Karar müellifi Ahmet Taşgetiren, “Yargının siyaseten ya da çıkar bağları ile araçsallaştırılması olayı, bu sefer Gülşen’i kahramanlaştırmanın aracına dönüştü” fikrini lisana getirdi.
Taşgetiren yazısında, “İmam Hatiplerle ilgili kelamlarına sahip çıkan olmadı Allah’a şükür. İçinde İmam Hatip aykırılığı olanlar bile sessiz kaldı. Tutuklanmaya reaksiyon geldi, o da aslında mevcut olan “Siyasal Yargı” tartışmasının uzantısıydı. Keyfi tutuklamalar, keyfi suskunluklar, keyfi salıvermeler…. Yargının siyaseten ya da çıkar münasebetleri ile araçsallaştırılması olayı, bu kez Gülşen’i kahramanlaştırmanın aracına dönüştü. Başta da söylediğim üzere İmam Hatiplerle ilgili kelamları berbattı ve sahip çıkan olmadı. Bunu Türkiye ismine yeterli bir gelişme olarak not etmeliyiz. Tahminen o kelamı 4 ay sonra piyasaya sürenler, İmam Hatipler etrafında bir kamplaşmayı kanatmak istediler, lakin o niyet karşılık bulmadı.” yorumunu yaptı.
Taşgetiren şu tabirleri kullandı:
“Bence İmam Hatip topluluğu, sağcı – solcu, seküler – muhafazakâr her etrafın “İmam hatip sakınması”nı kıymetli bulmalı. İmam Hatipler sakınılan, korunan bir okul olmalı, korkulan, korkutulan değil. Gülşen, aslında öteki platformda tartışılan bir sima idi. Muhakkak ki sahneye taşıdığı kılık – kıyafeti onu gündem yapıyordu, buna LGBTİ ile ilgili tutumunu ekleyerek siyasal bir boyut kazandırdı. İmam Hatip konusu, bu türlü bir ateşin üzerine akaryakıt dökmüş oldu. 4 ay evvel söylenmiş bir kelamı saklayıp bugün servis eden irade her kime aitse, Türkiye’nin ateşini yükseltecek kodları, ya da toplum bağlantılarını ateşe atacak fitili düzgün biliyor ve vakit ayarlı bombayı ateşliyor.
Din ile alaka Türkiye’nin en hassas, en kırılgan alanlarından birisi. Devlet – halk ilgileri açısından da bu bu türlü, toplum hayatı açısından da… Cumhuriyet devrinin tamamı, bu alandaki tartışmalarla iç içedir. Diyanet’in, İmam Hatiplerin statüsü de onunla ilgilidir, Anayasadaki din ve ahlak bilgisi derslerinin mecburiliği de, sokaklara yansıyan kılık – kıyafet de, mescitlerdeki vaazların – hutbelerin niteliği de…. İstanbul Mukavelesi de…
Türkiye “halkı Müslüman” bir ülke, lakin İslam’ın devlette, toplumda hangi boyutta nasıl bir yer tutacağı sorusu hem sistem planında hem toplumsal yerde tartışılıyor. Bir kısmımız cübbe ve sarığın dinin olmazsa olmazı olup olmadığını tartışıyor, bir kısmımız türbe ziyareti ya da dua boyutunda dindar olmayı çok dindar olmak olarak pahalandırıyor. Çocuğunun Kur’an öğrenmesini çok önemseyen çok çağdaş aileler de var, mescitleri siyasetle iç içe görüp ara koyanlar da var. İslam’la bağ uçtan uca çok geniş bir yelpaze niteliğinde…