Jorge Jesus’un Ümraniyespor’a karşı alana sürdüğü birinci 11’e bakınca, bu maçı yeni bir şeyler denemek için fırsat olarak gördüğünü düşünebiliriz. Kadroyla birinci maçına çıkan Luan Peres’in solda, haftalardır sol bekte oynayan Ferdi’nin sağda ve Arao’nun ön liberoda tek başına olması hem savunma hem de ataktaki bütün istikrarları yerinden oynattı.
Sahaya çift forvet ve iki kanatla çıkınca ‘hücumcu’ grup olmazsınız. Şayet geride bu atakçıları besleyecek, pas teması kuracak bir yapınız yoksa kuru kalabalıksınızdır. Arao ve Lincoln ortasındaki bağ da kopuk olunca, Fenerbahçe ne rakip alanda pas yaparak oyunu denetim edebildi ne de organize olabildi. Orta alandaki bu kopukluk, Fenerbahçe orta alanını yol geçen hanına çevirdi.
İlk yarıda Emre Mor’un dikine koşuları ve yanılgılı son tercihleri dışında, hamledeki tek aktiflik ikinci goldeki kontratak oldu. Fenerbahçe soyunma odasına 2-1 önde girdi fakat bu oyun planının uzun ömürlü olmadığı belirgindi. Yeniden de ikinci yarıya yalnızca sarı kartlı Arao’yu çıkartıp İsmail Yüksek’i oyuna alarak başlayan Jesus, merkezi kalabalıklaştırarak oyunun denetimini eline alma fırsatını tepti. Lincoln’ün 10 numaradan bozma 8 numara rolünün altından kalkamadığını fark edip, bu mevkinin asıl adamı Miha Zajc’ı oyuna alarak hakikat hamleyi yaptı. Fakat Ümraniyespor oyunu çoktan Fenerbahçe alanına yıkmıştı.
Üst üste iki gol yiyip skor avantajını da kaybedince, zati maç uzunluğu organize olamayan Fenerbahçe, Serdar Dursun ve Berisha’nın da oyuna girmesiyle büsbütün kaos futboluna döndü. Savunma ve forvetler ortasındaki aralık öylesine açıldı ki, Ümraniyespor’lu oyuncular ortada kalan tek bir topu bile Fenerbahçe’ye bırakmadı. Zajc’ın ferdi hüneri ve istenmeyen adam olan ancak umut olsun diye oyuna sokulan Berisha’nın golü, en azından beraberliğin kurtarılmasını sağladı.
Slovacko maçından sonra “Fenerbahçe savunmasının gerisine atılan uzun paslar, Anadolu ekiplerinin vazgeçilmezi olur. Jesus’un buna tahlili olup olmadığını göreceğiz” diye yazmıştım. Jesus’un şimdi bu tehlikenin farkında olmadığını gördük. Bu oyun yapısında savunma Gustavo Henrique üzere ağır bir stopere emanet edilecekse, vah Altay Bayındır’ın haline. Lige yeni çıkan Ümraniyespor karşısında bu kadar dağılan savunma sınırı, derbilerde yahut Alanyaspor üzere sistem gruplarına karşı ne hale düşer acaba…
Fenerbahçe’de 5 tane forvet olmasına karşın hâlâ forvet transferi için ‘fırsat’ kovalıyorsa, bu işte bir yanlışlık var demektir.
Beğenilmeyen Tisserand ve Lemos kenarda otururken, bu ikilinin yerine transfer edilen Gustavo Henrique tel tel dökülüyorsa, yanlışlardan ders alınmıyor demektir.
Nisan ayında “Alabileceğimiz 3-4 oyuncuyu belirledik” deyip ağustos ayında “10 Eylül’e kadar vakit var” deniyorsa, birebir sineması başa sardık demektir.
Alican Özcan