yeri söyledim. Çabucak kalkıp geleceğini söyledi. O gelinceye kadar Kızılcahamam hakkında verilen bilgileri not ettim.
Kızılcahamam’ın köyleriyle birlikte nüfusu 27.000 imiş! İlçe merkezinde 4, ilçeye bağlı, evvelce köy dediğimiz 104 mahallesi varmış! Bu, köylerin çabucak hemen boş olduğunu gösteriyor. Tek bir fabrikanın olmadığı kentte halkın değerli bir kısmı sıhhat turizminden geçiniyormuş. Birçok termal otelin çalışanları Kızılcahamamlı. Esnaf bu otellere mal satıyor. Kerestecilik, besicilik, köylerde az ölçüde sebze-meyve yetiştiriciliği, maden suyu, öbür geçim kaynaklarından.
Kızılcahamam’da siyasi hayata gelince: 2018 seçimlerinde seçmenlerin (küsurları yuvarlayarak yazıyorum), yüzde 57’si AKP’ye, yüzde 19’u MHP’ye, 12’si YETERLİ Partiye oy vermiş. CHP sıralamada 4’üncü, aldığı oy da yüzde 9. Saadet’in de yüzde 2 oyu var. Kızılcahamam’da CHP’li olmanın güç olduğu anlaşılıyor. Sosyalist solun ise esamisi okunmuyor! Etnik ve dinî aidiyet olarak halkın tamamı Türk, Sünni ve Hanefi mezhebinden. Tarikatalar için verimli bir fidelik. Gerçekten Süleymancıların yeri de varmış. Bundan evvel CHP’liler köylere seçim çalışmasına gittiklerinde kapısı çalınan köylüler, otomobilde CHP amblemini görünce kapıyı kapatıp içeri çekiliyorlarmış. ‘Bu sefer durum değişti. Partinin oyları artacak’ diyor İlçe Sekreteri. Yüzü gülüyor.
Öteki partiler, ana caddeye bayraklarını asmışlar. Lideri otel sahibi olan CHP şimdi çalışmaya başlamamış. İlçe Sekreteri emekçi emeklisi Erdoğan Karaer’e kaç üyeleri olduğunu soruyorum. 483 sayısını veriyor. Lakin tek bir bireyden ödenti alamıyorlarmış! Ödenti istenirse ‘Beni sil, beni sil’ sesleriyle karşılaşıyorlarmış! ‘Siz yeniden iyisiniz’ dedim. Doğu ve Güneydoğu’da kimse partisine ödenti vermediği üzere, herkes Ankara’dan gelecek yardımları bekliyor’.
ÖMER SULUKAN
Derken Ömer elinde çay ve şeker paketiyle geldi. Sıkı bir kucaklaşma oldu. Çoktandır görüşmediğimizi anlatmak için ‘Ben Zeki’yi geçen yüzyıldan tanırım’ dedi. CHP’nin kahvelerini içtik. Onların isteğiyle Altı Ok’un önünde fotoğraf çektirdik. Yıllarca yakın bölgelerde öğretmenlik, okul müdürlüğü yapmış, sonunda girdiği bir konut kooperatifi nedeniyle buraya yerleşmek zorunda kalmış. CHP’nin bu yeni yerine birinci sefer geliyormuş. Ömer, devrimci kanılarla ve çevrelerle bağını koparmamış, Herhalde toplumsal medyada okuduğu bir evvelki yazımı beğendiğini söyledi. Kitaplar getirtip okuyormuş. Haftada bir gün de Cumhuriyet gazetesi aldığını söyledi. Bizi meskenine davet etti, eşini de çağırıp bir lokantada birlikte yemek yememizi istediyse de lokantaların artık çok kıymetli olduğunu, Patalya’da yemeğimizin hazır olduğunu söyleyerek yalnız çay ikramını kabul edip ayrıldık.”