55 yıldır eğitimde fırsat eşitliği için çalışan Türk Eğitim Vakfı (TEV), gençlerin eğitimleri, hayalleri sürsün diye geçtiğimiz yıl hayata geçirdiği “Yarıda Kalmasın” projesini yeni bir farkındalık projesi ile devam ettiriyor. Vakıf, burs mülakatlarındaki gerçek öykülerden yola çıkarak üniversiteli gençlerin eğitime ulaşma uğraşındaki zorluklara dikkat çekmek üzere harekete geçti.
GENÇLERİN SESİ OLDU
“Bu Çanta Kimin?” isimli proje kapsamında tasarlanan 2 metrelik sırt çantası 4 Aralık’tan itibaren İstanbul Mecidiyeköy Metro/Metrobüs durağında sergilendi. Sonunda gizemi açıklanan projenin, en temel gereksinimlerini karşılayamayan öğrencilerin maddi, toplumsal ve ruhsal manada yaşadıkları zorluklar nedeniyle eğitimlerini, hayallerini yarıda bırakmak zorunda kaldıklarına dikkat çekmeyi amaçladığı belirtildi.
Beş öğrenciden 3’ü okulu bırakma riskiyle karşı karşıya!
Artan öğrenci sayısı ve ekonomik zorluklar nedeniyle bu sene daha fazla öğrencinin eğitimlerine devam etmek için dayanağa muhtaçlık duyduğunu belirten Türk Eğitim Vakfı Genel Müdürü Banu Taşkın, “Bu sene gençlerimiz eğitimlerine devam etmek için her zamankinden daha fazla dayanağa gereksinim duyuyor. TEV’in burs müracaatlarında da bu yıl artış görülüyor. 2022 Eylül ayı burs müracaatlarına nazaran, bu yıl 690 fakülteden 55 bin öğrenci burs müracaatında bulundu. Burs mülakatlarında, her 5 öğrenciden 3’ü okulu bırakma ihtimalinin yüksek olduğunu belirtiyor. Bu yıl 12 bin öğrenciye burs vereceğiz. Gençlerimizin geleceğe umutla bakarak eğitimlerini yarıda bırakmak zorunda kalmadan hayallerini gerçekleştirebilmeleri hepimizin sorumluluğu. Bu misyonla ‘Yarıda Kalmasın’ projemize bu yıl da ‘Bu Çanta Kimin?’ diye sorduğumuz bir farkındalık projesiyle devam ediyoruz. “Bu Çanta Kimin?” projesi ile daha çok gencimizin hayatına dokunabilmeyi amaçlıyoruz” diye konuştu.
İŞTE O HİKAYELER
TEV burs müracaatlarında yapılan mülakatlarda öğrencilerin anlattığı kıssalar, yaşadıkları zorlukları gözler önüne seriyor. İşte, öğrencilerin öykülerinden kimileri:
■ Yemekhane günlük 2,25 TL kimi günler üç kişi birleşip tek yemeği yediğimiz oluyor.
■ 1,5 TL yol parası vermemek için her gün toplam 6 km yürüyorum.
■ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’ni kazandım sevinemedim bile. İstanbul’a nasıl geleceğim bilmiyorum. Aileme yük olmak istemem.
■ 6 TL ile bir gün geçirmeye çalışıyorum.
■ Yalnızca yurda ve okula gidiyorum, toplumsallaşmaya ne vakit ne de maddi imkanım el veriyor.
■ Okumak tek çıkış yolum, memlekete dönersem evlendirirler.
Ben köyde büyüdüm. Buralarda pek okutmazlar çocukları, bilhassa kızları. Babama kahvede daima ‘’kız çocuğu okutulur mu” diyorlarmış, üzülürüm diye babam söylemezdi bu türlü şeyleri. İçten içe daima arkamdaydı lakin bu türlü diyenlere inat üniversiteye kadar getirdi beni. Bu köyden çıkıp kendi ayaklarım üzerinde durmak için babamı gururlandırmak için desteğinize gereksinimim var.