Trabzonsporlu oyuncular Ümraniyespor karşısında oyunu kollektif oynamaktansa daha çok ferdî oynayarak tesirli olmaya çalıştı. Günümüz futbolunda kişisel oynama ile tahminen günlük muvaffakiyet yakalayabilirsin fakat uzun vade de başarılı olmanız mümkün değil.
Trabzonspor geçen dönemin ikinci yarısı ile başlayan durağanlığını Ümraniye karşısında da galip gelmesine karşın devam ettirdi. Şampiyon kadrodan Nwakeme, Cornellius gitti Visca da uzun periyodik sakatlık yaşadı. Haydi dönem başında giden Nwakeme’yi bir kenara koyarsak Avcı’nın giden ve gelen oyunculardan sonra oyun manasında değişik versiyonlara hazırlığı var mı? Şimdi göremedik.
Ümraniye karşısında Trabzon grubun defansı ile ileri ucu ortasında vakit zaman 50-60 metre aralık vardı. Trabzonspor üzere şampiyon olmuş bir grubun bu kadar geniş uzaklıkta oyunu oynama lüksü yok. Bakıyoruz koskoca birinci yarı Trabzonsporlu oyuncularda ne bir baskı var ne de alan daraltma !
İlk yarı Djanny çıkana kadar oyunda var mıydı yok muydu aşikâr değildi. Sağ kanatta Larsen ile oyuna başlamak daha akılcı olurdu. Trazeguet gol atmasına karşın etkisizdi. Bakesetas şutları olmasa oyunda yok. Kıymetle belirtmeliyim ki Kopenhag maçları zihinsel manada kırılma maçları idi. Şampiyonlar Ligi’ne girilseydi Trabzonspor oyun manasında da Muhteşem Ligde de üst ivme yakalardı.
Henüz lig de galibiyeti olmayan Ümraniyespor karşısında alınan galibiyet Trabzonspor’u yanıltmasın. Avcı gereken tedbirleri almaz ve ekibi zihinsel olarak canlı tutamazsa Trabzonspor için bu dönem güç geçer.