Diyen kim diyeceksiniz?
AKP’yi yönetenler bu türlü söylüyor. Ben değil onlar ‘Kemal’ diyor. Küçümsemek için, aşağılamak için, kendilerince düzey farkı yaratmak için.
Reislerini yüceltmek için…
Tamam da neden Kemal aday olsun diyorlardı?
Reis çatır çıtır yer diye…
Peki artık neden Kemal olmasa daha âlâ olur diyorlar.
Kemal eski Kemal değil de ondan…
Kemal diye hitap ettikleri CHP Genel Lideri Kılıçdaroğlu… Son bir yıldır sazı eline aldı çalışıyor. İktidar peşinden koşuyor.
Reis de seyretmek zorunda kalıyor.
Aslında Reis seyretmekle kalmıyor, ‘Bay Kemal’ diye hitap ederek aşağılamaya çalıştığı kişi ne derse telaşla çabucak yapıyor.
Kemal şunu dedi, Reis yaptı listesini benden istemeyin.
Son bir yıla bakın. Değerli kararları aldıran yapı var; muhalefet.
Hükümet şaşkın ördek üzere. Ne yaptığını bilmiyor. Ne yapsa dikiş tutturamıyor.
Vaziyeti kurtarmak için Kemal’in peşinden gidiyor.
Şunu diyebilirsiniz… Keşke ülkemizin kurucusu olan Kemal’in peşinden gitselerdi de bu problemleri çekmeseydik…
Ama şu bir gerçek. Hükümet o Kemal’den de bugünkü Kemal’den de nefret ediyor. Cuma günü yalnızca İzmir’in değil, Türkiye’nin kurtuluşunun 100’ üncü yılıydı. Atatürk’ün kurduğu Diyanet İşleri Başkanlığı cuma hutbesinde Kemal’in ismini anmadı. Kemal’e bir Fatiha okutmadı.
Maalesef Diyanet İşleri’nin başında ‘keşke Yunanlılar kazansaydı’ diyen ‘Fesli’nin yetiştirdiği Taliban zihniyetli imam var!..
Bütün imamları Talibanlaştırmak istiyor. Mustafa Kemal Atatürk’ü mescitlere sokturmuyor. Cemaatle buluşturmamak için elinden geleni yapıyor.
100 yıl evvelki Kemal’den korktukları gibi…
100 yıl sonraki Kemal’den de korkuyorlar…
İspatı mı?
İktidara tam takviye veren müellifleri takip edin, görün. İktidarı endişe sardı, bu sebeple Türkiye’nin kurtuluş gününü hafife alma çabasına girdiler.
Bu sebeple birinci Kemal’i yok sayıyorlar…
Bu sebeple ikinci Kemal’i itibarsızlaştırmaya çalışıyorlar…
Başaramayacaklar. Zira. Tarkan’ın İzmir’den yükselen sesi Türkiye’nin sessiz haykırışıydı.
Evet; ne kadar özledik kutuplaşmalar, ayrıştırmalar, bölünmeler, düşmanlıklar olmadan yaşamayı, bütünleşmeyi…
Evet çok lakin çok özledik. Adam üzere yaşamayı!
Sonuç…
Birinci yüzyıla Kemal’e adım attık…
İkinci yüzyıla da Kemal’e geçeceğiz telaşı var…
İktidarın korkusu bu…
Ama korkunun ecele (siyasi tükenişe) faydası yok…