Şekib Avdagiç, İTO’nun yayımladığı “Soru ve Yanıtlarla Aile Şirketleri: Aile Şirketleri için En Çok Merak Edilen 210 Soru ve 210 Cevap” kitabının İTO Eminönü Merkez Binası’ndaki tanıtım toplantısında yaptığı açıklamada, ailenin toplumun, aile şirketlerinin de iktisadın yapı taşı olduğunu belirterek, aile yapısının ekonomik açıdan ayıran değil, birleştiren bir kıymet olması gerektiğini tabir etti.
Aile şirketlerinin toplumsal refahın yaygınlaşmasının en kıymetli aracı olduğu üzere ekonomik kalkınmanın da önemli taşıyıcısı olduğuna dikkati çeken Avdagiç, “Biz, ‘100 yılı deviren aile şirketi sayısı Japonya’da 30 bin iken neden Türkiye’de 30’ sorusuna yalnızca yanıt aramıyoruz. Yapılması gerekenlere işaret ediyoruz. Aile şirketlerinin iç krizlerde yıkılmamasının ilacı, his ile mantığı, unsur ile manayı birleştirmek. Bu ise kültürel kodlarımızda, ahlaki değerlerimizde gizli.” diye konuştu.
Avdagiç, Türk aile şirketlerini Türkiye’nin kendi kültürel kodlarıyla, kendine mahsus zayıflıklar ve üstünlüklerle ele alarak, daha âlâ bir işleyişe ışık tutmayı amaçladıklarını söyledi.
Güçlü bir ekonomik geleceğin aile şirketlerini güçlü ve parçalanmaz bir halde tutmakla mümkün olacağını vurgulayan Avdagiç, “Aile şirketlerinin sağlıklı biçimde işlemesi, kültürünü kurumsal kültüre dönüştürme kabiliyetine sahip olması, bizim ekonomik selametimiz için çok kıymetlidir.” sözünü kullandı.
TÜRKİYE’NİN GURURU OLMAYI, KURUMSALLAŞMAYI BAŞARAN AİLE ŞİRKETLERİ YAKALAMIŞTIR
Avdagiç, aile şirketlerinin iktisadın, hasebiyle ülkenin geleceği için büyük bir misyonu daha olduğunu belirterek, şunları kaydetti:
“Aile şirketleri, aileden çıkan kurucu başkanın vizyonerliğinde faaliyetini sürdürdüğünde büyük şirketlerin ve holdinglerin doğduğu verimli bir kaynaktır. Ülkemizdeki bütün büyük kümelerin mütevazı bir aile şirketi halinde başladıklarını biliyoruz. Ancak Türkiye’nin gururu olmayı, lakin kurumsallaşmayı başarabilen aile şirketleri yakalamışlardır. Kitapta yer alan 210 sorunun karşılığı bize gösteriyor ki aile şirketleri toplumun aynasıdır. Sözgelimi aile şirketlerini dinamitleyen, kısa müddette dağılmasına sebep olan etkenin, kurum kültürü yerine ‘ben’ kültürü olduğunu fark ediyoruz. Bunun temelinde de aslında kaybettiğimiz kimi bedellerin bulunduğunu söyleyebiliriz.”
“100 AİLE ŞİRKETİNDEN YALNIZCA 4-5’İ ÜÇÜNCÜ NESLE GEÇEBİLİYOR”
Kitabın muharriri Dr. İlhami Fındıkçı ise Türkiye’de her 100 aile şirketinden yalnızca 20’si ikinci jenerasyona, yalnızca 4-5’inin de üçüncü jenerasyona geçebildiğini söyledi.
Aile şirketlerinin önündeki en değerli mahzurların aile münasebetleri, bağlantı, kurumsallaşma, liderlik, periyot süreci, ekonomik nedenler olduğunu belirten Fındıkçı, “Aile şirketi anayasasının oluşturulması hayati kıymete sahip. Kuruluş ve gelişme sürecinde işte sağlanan muvaffakiyetin sürdürülebilir hale gelmesi için işletmede başkana bağımlı iş odaklı yapının dönüşmesi gerekiyor.” ifadelerini kullandı.
Fındıkçı, kuralların ve takım ruhunun öne çıktığı, başkan algısının net olduğu, insan odaklı ve kurallı bir yapının temellerinin atılmasının, bu maksada giden değerli bir başlangıç olduğunu vurguladı.
Aile şirketi önderlerine ve başkan adaylarına vazifeler düştüğünü kaydeden Fındıkçı, “Kendisini aile ve işletmedeki herkesten üstün gören, günün birinde bütün bu varlığı bırakacağını neredeyse unutan, işletmenin sürdürülebilirliğini yalnızca kendi ile sonlu gören ve benliğiyle savaşta yenik düşen birtakım kurucular, hissedarlar ve aile üyelerinin bu gerçeği görmesi gerekiyor. Bu dönüşümü gerçekleştirmeyenlerin en başta kendileri olmak üzere ailelerine ve aile işletmelerine büyük ziyan verdiğini maalesef iş dünyamızın her noktasında görüyoruz.” diye konuştu.