İzmir’de yaşayan Engin Alkan, kiracılarını konuttan çıkaramayınca, kendisi kiracıların yanına taşındı. Temmuz ayından beri kiracılarıyla birlikte tıpkı konutta yaşayan Alkan, “Yıllar sonra 50 yaşında kendime bir mesken satın alabildim. Lakin kendi konutumda oturmak nasip olmadı, aldığım meskende şu an konuk gibiyim” dedi.İzmir’de yaşayan Engin Alkan (50), kalacak bir yeri olmadığı için bir müddettir çalıştığı iş yerinde bulunan bir odada kalıyordu. Geçen Şubat ayında da Çeşme’de kendisine bir mesken satın aldı lakin meskende kiracı altı kişi oturduğu için meskene taşınamadı. Meskeni satın aldığı kişi kiracıların, mukavelesinin 1 Nisan itibariyle biteceğini ve en geç o tarihte kiracıların çıkacağını söyledi.
Çıkmaya niyetleri yok
Alkan da, bir mühlet daha iş yerindeki odada kalmaya karar verdi ve kiracılarına bir an evvel kendilerine yeni konut bulmalarını iletti. Lakin kiracıları yeni bir mesken arayışına hiç girmedi. Haziran ayında da, Alkan’ın kaldığı iş yeri kapanınca, Alkan ortada kaldı. Aşikâr bir müddet otelde kalan Alkan, tekrar kiracıların kapısını çaldı ve eşyalarıyla birlikte dışarıda kaldığını söyledi. Kiracıların ise çıkmaya niyeti yoktu. Kiracılar, mukavelelerinin 1 Temmuz itibariyle biteceğini ve bittikten sonra konut bulana kadar çıkmayacaklarını söyleyip, Alkan’a isterse gidip şikayetçi olması gerektiğini söylediler. Alkan da, bunun üzerine bir avukat bulup durumu anlattı. Avukat, davanın en az bir yıl süreceğini ve mutabakat yoluna gitmesinin daha yanlışsız olacağını söyledi. Bunun üzerine Alkan, tekrar kiracılarının kapısını çalıp, eşyalarıyla birlikte dışarda kaldığını, kiracıları mesken bulana kadar onlarla birlikte kalıp kalamayacağını sordu. Bunun üzerine kiracıları, Alkan’ın kendileriyle kalmasına müsaade verdi.
‘Bazı akşamlar daima bir arada oturup çay içiyoruz’
Temmuzdan beri kiracılarıyla birebir konutta yaşayan Alkan, yaşadığı mağduriyeti Milliyet’e anlattı. “Ev satın aldığım kişi aslında beni kandırmış. Zira kiracıların Nisan ayında meskenden çıkacağını söyledi lakin kontratları Temmuz’da bitiyormuş. Lakin kendilerine yeni konut bulmadıkları için benim konutumda kalmaya devam ettiler. Benim kaldığım iş yeri de kapanınca ortada o denli kalakaldım. Bir mühlet otelde kaldım ve kiracılara çıkmasını söyledim lakin çıkmadılar, gidip kendileri hakkında şikayetçi olabileceğimi söylediler. Şikayetçi olmam durumunda, davanın en az bir yıl uzayabileceğini öğrendim. Avukatım da, muahedeye gitmemim daha uygun olacağını söyledi.
Noter huzurunda muahedeye vardık. Üç ay içerisinde konut bulacaklar. Eylül ayına kadar kendilerine süre verdim. Eylül’de de çıkamazlarsa artık zorla tahliye ettireceğim. Zira şu an da hiç tanımadığım adamlarla tıpkı evdeyim. Eşyalarımın yarısı da hala bahçede duruyor. Yıllar sonra 50 yaşında kendime bir ve satın alabildim. Lakin kendi konutumda oturmak nasip olmadı, aldığım meskende şu an konuk üzereyim. Onlar kiralarını ödeyip yaşamaya devam ediyor. Ben mecburiyetten onlarla tıpkı odada kalıyorum. Zira benim de gidebileceğim bir yer yok. Şu ana kadar kendileriyle rastgele bir kasvet yaşamadık, birtakım akşamlar daima bir arada
oturup çay içiyoruz.”