Karar muharriri Mustafa Karaalioğlu, Türkiye- Rusya ilgilerine ait olarak, “Türkiye içinde bulunduğu ağır ekonomik krizin de kaçınılmaz sonucu olarak Rusya’nın dayanağına muhtaçlık duymakta” değerlendirmesini yaptı.
Karaalioğlu yazısında, “Ukrayna işgal teşebbüsü sürecinde değil, iktidarı boyunca Putin’e Türkiye kadar açık dayanak veren bir Avrupa ülkesi olmadı. NATO üyesi olarak bu takviye daha da manalı ve kıymetlidir. Görülüyor ki Putin de bu dostluğun ehemmiyetinin farkındadır; ayakta tutmak için elinden geleni yapıyor. Son günlerde de malum, uygun alaka seviyesi gelişerek büyüyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan, Rusya’nın Batı’ya giden doğalgaz vanasını kapatmasını haklı, zorunlu ve anlaşılabilir olduğunu söyleyecek kadar kesin bir tavır takınmaktan çekinmedi.” kanısını lisana getirdi.
Karaalioğlu şu tabirleri kullandı:
“Özetin özeti, Türkiye içinde bulunduğu ağır ekonomik krizin de kaçınılmaz sonucu olarak Rusya’nın dayanağına muhtaçlık duymaktadır. Bütün dünyanın nefret nesnesi olan Rusya da bu dayanağı sürdürmek ismine ihtimamlı davranmaktadır. Nükleer santral için gönderilen ve piyasa çıkmasa bile rezervlere katkı sağlayan tahminen 15 milyar Dolar para da bunun bir göstergesidir. Seçim atmosferinde, döviz kuruyla gayrette manalı sayılacak bir dostluk göstergesi… Gerçekten Erdoğan da dost ülkelerin rezervler için dayanak verdiğini memnuniyetle açıkladı.
Öte yandan bu trafikte, Putin’in Erdoğan’a öteden beri yaptığı Esad’la görüşme tavsiyesi daha faal hale geldi. Türkiye birinci kez kendi kamuoyunu bu görüşmeye hazırlayan bir halkla bağlar faaliyetine girişti. Hem Cumhurbaşkanı hem de Dışişleri Bakanı son derece optimist demeçler vererek birinci adımı attılar. Elbette Erdoğan-Putin dostluğunun tek, hatta birinci hedefi Türkiye’nin Esad’la görüşmesini temin etmek değildir. Masadaki mevzulardan birisi lakin bütün bunlar Suriye için yapılmıyor. Asıl dinamik, siyasi çizgileri birbirine yakın olan ve Batı’ya karşı reaksiyonlu iki başkanın vizyon iştirakidir. Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin birinci haftalarında ambargo ve silah dayanağı üzere yardım siyasetlerini bile beğenmeyen ve NATO’yu daha faal olmaya çağıran Erdoğan’ın bugün Rusya’ya hak veren noktaya gerilemesinin öbür izahı yoktur. Cumhurbaşkanı, her sorunda müracaat ettiği “dış güçler” gerekçesini artık Rusya’ya uygulanan ambargoya kadar genişleterek kamuoyuna tehlikenin büyüklüğüne dair bildiri veriyor. “Ambargocu, emperyalist, iki yüzlü Batı”ya karşı ortak halin ve telaffuzun modülü olmak klasik propagandasıyla çelişmiyor. Bu eğilim de her geçen Erdoğan’ı Putin’e biraz daha yaklaştırıyor. Şangay toplantısına katılacak olması bu sürecin yeni bir adımı olacak.”