22 yaşındaki damat adayı ile 18 yaşındaki genç kız, ailelerinin de isteğiyle nişanlandı. Çiftler ortasında yaşanılan tartışmalar üzerine damat adayının ailesi, gelin adayının meskenine gitti. Çıkan olaylarda teze nazaran, damat tarafı, gelin ve annesini darp etti. Nişanın bozulmasıyla sonuçlanan olayların akabinde açılan ceza davasında damat adayı ve annesi cezaya çarptırıldı. Olaylar sebebiyle komşularına karşı rezil olduklarını, etraflarına küçük düştüklerini belirten 18 yaşındaki gelin adayı ile annesi, toplam 30 bin liralık namevi tazminat davası açtı. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde söz veren davacı genç kız, 18 yaşında iken nişanlandığını, nişanlılık sürecinde ortalarında birtakım problemler yaşandığını, olay günü davalıların konutuna gelip yaşanan tartışmalar sonucunda darp edildiğini öne sürdü. Davalıların 2. Asliye Ceza Mahkemesinde yapılan yargılama sonucunda ‘kasten yaralama hatası’ndan ceza aldıklarını, bütün komşularına ve etraflarına karşı küçük düştüğünü lisana getirdi.
GENÇ KIZ İÇİN 8 BİN, ANNESİ İÇİN 11 BİN TAZMİNAT
Davacı kız faydasına 30 bin annesi için 10 bin TL manevi tazminat ödenmesi talep edildi. Davalılar damat adayı ile annesi ise argümanları rededetti. Tarafları dinleyen Mahkeme, komşularına rezil olan genç kız için 8 bin annesi için 11 bin TL manevi tazmkinat ödenmesi gerektiğine hükmetti.
YARGITAY KARARI BOZDU
Davalılar kararı temyiz edince devreye giren yargıtay 4. Hukuk Dairesi, manevi tazminat meblağını fazla bularak kararı bozdu. Yine yapılan yargılamada mahkeme birinci kararında direndi. Davalılar bu kararı da temyiz edince devreye bu kez Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi. Emsal nitelikteki kararda; “Hakim manevi tazminatın ölçüsünü tayin ederken atak teşkil eden aksiyon ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve öteki toplumsal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır.” tabirlerine yer verildi.
Mahkemece verilen tazminat meblağının fazla olduğunun belirtildiği Yargıtay Hukuk Genel Konseyi kararında şöyle denildi: “Miktarın belirlenmesinde her olaya nazaran değişebilecek özel hal ve kuralların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenler karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Manevi tazminat bir ceza olmadığı üzere mal varlığı hukukuna dair bir zararın karşılanmasını da emel edinmemiştir. O halde bu tazminatın hududu onun maksadına nazaran belirlenmelidir. Takdir edilecek ölçü, mevcut durumda elde edilmek istenilen tatmin hissinin tesirine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. Tüm bu açıklamalar ve yasal düzenlemeler ışığında somut olay incelendiğinde; davalıların davacılara yönelik gerçekleştirdiği fiillerin kolay tıbbi müdahale ile giderilebilecek yaralama niteliğinde olduğu konusunda mahallî mahkeme ile Özel Daire ortasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Lakin olay tarihi, olayın gelişim biçimi, davacıların yaralanma derecesi ile tarafların toplumsal ve ekonomik durumları dikkate alındığında davacılar lehine hükmedilen manevi tazminat ölçüsünün fazla olduğu kanaatine varılmıştır. Hal bu türlü olunca; tarafların karşılıklı tez ve savunmalarına, belgedeki tutanak ve delillere, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere nazaran, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken, evvelki kararda direnilmesi metot ve yasaya terstir.”