İşçi Sıhhati ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi’nin raporuna nazaran, eylül ayında 157, bu yılın birinci dokuz ayında ise bin 359 emekçi, iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.
İSİG, eylül ayına ait İş Cinayetleri Raporu’nu bugün yayımladı. Buna nazaran; bu yılın birinci dokuz ayında bin 359 işçi, iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi. Bu bilgi, günde en az 5 işçinin iş cinayetlerinde öldüğü manasına geliyor.
2022 Ocak’ta 120, şubatta 109, martta 121, nisanda 129, mayısta 176, haziranda 189, ağustosta 186, eylülde 157 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti.
“Kalp krizi nedenli vefatlar dikkat çekiyor”
Raporda şu tespitlerde bulunuldu:
“Havaların ısınmasıyla (esas olarak tarım işkolundaki mobilizasyon ve üretim artışıyla) birlikte mayıs-haziran-temmuz-ağustos devrinde iş cinayetlerinde bir sıçrama meydana gelmişti. Eylül ayından itibaren havaların soğumaya başlamasıyla tarım işkolundaki ölümlerde azalma gerçekleşti.
Gemi, tersane işkolunda ise oransal olarak iş cinayetlerinde artış var. Teminatsız çalışmanın hakim olduğu işkolunda, bilhassa kalp krizi nedenli vefatlar dikkat çekiyor. Önümüzdeki devir, bu işkolundan başlayarak meslek hastalıkları uğraşının tekrar ivme kazanması gerekiyor. (Aliağa’da birinci öncü adımlar geçen aylar atılmıştı.)
Eylül ayında dört katı atık çalışanı, hayatını kaybetti. Kilis’te Suriyeli emekçi Ahmet Binni’ye, çekçek ile atık kağıt ve plastik toplarken araba çarptı. İzmir’de 67 yaşındaki emekçi Gökmen Durmuş’a, saat 03:30 atık kağıt toplarken taksi çarptı. İstanbul’da 4 yaşındaki oğlu Hüseyin ile atık kağıt toplayan Suriyeli emekçi Sayı Elhamud’a (ve Hüseyin’e) minibüs çarptı. Sigortasız, sıhhatsiz şartların ve çocuk-göçmen-yaşlı emeğinin ağır olduğu, üç otuz para için bilinmeyen saatler çalışılan vb. işkolunda acil örgütlenme faaliyetlerinin ağırlaştırılması gerekiyor.
40 yaşındaki Hülya Onaylı, İzmir Konak’ta, Tramvay Köprü durağında güvenlik vazifelisiydi. Saat 21:45 civarında duraktan tuvalete gitmek için ayrıldığı sırada araç çarptı. DİSK/Genel-İş 9 No’lu Şube üyesiydi. Sendika şubesi, yaptığı açıklamada ‘Bu, bir kaza değil iş cinayetidir. Sendika olarak tuvalet ve gibisi gereksinimler için tekraren talepte bulunduk, böylesi sonuçlar yaşanmaması için ikazda bulunduk, lakin hiçbir adım atılmadı’ açıklamasını yaptı. Tuvalet sorunu birçok iş yerinde karşımıza çıkmakta, emekçiler bu yüzden hastalanmakta ve ölmekte.
En çok vefat İstanbul’da
İşçi ölümlerinin kentlere nazaran dağılımına baktığımızda İstanbul ve geçen yıllar onu takip eden İzmir, Kocaeli, Bursa ve Antalya üzere kentler dışında Anadolu sanayi kentlerindeki vefatlar, buradaki işçileştirme ve garantisiz çalışma şartlarını açığa çıkarıyor. Gaziantep, Şanlıurfa, Muğla, Aydın, Denizli, Ankara, Konya, Mersin, Samsun, Kayseri, Manisa vb. kentlere dönük çalışmalara ağırlaşmak gerekiyor.
Çocuk ve genç personellere dönük bir çaba başlığının süratle belirlenmesi lazım. Çocuk personellik, 4 ila 8 yaş ortasında başlıyor. Bu yaşta, mevsimlik tarım personeli, çoban ya da sokakta mendil satan çocuk vefatlarına rastlıyoruz. Lakin mevsimlik tarım çalışanı çocuklarda ve sokakta çalışan çocuklarda 8 yaşından itibaren bir artış var. 10-12 yaşlarda, dokumacılık ve metalde çalışan çocukları görüyoruz. 13-14 yaşlarından itibaren tarım, inşaat, sanayi ve hizmetlerde çalışan sayıları milyonlara ulaşan çocuk emekçi var. 18-27 yaş ortasında ise (sanayi, inşaat, hizmetler işkolunda) büyük kentlere yığılmış, geleceksiz ve teminatsız yeni bir emekçi sınıfı karşımızda.”