Okul öncesi öğretmeni Kevser Çıtak ve İstanbul’da uzun yıllar servis işletmeciliği yapan Enes Çıtak iki çocuklarıyla birlikte göç ettikleri Fethiye’de yaşıyor. Enes Çıtak, uzun vakittir göç etme hayallerinin olduğunu ancak eşinin özel bir kurumda yönetici olmasından ötürü daima ertelediklerini lisana getirdi. Çıtak çifti, kentten köye göç etmelerinin kırılma noktasını ise, “Bir gün küçük kızımızın bebek otomobiliyle kalabalık bir bölgede yürüyorduk. Kaldırıma park etmiş otomobiller ve insanlardan hem yürümeye hem de bebek otomobilini sürmeye yer bulamayınca ‘Gerçekten bu kentte çocuk büyütülmez’ deyip o an göç etmeye karar verdik” kelamlarıyla anlattı.
’40 BİN LİRA İSTEDİKLERİ AHIRI BİN 300 LİRAYA YAPTIK’
Önce İstanbul’daki konutlarını bin 300 TL’ye kira veren aile, köyde kendilerine bin liraya bir mesken kiraladı. Köye göç ettikten 1 hafta sonra da doğal eserlerin satışıyla ilgili bir iş bulan karı-koca, bir mühlet geçimlerini buradan sağladı. Kira artışı nedeniyle yeni bir yer arayışına giren çift, kendilerine 3 dönümlük bir arsa almaya karar verdi. Artık büsbütün burada yaşayacaklarını kesinleştirince de 3 dönümlük yerlerini 1 milyon liraya satın aldılar. Arsayı aileleriyle paylaşan Çıtak çifti, 1 dönümlük yere 2 katlı bir mesken yaptı. Köyde tıpkı vakitte hayvancılıkla da uğraşmak isteyen karı-koca, kendilerine bir ahır yapmaya karar verdi. Görüştükleri firmalardan ahır için 30 – 40 bin lira fiyat alınca onu da kendileri yapmak için kolları sıvadılar. Enes Çıtak, “Ev imalinden kalan tahtaları kullanarak bir ahır yapmak istedim” diyerek üretim süreci ve maliyetiyle ilgili şu bilgileri verdi:
“Aldığımız fiyatlar bize çok yüksek geldi. Biz de elimizdeki materyallerle kendi ahırımızı yapmaya karar verdik. Ailelerimiz bile bizi ziyarete gelirken yanlarında ahırda kullanabileceğimiz tahtalarla geldiler. Yolda yürürken kullanabileceğimiz tahta var mı diye bakarak gidiyorduk. Böylelikle 40 metrekare ahırı bin 300 liraya mal etmiş olduk.”
‘EN DÜŞÜK MESKEN KİRASI 2 BİN 500, ARSA DA 1,5 MİLYON LİRA’
Bölgenin küçük ve iş imkanlarının kısıtlı olduğunu lisana getiren Enes Çıtak, “Ancak çalışmak isteyen her yerde bir halde çalışabiliyor. Narenciye toplama ya da bahçe işleri yapılabilir. Eşim Kevser öğretmenliğe burada devam ediyor, ben de keçi sütü satıp turizmle uğraşıyorum” diye konuştu. Köyde mesken kiralarının da son zamanlardaki taleplerden ötürü çok yükseldiğine değinen Çıtak çifti en düşük kira fiyatının 2 bin 500 lira olduğunu, kiraların ortalama 3 bin-5 bin lira ortasında değiştiğine değindi. Satılık yerlerin fiyatının ise 1,5 ila 8 milyon ortasında olduğunu ekledi.
Kevser Çıtak ailesinin kendileriyle birlikte göç ettiğini lisana getirirken, Enes Çıtak da ailesinin köye göç kararına hürmet gösterdiğini ve desteklediklerini söyledi. Muğla bölgesine hayranlıkları olduğunun altını çizen aile, “Balıkesir ve Çanakkale bölgelerini de araştırdık. Lakin iklim kaideleri sebebiyle Muğla bölgesine karar verdik” dedi.
‘ŞEHİRDE GEÇİNMEK ÇOK DAHA ZOR’
Her yerde olduğu üzere burada da bağlantı kurmanın sıcakkanlılıkla kontaklı olduğunu söyleyen Kevser-Enes Çıtak, “Siz sıcak ve cana yakınsanız her yer de sizi kucaklayacak beşerler buluyorsunuz. Komşularımız bizi sahiplenip benimsediler. Komşuluklar kenttekinden daha samimi geliyor. Bağında, bahçesinde, konutunda yetiştirdiğini, ekmeğini, aşını karşılık beklemeden paylaşıyorlar” biçiminde konuştu. Kentte birebir gelirle geçinmenin daha güç olduğuna değinen Çıtak ailesi sebebini ise, “Şehirde geçim daha güç. Zira hafta sonları ister istemez dışarıya çıkıp bir aktivite yapma muhtaçlığı duyuyorsunuz. Adım atsanız para. Burada bahçenizde hayvanlarınızla, eşinizle dostunuzla vakit geçiriyorsunuz” şeklinde açıkladı.
Köyde hayatın da sanıldığı kadar ucuz olmadığını söyleyen Çıtak çifti, “Marketlerde fiyatlar birebir, bir değişiklik yok. Lakin zerzevat ve meyvenizi bahçede yetiştirirseniz pazar parası size kâr kalıyor. Pazarlar da biraz daha ucuz ve taze eserler var” bilgisini paylaştı. Günlük köy rutinleri hakkında da bilgi veren aile şöyle konuştu:
“Sabah kalkınca tarlayı suluyoruz. Kiralama yaptığımız bir apart var. Onun havuz ve bahçe paklığını yapıyoruz. Hayvanları yemliyor ve keçileri sağıyoruz. Kahvaltı yapıyoruz. Biraz mola verdikten sonra öğlen saatlerinde hayvanları tekrar yemliyoruz. Bahçe ve alan geniş olduğu için ekstra işler çıkabiliyor. Akşam tekrar bahçe sulaması yapılıyor. Akşam yemeği ve semaverde çay ile günü kapatıyoruz.”
‘EN AZ 50 BİN LİRAYLA GÖÇ ETMELİLER’
Herkesin köyde yaşayamayacağını da lisana getiren aile, “Davulun sesi uzaktan güzel geliyor. Gelecekseniz öncelikle iş ayarlamalı ve maddi korku gütmemelisiniz. Toprakla uğraşmayı seven, hayvanları seven, insan münasebetleri güzel olanlar burada tutunabilirler. Buraya göç eden, yapamayıp geri dönen insanları gördük. Turizm bölgesi olduğu için kiralar da yüksek. Gelecekler en az 50 bin lira ile göç etmeliler. Maddi zahmet çeken yahut kültür karmaşası yaşayan kimi arkadaşlarımız eski yaşadıkları yere yahut asıl memleketlerine teker teker döndüler” bilgisini paylaştı.